Children categories

Դիանա Ասլանյան

Դիանա Ասլանյան (0)

Բոլոր բնագավառներում հաղթանակը բոլորինն է, պարտությունը` մեկինը

Ամբողջ աշխարհում մեծ տարածում ունեցող քաղցկեղը շարունակում է խլել բազմաթիվ կյանքեր: Ամենամեծ խնդիրն այն է, որ հաճախ բժշկի դիմում են, երբ հիվանդությունն արդեն զարգացման վերջին փուլում է: Սկզբնական շրջանում քաղցկեղը կարող է ընդհանրապես չդրսևորվել: Հենց այդ պատճառով յուրաքանչյուրը կանխարգելման նպատակով պետք է պարբերաբար հետազոտվի։ Ոչ բարդ, անցավ, երկար ժամանակ չպահանջող հետազոտությունը կարող է պահպանել առողջությունը, փրկել կյանքեր։
Վ. Ա. Ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնը Հայաստանում առաջատար բազմապրոֆիլային մասնագիտացված բուժհաստատություն է, որը մատուցում է ուռուցքաբանական կլինիկական ծառայությունների ողջ սպեկտրը` ներառյալ ախտորոշումը, քաղցկեղի բոլոր տեսակների համալիր բուժումը և հիվանդների հետագա հսկողությունը։
Ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնի Դեղորայքային ուռուցքաբանաության բաժանմունքի բժիշկ-քիմիաթերապևտ Դիանա Ասլանյանն իր հաջողության գաղտնիքը վաղուց է հասկացել. դա սերն է իր հիվանդների հանդեպ: Կարող ես լինել լավագույն մասնագետ, սակայն եթե չի ձևավորվոմ բժիշկ-հիվանդ անչափ կարևոր փոխադարձ կապը, շատ ավելի դժվար է հաղթահարվում հիվանդությունը:
-Բժշկուհի, որո՞նք են քիմիաթերապիայի դրական և բացասական կողմերը։
-Քիմիաթերապիա անվանումն արդեն նշանակում է, որ այն բացասական կողմ միանշանակ կունենա, քանի որ դեղորայքի մեծ մասը ստեղծվում է քիմիական նյութերից։ Կողմնակի ազդեցություններ իհարկե կան, քանզի դրանք ոչ միայն ազդեցություն են ունենում ուռուցքային բջիջների վրա, այլ նաև առողջ բջիջների վրա։ Արդյունքում լինում է մազաթափություն, սրտխառնոց, թուլություն, լուծ և այլն։

-Ո՞րն է թիրախային թերապիան։
-Թիրախային թերապիան այն է, որ առկա է բջջային մակարդակում մի թիրախ, որը կանխվում է այս կամ այն դեղորայքի միջոցով։ Թիրախը հայտնաբերելու համար անհրաժեշտ է հեռացված հյուսվածքը ենթարկել հյուսվածքաբանական, այնուհետև իմունոհիստոքիմիական հետազոտության, որի ժամանակ նաև իրականացվում է մուտացիաների որոշում։ Դրանք հաճախ կիրառվում են որոշակի պաթոլոգիաների դեպքում` ինչպես թոքի, աղիքի, կրծքագեղձի, այսօր արդեն նաև կանացի օրգանների ուռուցքների դեպքում։ Հիմնականում կատարվում են բոլոր օրգան համակարգերի թիրախային մուտացիաների որոշում, և երբ հայտնաբերվում է որևէ մուտացիա, համապատասխան դեղորայքային բուժում է իրականացվում: Դրանք դժվարամատչելի դեղորայքներ են։ ՀՀ առողջապահության նախարարության կողմից հաստատված է պետպատվերի շրջանակներում միայն կրծքագեղձի մինչև III-րդ փուլի ուռուցքների դեպքում թիրախային թերապիա, Her 2 new մուտացիան +3-ի հայտնաբերման դեպքում։ Նշանակվում է Հերցեպտին դեղամիջոցը, որը հիվանդները ստանում են անվճար։
-Հասարակություն մեջ ձևավորվել է մի թյուր կարծիք, որը առանց բացահայտելու բուն ուռուցքի առաջացման պատճառները, միանգամից նշանակում են քիմիաթերապիա։
-Բացառվում է նման բան, հստակ եմ դա ասում, մեր բժշկական կենտրոնում` առավել ևս։ Մինչև մանրակրկիտ չհետազոտվի հեռացված գոյացությունը կամ բիոպտատը, ոչ ոք քիմիաթերապիայի չի դիմի: Օրինակ բերելով թոքի ուռուցքը` ասեմ, որ լինում է երկու տեսակի. ինչպես կարող է բժիշկը նշանակել քիմիաթերապիա, եթե չգիտի, թե որ տեսակի է ուռուցքը։ Կրծքագեղձում էլ լինում է երեք տեսակի։ Հնարավոր է լինի այն փուլում, որ քիմիաթերապիա չնշանակվի, նշանակվում հակահորմոնալ բուժում։ Մենք երբեք չենք սկսում բուժումը, մինչև չհասկանանք, թե ինչ ուռուցքի հետ գործ ունենք։
Հիվանդին ուռուցքի մասին ասվում է։ Կան բուժառուներ, որոնք գիտակից են մոտենում իրենց խնդրին։ Եթե հարազատներն ու բարեկամները գիտեն, որ բուժառուն իր տեսակով գերզգայուն է և չի կարող հեշտ տանել ընթացքը, խնդրում են, որ ավելի լավ է չիմանա հիվանդության մասին։ Այսօր մենք էլ ենք այլ երկրների նման ընտրում այն տարբերակը, որ եթե հիվանդը մենակ է գալիս, ստիպված ենք լինում դեմառդեմ արդեն ներկայացնել խնդրի լրջությունը։
Վերջին տարիներին քաղցկեղը երիտասարդացում է ապրել, դրա պատճառը կարող են լինել ստրեսային իրավիճակները, սննդակարգը, ապրելակերպը։ Դրանք իրենց հետքը թողնում են նաև հիվանդության ընթացքի վրա. բուժված հիվանդը ստրես տանելուց հետո հիվանդությունը կարող է նորից գլուխ բարձրացնել։ Ստրեսը թուլացնում է օրգանիզմը, և սկսում են բոլոր խնդիրները գլուխ բարձրացնել:
Ներորովայնային աէրոզոլային քիմիաթերապիան առաջին անգամ կատարել են ՌԴ-ում Ա.Ի. Հերցենի անվան գիտահետազոտական կենտրոնում, ստամոքսի ուռուցքային հիվանդությունների ժամանակ, որովայնամզի ախտահարման դեպքում։ Բուժումն իրականացվում է քիմիաթերապիայի մի քանի կուրսից հետո, հաջորդում է տվյալ թերապիան, այնուհետև շարունակվում է քիմիաթերապիան։ Սա պալիատիվ միջամտություն է, որը հնարավորություն է տալիս երկարացնել բուժառուի կյանքը։ Այսօր մեր հանրապետությունում հակաքաղցկեղային մեթոդները համալրվել են ևս մեկով: Ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնում կիրառվում է ներորովայնային աէրոզոլային քիմիաթերապիայի մեթոդը:
-Շատ հաճախ բուժառուները հրաժարվում են բուժօգնությունից։ Ձեր հետագա քայլերը որո՞նք են։
- Բուժառուին մանրամասն բացատրվում է հնարավոր բացասական երևույթների մասին` հրաժարվելու դեպքում։ Երբ կոնկրետ քիմիաթերապիայից հրաժարվում է, և եթե ցուցված է բուժման ալտերնատիվ եղանակներ՝ ճառագայթային թերապիա կամ վիրահատություն, տվյալ մասնագետների հետ կատարվում է խորհրդատվություն։ Իսկ եթե հրաժարվում են բիոպսիայից, առաջարկվում է էքստիզիոն բիոպսիա, ոչ թե պունկցիոն, այլ հեռացման եղանակով, հյուսվածք ստանալով, որից շատերը չեն հրաժարվում, որքան ասեղային բիոպսիայի դեպքում է լինում։ Ներկա պահին բոլոր հետազոտություններն իրականացվում են սոնոգրաֆիայի հսկողությամբ` անգամ դժվարամատչելի մասերում: Եթե մասնագետը գտնում է, որ ինքը չի վնասի մեկ այլ օրգան բիոպսիայի ժամանակ, գնում է դրան, որի արդյունքում բավականին հեշտացել է մեր աշխատանքը: Երբ որովայնը չի հատվում, լապորասկոպիկ եղանակով կամ թեկուզ ասեղային եղանակով ստանում ենք նյութ, հիվանդներն էլ են շուտ վերականգնվում, մենք էլ մեր բուժումը կարողանում ենք շուտ սկսել։
-Ո՞ւմ եք համարում Ձեր ուսուցիչը:
- Բժշկագիտության մեջ իմ առաջին ուսուցիչը եղել է իմ հայրը` դոկտոր, պրոֆեսոր Ն.Լ.Ասլանյանը, որն իմ մյուս դասախոսներից զատ, ուսանողական տարիներին շատ է օգնել ինձ հասկանալ, թե ինչ է բժշկագիտությունը, բուժառուների հետ շփվելու եղանակը և մասնագիտական շատ այլ նրբություններ։ Նեղ մասնագիտացման մեջ ինձ համար ուսուցիչ կարող եմ համարել ավագ սերնդի մեր ֆանարջյանական ողջ թիմին. այստեղ ես աշխատում եմ շուրջ 20 տարի, օրդիանտուրան այստեղ եմ անցել, բոլոր բժիշկները, ում հետ աշխատել եմ, ինձ տվել են ավելին, քան պետք է մասնագետ դառնալու համար։ Շատ բան եմ սովորել պրոֆեսոր Հ.Մ. Գալստյանից, մեր բաժանմունքի վարիչից` պրոֆեսոր Գ.Խ.Բադալյանից. բոլորից էլ շատ բաներ եմ սովորել և շարունակում եմ սովորել, քանի որ բժշկությունը իր տեղում կանգնած չէ, և ամեն օր մի նոր բան կա սովորելու։
-Ի՞նչ կասեք երիտասարդ կադրերի մասին:
-Երիտասարդ կադրերը պրպտող են, ձգտող: Իրենց համար հիմա ավելի հեշտ է, քան մեր ուսանելու տարիներին էր. հիմա ինտերնետային դարում ամեն ինչ հասանելի է, վերապատրաստումներին կարող են առցանց հետևել, այսօր ամեն ինչ հեշտացել է, դարձել հասանելի։ Երիտասարդների մեջ կան շատ խոստումնալից կադրեր։
Իսկ ընդհանրապես ասելիքս սա է, որ բոլորը պարբերաբար հետազոտվեն, և երբ հիվանդությունը վաղ փուլերում է հայտնաբերվում, ավելի հեշտ է բուժումը: Ուռուցքները փոխվել են իրենց բնույթով, հին դեղորայքն այդքան էֆեկտիվ չէ, և կանխարգելիչ բուժման համար ցանկալի է ունենալ տարեկան մեկ կամ երկու ստուգում` թեկուզ սոնոգրաֆիա կամ ռենտգեն հետազոտություն, արյան անալիզ: Մեր հետևողական աշխատանքի շնորհիվ հիմա մարդիկ ավելի վաղ են դիմում բժշկի։
-Բժշկուհի´, որպես վերջաբան` Ձեր մաղթանքը մեր հասարակությանը:
-Կմաղթեմ, որ մեր հասարակությունը լինի ավելի ներողամիտ, բարեկիրթ, բժշկին դիմելու կուլտուրան բարձր մակարդակ ունենա, բժշկի հանդեպ հարգանքն ավելի մեծանա, որովհետև բժշկի ուսերին դրված է շատ մեծ պատասխանատվություն: Ճիշտ և գրագետ ախտորոշումից է կախված բուժման ճիշտ տակտիկան։ Բոլոր բժիշկներն էլ հասարակ մահկանացուներ են, ունեն անձնական խնդիրներ ու ներաշխարհ: Էական չէ, թե բժիշկը քանի կյանք է փրկում, բայց երբ մի փոքր բացթողում է լինում, դա, ցավոք, նրա համար դառնում է ճակատագրական: Բոլոր բնագավառներում հաղթանակը բոլորինն է, պարտությունը` մեկինը: Ու նաև շատ կարևոր է հասկանալ, որ կյանքի ճանապարհը երկար և բարդ է, երբեմն էլ՝ չհուսադրող, սակայն պետք է գիտակցել, որ երբեք և ոչ մի այլ երկրում չես գնահատվի այնպես, ինչպես քո հայրենիքում։ Եվ թող երբեք չմարի ձգտումն ու հավատը, և, հավատացեք, մշտապես հաջողությունը կժպտա:

 

View items...

<Մենք աշխատում ենք եվրոպական ու ամերիկյան ասոցիացիաների նման և նրանց ուղեցույցներով>

Ինչպես ամբողջ բնությունը, այնպես էլ մարդկային օրգանիզմը գարնան գալստյան հետ արթնանում է, բնականաբար, ակտիվանում են արյան շրջանառությունը, բոլոր օրգան-համակարգերի ֆունկցիոնալ գործունեությունը: Եվ այդ ամենն առաջին հերթին անդրադառնում է այն մարդկանց վրա, ովքեր ունեն սիրտ-անոթային համակարգի հետ կապված խնդիրներ։ Հատկապես հիպերտոնիկ հիվանդությամբ, սրտային անբավարարությամբ տառապող հիվանդների մոտ նկատվում են որոշակի սրացումներ։ Սրտային հիվանդությունները, ինչպես նաև շատ այլ <<նենգ>> հիվանդություններ  զարգանում են շատ «աննկատ», և մենք դրանց մասին իմանում ենք միայն այն ժամանակ, երբ հիվանդությունների հետևանքներն ու զարգացումները բավականին լուրջ բնույթ են կրում: Էկոլոգիայի անբարենպաստ պայմանները, նյարդային լարվածությունը, սթրեսային վիճակները ոչ ոքի համար էլ, բնականաբար, առողջարար չեն և վատ են անդրադառնում սրտի վրա: Մեր կենսակերպը ևս մեծ դեր ունի. հաճախ ոչ ճիշտ սնվելը, բարեկեցիկ կյանքին ձգտելու մեր ցանկությունները դարձնում են մեզ ավելի քիչ շարժունակ: Սրտային հիվանդությունները մահացության պատճառների առաջատարների թվում են, ու նկատվում է նաև դրանց «երիտասարդացում»:

Այս ամենի մասին ավելի մանրամասն տեղեկանալու համար զրուցեցինք «Աստղիկ» բժշկական կենտրոնի Ինվազիվ սրտաբանության ծառայության պատասխանատու ՆԱՐԻՆԵ ԳՈՋԱԲԱՇՅԱՆԻ  հետ: Նա աչքի է ընկնում իր մասնագիտական հմտություններով, անհատական վերաբերմունք է ցուցաբերում յուրաքանչյուր հիվանդի նկատմամբ, իր գործի պրոֆեսիոնալ, բարձր արժանիքները կրող բժշկուհի է, բազմաթիվ կյանքեր է փրկել ու դեռ շարունակելու է փրկել:

-Տիկի՛ն Գոջաբաշյանհիմնականում սիրտ-անոթային ի՞նչ խնդիրներով են Ձեզ դիմում, և այդ հիվանդությունների զարգացման համար ո՞ր գործոնները կարող են հիմնական դրդապատճառ դառնալ:

-Եթե խոսենք սրտի իշեմիկ հիվանդության մասին և համեմատենք այսօրվա վիճակը 20 տարի առաջվա հետ, ապա պետք է ազնվորեն ասենք, որ բժշկական համակարգում բավականաչափ փոխոխություններ կան. բժիշկները, ոլորտի տեխնիկական հագեցվածությունը շատ-շատ առաջընթաց են ապրում: Կարող եմ վստահորեն հավաստիացնել, որ ամեն մի սրտաբանական թիմ ամեն ինչ անում է լավագույն արդյունքների հասնելու համար և ոչ միայն բուժում, այլ նաև կրթում է հիվանդներին` տեղեկացնելով նրանց իրենց վիճակի մասին`համարելով յուրաքանչյուր պացիենտին իրեն հարազատ կամ լավ ընկեր: Միանշանակ մարդկային կյանքը շատ կարևոր է, և մենք մեր ամենօրյա աշխատանքում միշտ պայքարի մեջ ենք: Ես միշտ կարևորում եմ կանխարգելիչ բժշկությունը, որովհետև, չնայած այս օղակում որոշակի ծախս է կատարվում, սակայն դրա արդյունքում դու <<շահում>> ես առողջության հարցում, քանի որ  հետագայում խուսափում ես բարդացումներից, որոնք արդեն պահանջում են տեխնոլոգիաների կիրառում, տարբեր միջամտություններ: Ու շատ ավելի դժվար է դառնում կյանքի որակի և մահացության տոկոսների իջեցման համար պայքարելը: Ինձ համար հիմնահարցը, ամենացավալի խնդիրը բժշկական տեսանկյունից որևէ խնդրի դեպքում ժամանակին դիմելիության հարցն է: Ժամանակին, այլ ոչ թե  հիվանդության մի մեծ <<փնջով>>, երբ արդեն անչափ դժվար է լինում ստեղծված իրավիճակից պատվով դուրս գալ: Բարեբախտաբար, այսօր գործում են բժշկական ապահովագրություններ, կան հիմնարկություններ, որոնք պարտադրում են մարդկանց հետևել իրենց առողջությանը, հետազոտվել:  

-Սթրեսային վիճակները, էմոցիոնալ սթրեսները, եղանակային փոփոխությունները կարո՞ղ են սիրտ-անոթային հիվանդությունները խթանել:  

-Դրանք դասական ռիսկային գործոնններ են, դրդապատճառներ, բայց իրականում ոչ մի անհատի չես կարող արգելել սթրես ապրել: Գարունն էլ, ուզենք  թե չուզենք, պիտի գա… Սակայն դրանք հիվանդություն չեն առաջացնում, այլ հիվանդությունը, այսպես ասած, սադրող գործոններ են` եղած խնդիրը ի ցույց դնելու համար:

-Բժշկուհի՛, սիրտ-անոթային ո՞ր  հիվանդություններն  են <<երիտասարդացել>>, և ո՞ր տարիքն է համարվում ռիսկային:

-Քանի որ մենք շատ <<հին>> երկիր ենք, մեզ մոտ սիրտ-անոթային հիվանդություններն ավելի շատ են հանդիպում և ավելի են <<երիտասարդացել>>: Միացյալ Նահանգներում, օրինակ, հայ լինելը ռիսկային գործոնների շարքին է դասվում. գեր, ծխող և այլն և այլն: Սիրտ-անոթային հիվանդությունները երբեք էլ քիչ չեն եղել, պարզապես դրանք մեր ժամանակներում բավականին զարգացած դիագնոստիկայի շնորհիվ արագ են հայտնաբերվում: Բացի այդ, եկեք չանտեսենք 20 տարիների սթրեսները, որ մենք ապրել ենք ու շարունակում ենք ապրել: Մինչ օրս էլ մեր երկիրը բավականաչափ սթրեսների գոտի է համարվում, օրինակ,  տղամարդկանց մեծամասնությունը չի աշխատում, բայց ծխում է, և դա էլ է սթրես: Մենք սնվում ենք ոչ ճիշտ, մեր հայկական խոհանոցն էլ բավականին հարուստ է, այսինքն` ոչ ճիշտ կենցաղով ենք ապրում: Քանի որ արդեն 20 տարի ինվազիվ սրտաբան եմ, կարող եմ ինձ թույլ տալ ասելու, որ վերջին տարիներին լուրջ և դաժան կլաֆիկացված անոթներ եմ շատ տեսնում: Ինձ թվում է, որ սննդակարգի մեջ կա մի բան, որը ստիպում է մեզ առնչվել այդ խնդրին: Եթե ասենք`ծխելն է, ապա ոչ բոլորն են ծխում, եթե դա համարենք շաքարային դիաբետը, ապա ոչ բոլորն են այդ ռիսկային խմբում հայտնվում: Բայց իրականում անոթների նեղացումների որակը, հիվանդության ի հայտ գալու ձևերը տարբեր կերպ են արտահայտվում, և դա այն հարցերից մեկն է, որն ինձ միշտ հետաքրքրել է, մտահոգել:

-Կարո՞ղ ենք այսօր վստահորեն ասել, որ Հայաստանում սրտաբանության ճյուղը բարձր դիրքերում է գտնվում:

-Այո՛, վստահորեն կարող եմ դա հավաստել: Իհարկե, ես չեմ անտեսնում այն բժշկությունը, մասնավորապես`սրտաբանության ճյուղը, որ եղել է մինչև այսօր, ու մենք լավ գիտենք բժիշկ Հովակիմյանի բավականին լուրջ ներդրումը սրաբանության մեջ, ում շնորհիվ էլ Նորք Մարաշի սրտաբանական բժշկական կենտրոնը հիմնվեց, և սրտաբանությունը, սրտային վիրաբուժությունը բավականին բարձր մակարդակի վրա էին այդ տարիներին: Եվ, բարեբախտաբար, այն մոնոպոլիկ չմնաց, չմնաց օազիս, այդ տարիներին գուցե մասնագետների <<սերմացրում>> տեղի ունեցավ: Մի խոսքով` պետք չէ ասել, որ մինչ այդ բժշկությունն այլ էր, բայց միջամտական սրտաբանական, միջամտական առիթմոլոգիայի, սրտի վիրաբուժության զարգացման առումներով առաջընթացն ակնհայտ է: Դրան նպաստեցին նաև արտերկրի հետ կապերը, դրսից մասնագետների հրավերքները, փորձի փոխանակումը, և մենք այսօր նորարարությունների առումով գրեթե համաչափ քայլում ենք աշխարհի զարգացած երկրների հետ, այսինքն`վիճակագրությունը նրանց նման ենք կատարում, օգտագործում ենք այն նույն սարքերը, պրոթեզները, դեղորայքը, ինչ որ նրանք: Մենք աշխատում ենք եվրոպական ու ամերիկյան ասոցիացիաների նման և նրանց ուղեցույցներով: Երբ մեր երկիրը որոշակի սարքեր ձեռք բերի, կսկսեն ֆինանսավորել բժշկական հիմնարկությունները`տրամադրելով լավ տեխնիկական նորարարություններ: Պետք է նշեմ, որ մենք բավականաչափ լուրջ մակարդակ ունենք թե՛ սրտի վիրաբուժության, թե՛ ինվազիվ առիթմոլոգիայի, թե՛ ինտերվենցիոն կարդիոլոգիայի բնագավառներում: Չկա մի բան, որ դրսում կատարվում է, իսկ Հայաստանում` ոչ:

-Բժշկուհի՛, կա՞ն  սրտաբանության մեջ նորարարություններ, որոնց մասին կցանկանայիք խոսել:

-Նորարարությունները հիմնականում անոթների մեջ աշխատելու, նեղացումների աստիճանը չափելու սարքերն են, դրանցից մեկը ստենդներին ոչ ամբողջապես փոխարինող դեղապատ բալոնների կիրառումն է անոթների նեղացման ժամանակ, և միտումն այն է, որ կարելի է անոթները լայնացնել, լավ արդյունք ապահովել ու ստենդ չթողնել: Նորարարություն է նաև առիթմոլոգիական սարքավորումներից սրտի հաղորդչական սիստեմի քարտեզավորման սարքը, որի օգնությամբ կարող ես հաղորդչական սիստեմը կարդալ և խնդիրը արագ գտնել: Բավականաչափ կիրառելի լավ սարքավորումներ կան, ու ակնկալվում է, որ դրանք կհամալրվեն: Համենայնդեպս, մեր <<Աստղիկ>> բժշկական կենտրոնի անունից ասեմ, որ, ինչ մեզ մոտ քննարկվում, հիմնավորվում է ձեռք բերման համար, այն ընդունվում է, և ամեն ինչ արվում, որպեսզի, այսպես ասած, դատարկ տեղեր չմնան:

-Իսկ որպես վերջաբան ի՞նչ կցանկանայիք մեր հասարակությանը:

-Կցանկանայի, որ մեր երկիրը զարգանա, բոլորը վերադառնան Հայաստան ու աշխատեն միայն մեր երկրի բարգավաճման համար: Իմ երազանքի Հայաստանը մնացել է անցյալում`1988-ական թվականներին, երբ շատ մարդիկ ուրախ էին և երջանիկ: Կցանկանամ, որ բոլորը առողջ ապրելակերպ վարեն. ճիշտ սնվեն, չծխեն, զբաղվեն սպորտով, սիրեն իրենք իրենց: Փառք Աստծո, այդ հարցում դրական տեղաշարժեր տեսնում եմ: Ցանկանում եմ`ամեն ինչ փոխվի այնպես, որ մարդիկ ավելի երջանիկ ու լավատես լինեն:

Ամենակարևորը մարդու գնահատականն է, որը պայմանավորված է բժշկի ձեռքբերումներով

 Քիթ-կոկորդ-ականջաբանությունն (ՔԿԱ) ուսումնասիրում է  քթի, կոկորդի (ըմպանշնչափող), ականջի և դրանց հարակից շրջանների հիվանդությունների առաջացման պատճառները, կանխարգելում և բուժում դրանք:  Մեր տարածաշրջանում քիթ-կոկորդ-ականջաբանության բժշկության այս ճյուղի ժամանակակից մոտեցումները, ախտորոշման և բուժման նորագույն մեթոդներն ու բժիշկների գիտելիքների բազայի շարունակական ընդլայնումը հնարավորություն են տալիս բուժման գործընթացում ընդգրկել ՔԿԱ հիվանդությունների ամբողջ սպեկտորը: Ժամանակին և ճշգրիտ ախտորոշման շնորհիվ հնարավոր է լինում խուսափել հետվիրահատական բարդություններից, չհիմնավորված վիրահատական միջամտություններից:

«Էրեբունի» բժշկական կենտրոնի ՔԿԱ բաժանմունքը ստեղծվել է դեռևս Հայաստանի համար դժվարին տարիներին,  ունի հաստատուն և լայն միջազգային կապեր արտերկրի առաջատար բժշկական կենտրոնների հետ: Բաժանմունքի գլխավոր ձեռքբերումներից է նաև խխունջային ներպատվաստման և նորածինների աուդիոլոգիական սքրինինգի երկու պետական ծրագրերի ներդնումը: Իսկ բուժանձնակազմը վերապատրաստվում է Ֆրանսիայի, Գերմանիայի, Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի կլինիկաներում և այդ երկրների մասնագետների հետ համատեղ իրականացնում մի շարք գիտահետազոտական նախագծեր: Բժիշկների լայնածավալ աշխատանքի արդյունքում մինչ օրս բուժվել են հազարավոր մարդիկ, որոնցից յուրաքանչյուրի նկատմամբ ցուցաբերվում է առանձնահատուկ մոտեցում:

Մեր զրուցակիցը  ՀՀ վաստակավոր բժիշկ, Երևանի Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի ՔԿԱ ամբիոնի վարիչ, «Էրեբունի» բժշկական կենտրոնի ՔԿԱ բաժանմունքի ղեկավար, ՀՀ առողջապահության նախարարությաև ու Երևան քաղաքի քիթ-կոկորդ-ականջաբան, ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր ԱՐԹՈՒՐ  ՇՈՒՔՈՒՐՅԱՆՆ է: Լինելով ճանաչված և հարգված բժիշկ, որպես իր ժողովրդի նվիրյալ զավակ՝ նա երկար տարիների դժվարին աշխատանքային գործունեությամբ, հարուստ կենսագրությամբ մեծապես նպաստել է Հայաստանի առողջապահական համակարգի կայացմանն ու զարգացմանը:  Մեր զրուցակցի համար բժիշկ լինելը վեհ կոչում է, իսկ կատարած մեծածավալ աշխատանքը` իր առջև դրված նպատակի իրականացում:

- Պարո՛ն Շուքարյան, Ձեր մասնագիտությունը, իհարկե, ունի  որոշակի յուրահատկություններ, Դուք գործ եք ունենում անատոմիապես երեք  փոխկապակցված օրգանների հետ, դժվար չէ՞  տարբերակալել, թե հատկապես որտեղ է գտնվում բորբոբոքային կամ խնդրահարույց օջախը:

- Դուք ճիշտ նկատեցիք, որ դրանք իրապես միմյանց հետ կապված օրգաններ են, որոնք համակցված են մի մասնագիտության մեջ: Եվ պատահական չէ, որ մեծ մասամբ այդ երեք օրգան-համակարգերն իրար հետ կապված են նաև բորբոքման պրոցեսների ժամանակ, նրանք, փաստորեն, ինչ-որ ձևով ախտահարվում են միասին: Երբ միաժամանակ ի հայտ է գալիս այդ երեք օրգանների ախտահարումը, մեկ օրգանը կարող է ավելի շատ ախտահարված լինել, մյուսը`ավելի քիչ: Ու երբ հիվանդը դիմում է մեզ որևէ գանգատով, մենք հետազոտում ենք բոլոր երեք օրգանները միասին: Այսինքն` իրականացվում է համակցված հետազոտություն, որի արդյունքում էլ կատարվում է նաև համակցված բուժում:  

- Բժի՛շկ, կարո՞ղ ենք այսօր վստահորեն ասել, որ բժշկության քիթ-կոկորդ-ականջաբանության ճյուղը Հայաստանում բարձր դիրքերում է և կարող է համաչափ քայլել եվրոպական բժշկական կենտրոնների հետ: 

- Կարող եմ հավաստիացնել, որ մեզ մոտ կատարվում են բարձր մակարդակի, բարդ վիրահատություններ, որոնց ժամանակ ամբողջովին կիրառվում են բուժման համաշխարհային մեթոդները: Այդ տեսակետից, երևի թե, մենք համաչափ ենք քայլում հայտնի միջազգային բժշկական կենտրոնների հետ: Ականջի հետ կապված բարդ վիրահատությունները խխունջային ներպատվաստման վիրահատություններն են, որոնք Հայաստանում հաջողությամբ իրականացվում են: Եվ մեզ մոտ արդեն վիրահատվել են  հարյուրից ավելի տարբեր տարիքի հիվանդներ, այդ թվում` երեխաներ: Ներկայումս Հայաստանում գործում են խխունջային ներպատվաստման և նորածինների աուդիոլոգիական սքրինինգի երկու պետական ծրագրերը, որոնք մենք սկսեցինք իրականացնել <<Արաբկիր>> բժշկական կենտրոնի հետ համատեղ, և այժմ դրանք բավականին մեծ տարածում են գտել: Օրինակ, գրեթե բոլոր ծննդատները ներգրավված են այդ ծրագրում, և մենք աշխատում ենք օբյեկտիվ մեթոդների օգնությամբ բացահայտել  բոլոր նորածինների լսողության որևէ խանգարում և համապատասխան հետազոտություններից հետո կարող ենք ստույգ ասել, թե նրանց ապագայում ինչ ճակատագիր է սպասում:

- Պարո՛ն Շուքուրյան, որքան գիտեմ,  Ձեր ոլորտը պահանջում է թիմային աշխատանք, որում ներգրավված են լինում նաև սուդրոմանկավարժներ, աուդիոլոգներ և ծրագրավորողներ:

- Այո՛, իմ նշած խխունջային ներպատվաստման ծրագիրն իր մեջ ընդգրկում է ոչ միայն վիրահատություն, այլև հետվիրահատական շրջան, և այս թիմային աշխատանքին պարտադիր մասնակցում են սուդրոմանկավարժը, աուդիոլոգն ու ծրագրավորողը: Չպետք է մոռանալ, որ վիրահատված երեխաները և բժիշկներս պետք է հաղթահարենք դրանից հետո մեր և երեխայի առջև դրված շատ ծանր ճանապարհը, ու դրանում մեծ է նաև նրանց դերը:

- Կա՞ն արդյոք լսողական սարքերից օգտվելու հակացուցումներ:

- Լսողական սարքերն ընդհանրապես օգնում են բարելավել լսողությունը, այլ ոչ թե բուժել: Ու եթե նախկինում օգտագործվում էին ԽՍՀՄ-ում արտադրվող սարքերը, ապա 1993 թվականից արդեն սկսեցին լայնածավալ կիրառվել նաև արտասահմանյան՝ գերմանական, շվեյցարական, ֆրանսիական արտադրության սարքեր: Եվ մեր կենտրոնը հենց այդ թվականից համարվում է համակցված լսողական սարքերի  օգտագործման կենտրոն: Պետք է ասեմ, որ այստեղ հակացուցումներ չկան ոչ թե բժշկական, այլ սարքերի կիրառման առումով, եթե, իհարկե, բացի լսողականը, պացիենտն այլ խնդիր չունի: Լսողական սարքերը կարող են օգտագործել բոլորը`անկախ տարիքից:

- Իսկ որպես վերջաբան ի՞նչ կցանկանա արակությանը:

- Եթե անկեղծ լինեմ, ապա հասկանալի է, որ տարբեր, նույնիսկ սոցիալական պատճառներից ելնելով`շատերը մեզ դիմում են արդեն շատ ուշ, բարձիթողի վիճակներում, երբ արդեն մեր օգնությունը բավականին բարդանում, դժվարանում է: Նախկինում ԽՍՀՄ-ում կար կանխարգելիչ բժշկություն հասկացողությունը, բայց այն այսօր գրեթե չի գործում: Բնական է, շատ ավելի հեշտ և քիչ ծախսատար է, երբ դիմում են ժամանակին`առաջին իսկ խնդիրների առկայության դեպքում: Եվ ես կցանկանամ, որպեսզի մեր հասարակությունը հավատա բժիշկներիս, անկեղծ լինի մեզ հետ: Իսկ բժիշկներս էլ պետք է աշխատենք այն ուղղությամբ, որպեսզի փոխադարձ վստահություն, հավատարմություն լինի, որի դեպքում միայն կհասնենք լավագույն արդյունքների: Կարծում եմ՝ ամենակարևորը մարդու գնահատականն է, որը պայմանավորված է բժշկի ձեռքբերումներով: Երբ դու համոզվում ես, որ քո գիտելիքներն ու հնարավորությունները, նորագույն տեխնոլոգիաների կիրառումը նպաստում են հիվանդի առողջացմանը, դա արդեն դառնում է ամենահզոր շարժիչ ուժը:

Եղեք առողջ:

 ԵՂԵ՛Ք ԱՌՈՂՋ, ՀԱՐԳԵ՛Ք ՁԵՐ ՕՐԳԱՆԻԶՄԸ

 Ամբողջ աշխարհում  օնկոլոգիական հիվանդությունների մեջ կրծքագեղձի ուռուցքային չարորակ գոյացությունները գրավում են առաջին տեղը, և մեր հանրապետությունն էլ չի առանձնանում դրանում։  Իր սեփական առողջության մասին հոգ տանող յուրաքանչյուր կին պետք է ծանոթ լինի կրծքագեղձի ինքնազննման տարրական կանոններին: Չպետք է մոռանալ,  որ մի քանի հիվանդություններ ակնհայտորեն իրենց դրոշմն են թողնում կնոջ արտաքին տեսքի և կանացիության վրա։ Մասնագիտական լուրջ ավանդույթներ ունեցող Մոր և մանկան առողջության պահպանման գիտահետազոտական կենտրոնի մասնագետների աշխատանքի սկզբունքն է հասնել առավելագույն արդյունքների իրենց նվիրական գործում, օգնել նույնիսկ վատթարագույն վիճակում գտնվող պացիենտին, ով իր առողջությունն ու կյանքը վստահում է իրենց:

Մեր զրուցակիցը վերոնշյալ գիտահետազոտական կենտրոնի բժիշկ-մամոգրաֆիստ ԱՆԻ ԱՀԱՐՈՆՅԱՆՆ է: Առհասարակ, տարածված ձևաչափ է բժշկի հետ հարցազրույցը, որի ընթացքում բացահայտվում են ինչպես նրա մասնագիտական իմացությունն ու կատարած աշխատանքը, այնպես էլ` բժշկի կոչման հմայքի գաղտնիքը: 

-Տիկի՛ն Ահարոնյան, ի՞նչ ախտորոշիչ մեթոդներ են կիրառվում ձեր բաժանմունքում:

-Կրծքագեղձի հետազոտությունն ամբողջ աշխարհում կատարվում է հիմնականում երկու մեթոդով` ռենտգեն  և ՈՒՁ մամոգրաֆիա: Իհարկե, կան նաև այլ մեթոդներ, որոնք կիրառական են, օրինակ, МRI հետազոտությունը, որն իրականում սկրինինգային չէ, այլ զուտ ցուցումներով է իրականացվում: Բայց հիմնականում վերոնշյալ երկու մեթոդներն են արդիական: Կցանկանայի նշել, որ մինչև 35 տարեկան կանանց մոտ կատարվում է միայն ՈՒՁ  մամոգրաֆիա, որովհետև մինչ այդ տարիքը գերակշռում է գեղձային հյուսվածքը, ինչն էլ բավականին նվազեցնում է ինֆորմացիան ռենտգեն մամոգրամաների վրա: 35-40 տարեկան կանանց մոտ կատարվում է մեկանգամյա բազային մամոգրաֆիա, որից հետո` երկու տարին մեկ, դա իրականացվում է 40-50 տարեկան կանանց և տարին մեկ անգամ` արդեն պարտադիր 50 տարեկանից  բարձր կանանց մոտ: Բայց պետք է նշել, որ լինում են բացառություններ, եթե ՈՒՁ մամոգրաֆիայից հետո կան կասկածելի ցուցումներ, անկախ տարիքային շեմից, կատարվում է նաև ռենտգեն մամոգրաֆիկ հետազոտություն:

-Բժշկուհի՛, կրծքագեղձի ի՞նչ հիվանդությունների դեպքում են ավելի շատ Ձեզ դիմում, և հիմնականում ի՞նչ ախտանշաններով են դրանք արտահայտվում:

- Հիմնականում  դիմում  են ցավերի և շոշափվող պնդացումների կամ գոյացությունների դեպքում: Ցավերը և պնդացումները հաճախ պայմանավորված են լինում մաստոպաթիաների առկայությամբ, իսկ գոյացությունների հայտնաբերման ժամանակ հիմնականում ախտորոշվում են և՛ չարորակ, և՛ բարորակ գոյացություններ:

-Բժշկուհի՛, հիմնականում որո՞նք են կրծքագեղձի հիվանդության առաջացման պատճառները:

-Մաստոպաթիաների առաջացման հիմնական պատճառները կնոջ օրգանիզմում կատարվող հորմոնալ փոփոխություններն են, որոնք ավելի հաճախ կապված են լինում գինեկոլոգիական հիվանդությունների և վահանաձև գեղձի փոփոխությունների հետ: Բայց, հորմոնալ խնդիրների ի հայտ գալուց բացի, կրծքագեղձի վրա միաժամանակ կարող են ազդել նաև այլ գործոններ, օրինակ, ժառանգականության նախատրամադրվածությունը և տրավմաները:

-Իսկ ի՞նչ կանխարգելիչ միջոցներ կառաջարկեք հետագայում կրծքագեղձի հիվանդությունների բարդություններից խուսափելու համար:

-Իրականում կանխարգելիչ բուժում հասկացողություն գոյություն չունի: Կանխարգելիչ միակ մեթոդը պարբերաբար հետազոտությունների իրականացումն է` անկախ տարիքային շեմի, ստեղծված իրավիճակի և ըստ ցուցումների, որն էլ իր հերթին մեզ թույլ է տալիս հիվանդությունը վաղ հայտնաբերել ու, անհրաժեշտության դեպքում, վիրահատական միջամտություն կատարել:

-Որպես վերջաբան ի՞նչ կմաղթեք մեր հայ կանանց:

-Կցանկանայի, որ կանայք բավականին հոգատար լինեին իրենց առողջության նկատմամբ, միշտ ուշադրություն դարձնեին կրծքագեղձի արտաքին տեսքին, սիմետրիկությանը, մաշկի գույնին, մանրազնին ուսումնասիրեին` ներհրվածության հատվածներ կա՞ն արդյոք, թե ոչ: Իսկ ամենակարևոր և բավականին տարրական գործողությունը ճիշտ շոշափելն է, ինչը բավականին հեշտացնում է մեր աշխատանքն այն առումով, որ կինը ճիշտ է տարանջատում նորմալ հյուսվածքը որևէ պաթոլոգիկ գոյացությունից: Խորհուրդ կտամ նույնիսկ ինչ-որ չնչին գանգատի կամ շոշափելիս ինչ-որ գոյացություն հայտնաբերելու դեպքում երբևիցե խուճապի չմատնվել և անպայման դիմել բժշկի: Շատ հաճախ կանայք  չեն  հետազոտվում այն պատճառով, որ նրանց մոտ գերակշռում է վախի զգացումը, այսինքն` վախենում են հետազոտվելուց հետո վատ ախտորոշում լսելուց: Այդ իսկ պատճառով նրանք ուշացնում են իրենց այցելությունը բժշկին,  դիմում են արդեն բարձիթողի վիճակում, որն էլ իր հերթին հետագայում բերում է բարդացած իրավիճակների:

Քանի որ այս հետազոտությունը համարվում է սկրինինգային, կրծքագեղձի հետազոտություն պետք է անցնեն բոլորը, նույնիսկ այն կանայք, ովքեր երբևիցե գանգատներ չեն ունեցել և չունեն: Պետք է հուրախություն մեզ նշեմ, որ այսօր շատ ավելի բարձր է դիմելիության կուլտուրան, քան սրանից 10 տարի առաջ էր: Մեր կանայք բավականին գրագետ են դարձել այդ առումով, բավականին տեղեկացված հիվանդություններից: Սիրելի կանայք, եղե՛ք առողջ, հարգե՛ք ձեր օրգանիզմը, ձեր կյանքը թանկ է ձեր և ձեր ընտանիքի համար...

14 Փտր

Միրզոյան Աիդա

Written by

Կցանկանամ, որ մեր կանայք լինեն առողջ

և մեզ դիմեն միայն հղիության դեպքում

Ժամանակակից բժշկությունն ունի ախտորոշիչ հետազոտությունների բազմաթիվ եղանակներ և մեթոդներ: Ավելի գործածական ու արդիական մեթոդներից մեկը ուլտրաձայնային ախտորոշումն է (ՈՒՁ), որը մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի մեջ հարաբերականորեն շատ ինֆորմատիվ հետազոտման միջոց է համարվում, չի պահանջում լրացուցիչ պատրաստություն, մատչելի է, անվնաս կենդանի հյուսվածքների համար, անցավ է ու չի առաջացնում տհաճ զգացողություններ: ՈՒՁՀ-ն առավել անվնաս և արդյունավետ մեթոդ է պտղի զարգացման, հղիության ընթացքի գնահատման, ինչպես նաև կանացի սեռական օրգանների պաթոլոգիաների ախտորոշման համար, դրա միջոցով հնարավոր է հայտնաբերել բազմաթիվ հիվանդություններ, այն օգնում է մասնագետին՝ լրացուցիչ հաստատելու հիվանդության առկայությունը, որոշ հիվանդությունների ժամանակ՝ պարզելու օրգանների ախտահարման աստիճանը:

Մեր հանրապետությունում առաջատար բժշկական հաստատություններից է Մոր և մանկան առողջության պահպանման ԳՀԿ-ի ուլտրաձայնային ախտորոշման (ՈՒՁԱ) բաժանմունքը, որը հագեցած է բարձր և փորձագիտական դասի ժամանակակից սարքավորումներով: http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է  ֆունկցիոնալ ախտորոշման լաբորատորիայի վարիչ, մանկաբարձ-գինեկոլոգ, բժշկական գիտությունների թեկնածու, ճառագայթաբան  ԱԻԴԱ ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ, ում երկարատև ու անմնացորդ աշխատանքը, ավանդը բժշկագիտության զարգացման գործում մեծ է և անգնահատելի: Հիվանդների վստահությունը, սերն ու հարգանքը բժշկի աշխատանքային գործունեության մեծագույն նվաճումն ու ամենաբարձր գնահատականն են, և նա փոխադարձ սիրով, անսահման նվիրումով ծառայել է ու շարունակում է ծառայել մարդկանց:

-Տիկի՛ն Միրզոյան, ախտորոշիչ հետազոտությունների բազմաթիվ եղանակներ և մեթոդներ կան, ի՞նչ է իրենից  ներկայացնում  ուլտրաձայնային հետազոտությունը, հետազոտությունների ո՞ր տեսակներն են արդիական:

-Մոր և մանկան առողջության պահպանման ԳՀԿ-ը հագեցած է լավագույն  ուլտրաձայնային սարքավորումներով, որոնք կիրառվում են թե՛ գինեկոլոգիական հիվանդությունների, թե՛ մանկաբարձության մեջ: Պետք է նշեմ, որ ունենք  4D սարքավորումներ: Մեզ մոտ իրականացվում է նաև  կարդիոմոնիթորային հետազոտություն, այսինքն` 30 շաբաթականից հետո հետազոտվում է պտղի սրտի աշխատանքը, ինչպես նաև հղիի արգանդի տոնուսը: Քանի որ մեզ մոտ առկա ուլտրաձայնային սաքավորումները բավականին բարձրորակ են, դրանք հնարավորություն են տալիս վաղ շրջանում ճշգրիտ ախտորոշել ներվային համակարգի որոշ  արատները` գլխուղեղի և ողնաշարի հետ կապված: Եթե շուտ ախտորոշվում է, ապա բնականաբար, դրանք հնարավոր է շուտ ընդհատել, նկատի ունեմ այն արատները, որոնք համատեղելի չեն կյանքի հետ:

- Մանկաբարձ-գինեկոլոգի  Ձեր առաջին մասնագիտությունը օգնո՞ւմ է ախտորոշիչ հետազոտություններ կատարելու գործում:

- 13-14 տարի աշխատել եմ մանկաբարձ-գինեկոլոգ, ընդ որում, այն տարիներին, երբ դեռ չկային ուլտրաձայնային հետազոտություններ: Իսկ 1985-1986 թթ. ես սկսեցի նաև ուլտրաձայնային հետազոտությամբ զբաղվել: Մեր հանրապետությունում Մոր և մանկան առողջության պահպանման ԳՀԿ-ն առաջիններից էր այդ տարիներին, որ ձեռք բերեց ուլտրաձայնային հետազոտության սարքավորումներ, երբ չկային, բնականաբար, ո՛չ ինտերնետ պորտալ, ո՛չ գրականություն: Այսինքն` երբ ես նոր էի սկսում, ինձ համար հեշտ էր ձեռքով շոշափելու միջոցով հետազոտություններ կատարել: Մանկաբարձագինեկոլոգիական հետազոտությունը տարբերվում է ներքին օրգանների, օրինակ, լյարդի, լեղապարկի, երիկամի հետազոտություններից, քանի որ այդ հետազոտությամբ գործ ունենք պտղի հետ, և պետք է գիտելիքների մեծ բազա ունենաս, լավ իմանաս, թե, օրինակ, ինչ արատներ կարող են ի հայտ գալ պտղի մոտ:

- Տիկի՛ն Միրզոյան, այսօր Ձեզ մոտ  բժիշկներ վերապատրաստվո՞ւմ են:

-Երբ այն տարիներին մենք ունեցանք սոնոգրաֆիայի լաբորատորիա, վերապատրաստման ինստիտուտից բժիշկների 5-6 հոգանոց խմբեր էին ուղարկում մեզ մոտ, 7 շաբաթվա դասընթացներ էին կազմակերպվում: Իսկ երբ արդեն բացվեց  ռադիոլոգիայի բաժինը, մոտ 2 տարի ես կնքած պայմանագիր ունեի, և ռադիոլոգիներին պատրաստում էինք տիրապետել նաև գինեկոլոգիական հմտություններին: Քանի որ մեր կենտրոնը բավականին հայտնի է, ճանաչում ունի, այս օրերին նույնպես գալիս են նաև անհատական վերապատրաստումների: Ի վերջո, բոլորս էլ հեռանալու ենք այս կյանքից, և անչափ կարևոր է ինչ-որ մի հետք թողնել մեր արած աշխատանքով: Ես շատ շնորհակալ եմ և գոհ, քանի որ այն մարդիկ, ովքեր ժամանակին ինձ մոտ վերապատրաստվել են, այսօր էլ հիշում են, այցելում, և ես ինձ հպարտ ու բավարարված եմ զգում, քանզի իմ աշխատանքը իզուր չի կորչում, ինչ-որ լումա ունեմ երիտասարդների վերապատրատման գործում:

-Շփվելով երիտասարդ բժիշկների հետ` ինչպե՞ս եք պատկերացնում մեր բժշկության ապագան:

-Իհարկե, մեր ապագա բժշկությունը կլինի տեխնիկապես շատ հագեցած, իսկ մարդկային գործոնը, իմ կարծիքով, քանի գնա, կքչանա: Բայց ինչ ուզում է լինի, բժշկի ուղեղը միշտ պետք է սթափ լինի ու աշխատի: Այսօր երիտասարդ բժիշկների մեծ մասը հիվանդին առաջնահերթ ուղարկում է հետազոտության, որ հետո նոր հասկանա` ինչ անի: Իհարկե, գովելի փաստ է, որ տեխնիկանպես զարգացած է դիագնոստիկան, ավելի հստակ և դյուրին է դարձել ախտորոշելը, որն այն տարիներին այլ կերպ էր: Լավագույն բժիշկ դառնալ ոչ բոլորին է ի վերուստ վիճակված, բժիշկը պետք է բազմակողմանի զարգացած լինի, տիրապետի բժշկության բոլոր մանրուքներին և գաղտնիքներին: Իսկ մանկաբարձ-գինեկոլոգ  լինելը ինձ շատ է օգնում այս գործում, քանի որ ես կարողանում եմ ինձ մոտ այցելողներին եզրակացություն տալ այդ պահին և ուղղորդել համապատասխան մասնագետ-բժշկի մոտ: Երբեմն գալիս են պացիենտներ, որոնք առանց բժշկին դիմելու ցանկանում են միանգամից հետազոտություն անցնել: Կցանկանամ, որ մեր երիտասարդներն ավելի շատ զբաղվեն իրենց գիտելիքների զարգացմամբ, այսպես ասած, հույսները չդնեն տեխնիկայի, սարքավորումների վրա:

-Իսկ որպես վերջաբան ի՞նչ կմաղթեք մեր հասարակությանը:

-Կցանկանայի, որ մեր կանայք ապրեն անհոգ, լինեն առողջ և մեզ դիմեն միայն հղիության դեպքում, ու մենք էլ հաճույքով հետևենք հղիության ընթացքին, առողջ բալիկներ պարգևենք նրանց: Առողջություն և երջանկություն բոլորիդ, սիրելինե՛րս:

Առողջությունը, թերևս, ամեն ինչ չէ, սակայն առանց  առողջության ամեն ինչ ոչինչ է

Ասում են, որ շուրթերն արտահայտում են մարդու, իսկ աչքերը` բնության միտքը: Աչքերը նաև անվանում են մարդու հոգու հայելի, քանզի դրանք հետաքրքիր բացահայտումներ կարող են անել մարդկային բնավորության մասին:

Եվ բնական է, որ ցանկացած երկրում անչափ կարևորվում են աչքի, տեսողության հետ կապված խնդիրները, և ակնաբուժությունն այսօր համարվում է ժամանակակից բժշկության ամենաբարդ ու պահանջված ուղղություններից մեկը: Հայաստանում այդ բնագավառի առաջատարներից մեկը, անկասկած, Ս. Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնն է, որի բարձրակարգ և սրտացավ բժիշկ-մասնագետներն իրենց գործի նվիրյալներն են: Եվ բոլորն էլ վստահորեն հավաստում են, որ ներկայումս այն բազմապրոֆիլային ակնաբուժական ամենամեծ բուժհաստատությունն է, որտեղ կատարվում են աշխարհում առկա գրեթե բոլոր վիրահատական միջամտությունները: Այն հագեցած է գերժամանակակից սարքավորումներով, որոնց միջոցով իրականացվում է միջազգային չափանիշներին համապատասխան ախտորոշիչ, բուժիչ և գիտահետազոտական գործունեություն:

Մեր զրուցակիցը բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ակնաբույժ, Ս. Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնի աչքի բորբոքային հիվանդությունների բաժանմունքի ղեկավար ԱՆՆԱ ՀՈՎԱԿԻՄՅԱՆՆ է, ով նաև Երևանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի ակնաբուժական ամբիոնի պրոֆեսոր է: Բժշկուհին հնարավորություն է ունեցել վերապատրաստվել ԱՄՆ-ում (Fellowship UCSF-ում և Cincinati Eye Institute-ում), հանդես է եկել բազմատեսակ ելույթներով և տպագիր աշխատանքներով: 2011թ. պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսական թեզը ուվեիտներով: Նա հաճելի կին և հետաքրքիր զրուցակից է, ով մարդկանց լիարժեք տեսողություն պարգևելու, կյանքը վայելելու շնորհակալ գործն է անում` իր բազմավաստակ աշխատանքային փորձով ու բացառիկ գիտելիքների շնորհիվ Կենտրոնում իրականացնելով ակնաբուժական մի շարք բարդագույն վիրահատություններ:  

-Մեր բաժանմունքը կոչվում է աչքի բորբոքային հիվանդությունների բաժանմունք, սակայն նմանատիպ հաստատություններն արտերկրում կոչվում են արտաքին աչքի, եղջերաթաղանթի, անոթաթաղանթի բորբոքումների բաժանմունք, ինչն ավելի ամբողջական է ներկայացնում բաժանմունքի գործառույթները: Մեզ մոտ բազմաթիվ վիրաբուժական միջամտություններ են իրականացվում. այն եղջերաթաղանթի պատվաստումների միակ բաժանմունքն է Հայաստանում: Ճիշտ է, կան նաև այլ բժիշկներ, որոնք կատարում են եղջերաթաղանթի փոխպատվաստումներ, սակայն, ամեն դեպքում, դրանց 90 տոկոս ծանրաբեռնվածությունն ընկած է մեր բաժանմունքի վրա: Պարզապես, եթե մեր բաժանմունքի անվանումը լիներ եղջերաթաղանթի բաժանմունք, հիվանդները չէին հասկանա դրա իմաստը, ուստի որոշեցինք գործածել հանրության համար մատչելի տարբերակ:

-Տիկին Հովակիմյան, եղջերաթաղանթի բորբոքումը ի՞նչ համախտանիշներով է արտահայտվում, արդյոք աչքի կարմելը կապվա՞ծ  է  եղջերաթաղանթի բորբոքման հետ:

-Ասեմ, որ անչափ շատ են հանդիպում արտաքին աչքի, եղջերաթաղանթի բորբոքային հիվանդություններ, ու, եթե աչքը կարմրում է, մարդիկ լավ պատկերացնում են, թե ում պետք է դիմեն: Աչքի կարմրելը կապված չէ միայն եղջերաթաղանթի բորբոքման հետ, այն կարող է կարմրել նաև այլ պատճառներով, օրինակ, աչքի ճնշման բարձրացման ժամանակ և այլն:

- Բժշկուհի, իսկ արդյոք Ձեր բաժանմունքում կիրառվո՞ւմ են նորագույն և գերժամանակակից մեթոդներ:

-Այո, մեր բաժանմունքում իրականացվում են մի շարք նորագույն և գերժամանակակից մեթոդներ: Կատարակտի վիրահատական միջամտությունն իրականացվում է ժամանակակից  մեթոդով` ֆակոէմուսիֆիկացիայի միջոցով: Դա առանց կարի մեթոդ է, որի դեպքում շատ փոքր կտրվածքով մուտք ենք գործում աչքի խոռոչ, ոսպնյակը հեռացվում է ուլտրաձայնով, և տեղադրվում է արհեստական ոսպնյակ: Վիրահատական միջամտությունը տևում է 6-10, երբեմն նաև` 12-15 րոպե: Տեղադրվում են նաև տարբեր տեսակի ոսպնյակներ` մոնոֆոկալ, մուլտիֆոկալ, տորիկ։ Մուլտիֆոկալ ոսպնյակների միջոցով հիվանդը կարողանում է  տեսնել ինչպես հեռու, այնպես էլ միջին և մոտիկ տարածությունները: Տորիկ լինզաներ համարվում են աստիգմատիկ ոսպնյակներ և տեղադրվում են աչքի խոռոչում: Մուլտիֆոկալ և տորիկ ոսպնյակները հաճախ պատվիրվում են Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներից։ Մեզ մոտ հաճախակի  իրականացվում է մսամոլի հեռացում հիմնականում աուտոտրանսպլանտացիայով, որը հետագայում ապահովում է գեղեցիկ կոսմետիկ տեսք, ինչպես նաև կանխում է հետագա կրկնման հավանականությունը։ Կատարում ենք կոպի փոքրիկ գոյացությունների` ճարպագեղձի խցանումների հեռացում, որը կոչվում է խալազիոն: Մեր կենտրոնում կատարվում է տատուաժ կույր աչքերին (տրավմայի, գլաուկոմայի և այլ պատճառներով չտեսնող աչքեր) կոսմետիկ տեսքը վերականգնելու նպատակով, երբ փոխված է արտաքնապես աչքի գույնը։

2005թ. առաջին անգամ Հայաստանում` հենց մեր բաժանմունքում, ներդրվեց ամիոտիկ թաղանթի փոխպատվաստումը: Այդ թաղանթը ստանում ենք կեսարյան հատումներից, և այն հատուկ մշակում անցնելուց հետո տեղադրվում է աչքի մակերեսին այն բոլոր դեպքերում, երբ կան չլավացող խոցեր, վերքեր, էռոզիաներ և այլն: Այն ունի մի շարք բուժիչ հատկություններ` հակաբորբոքային, հակասպիական և այլն, որոնք արագացնում են վերքերի լավացումը: Մեր բաժանմունքում նաև առաջին անգամ ներդրվեց լիմբալ ցողունային բջիջների աուտոտրանսպլանտացիան, երբ մեկ աչքից ցողունային բջիջները փոխպատվաստվում են մյուս աչքին, օրինակ` քիմիական այրվածքների դեպքում։ Մեզ մոտ կիրառվում է նաև եղջերաթաղանթի փոխպատվաստման նորագույն շերտավոր մեթոդները` առաջային լամելար և հետին էնդոտերիալ կերատոպլաստիկան:

Ուզում եմ առանձնացնել առաջին անգամ մեր տարածաշրջանում ներդրված և միայն մեր կենտրոնում իրականացվող բոստոնյան առաջին տեսակի կերատոպրոտեզավորումը` արհեստական եղջերաթաղանթի տեղադրումը: Երբ քիմիական այրվածքից մարդու աչքի մակերեսը խիստ անոթավորված է, ապա նման դեպքերում սովորական մեթոդով կերատոպլաստիկան արդյունավետ չի լինի, որովհետև, ինչպիսի թաղանթ էլ տեղադրես, անոթները «կգրոհեն» և կպղտորեն այն, իսկ երբ տեղադրում ենք արհեստական եղջերաթաղանթ, մարդկային անոթը չի կարողանում քիմիական նյութի վրա աճել: Մենք ունենք դեպք, երբ 16 տարվա կուրություն ունեցող հիվանդը նման միջամտությունից հետո, սկսել է տեսնել: Սա տարածաշրջանում իսկապես բացառիկ նվաճում է վիրահատության բնագավառում: Մեր արդյունքները տպագիր ներկայացրել ենք 2012թ.-ին` Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում: Հայաստանն իր փորձով աշխարհում երրորդն է համարվում: Եթե ԱՄՆ-ը առանձնացնեք, ապա Սաուդյան Արաբիայից հետո մենք Հնդկաստանի հետ հավասար ենք քայլում: Առաջին անգամ Հայաստանում մեր բաժանմունքում ներդրվել է նաև եղջերաթաղանթի քերուկի հետազոտությունը և դրա մանրադիտակային զննումը, որն առավելագույնս բարձրացնում է ախտորոշման ճշգրտությունն ու ուղղորդված բուժման արդյունավետությունը եղջերաթաղանթի բորբոքային ախտահարումների ժամանակ: Ներդրել ենք նաև չոր աչքի տեստերը և իմպլանտները:

- Տիկին Հովակիմյան, տեղյակ ենք, որ ուսանել եք նաև ԱՄՆ-ում:

-Այո, 2001թ. ես  վերադարձա Սան-Ֆրանցիսկոյից` Կալիֆորնիայի  համալսարանում ստացած կրթությունից հետո, ապա ինձ երկրորդ անգամ բախտ վիճակվեց 2004-2005թթ. կրկին վերապատրաստվել եղջերաթաղանթի վիրաբուժության գծով։

-Բժշկուհի,  ձեր կենտրոնը համագործակցո՞ւմ  է որևէ հաստատության, կազմակերպության հետ, որպեսզի էլ ավելի արդյունավետ իրականացվեն ձեր գործառույթները:

-Եղջերաթաղանթի փոխպատվաստումների հարցում մենք համագործացում ենք Վաշինգտոնի «Sightlife» Աչքի միջազգային բանկի հետ, որը մեզ տարեկան 100-150 մարդկային հյուսվածք է տրամադրում: Իսկ ինչ վերաբերում է անոթաղանթի բորբոքումներին, կցանկանայի նշել, որ ներկայումս բաժանմունքն ունի գենետիկական լաբորատորիայի հետ համագործակցելու համաձայնություն արյան գենետիկ թեստերի կիրառման վերաբերյալ` ուվեիտների ախտորոշման մակարդակն առավելագույնս բարձրացնելու նպատակով (HLA-B27, HLA-B51 և այլն):

- Տիկին Հովակիմյան, իսկ Ձեր փորձը փոխանցո՞ւմ  եք մեր երիտասարդ կադրերին` ապագա բժիշկներին:

-Մեր բաժանմունքում  8 երիտասարդ բժիշկներ սովորում են և ախտորոշել, և վիրահատել, իսկ գիտաժողովների ժամանակ մեր մասնագետները միշտ հանդես ես գալիս ելույթներով, ինչն էլ ավելի է ամրապնդում նրանց գիտելիքները: Ինքս վերջերս հանդես եմ եկել Չիկագոյում (­ԱՄՆ) սեպտեմբերի 22-ին կայացած «Ophthal­mic Anesthesia Societ­y»-ի 31-րդ տարեկան գի­տաժողովում։ Մեր բաժանմունքն իր գործունեության մասին տեղյակ է պահում ոչ միայն Հայաստանում, այլև ամբողջ աշխարհում, այսինքն` մենք էլ ասելիք ունենք աշխարհին:

- Իսկ որպես վերջաբան, ի՞նչ կմաղթեք մեր հասարակությանը:

-Թող մարդիկ առավելագույն ուշադիր լինեն իրենց առողջության, հատկապես աչքի լույսի նկատմամբ, քանի որ արտաքին աշխարհի հետ կապը 90 տոկոս դեպքերում աչքի միջոցով է իրականացվում: Եթե հիվանդությունը ժամանակին ախտորոշես, հեշտ կլինի և դրա հետագա բուժումը: Բոլորս էլ հասկանում ենք, որ ամեն ինչի հիմքում սոցիալական վիճակն է, սակայն երբ աչքի լույսը կորցնում են, միևնույն է, պետք է վաղ թե ուշ դիմեն բժշկի: Ուստի խորհուրդ կտայի առաջին իսկ փոքր խնդրի դեպքում անմիջապես դիմել ակնաբույժի: Վերջում կցանկանայի մեջբերել հին փիլիսոփաներից մեկի խոսքը. «Առողջությունը, թերևս, ամեն ինչ չէ, սակայն առանց առողջության ամեն ինչ ոչինչ է»:  

Առողջ և գրավիչ ժպիտը յուրաքանչյուր մարդու հաջողության գրավականն է

Գեղեցիկ ժպիտ, սպիտակ և փայլուն ատամնաշար ունենալը համարվում է առաջնային, իսկ դա ոչ միայն բնության պարգև է, այլ նաև անհատի կողմից անձնական հիգիենայի ամենօրյա իրականացման արդյունք, որը էսթետիկ հմայք է հաղորդում յուրաքանչյուրիս: Ատամնաշարի և բերանի խոռոչի հիգիենային հետևելու և մեզ հետաքրքրող այլ հարցերի սպառիչ պատասխանները ստացանք ԵՊԲՀ Թերապևտիկ և ընտանեկան ստոմատոլոգիայի ամբիոնի դասախոս, Երևանի թիվ 1 համալսարանական ստոմատոլոգիական պոլիկլինիկայի երիտասարդ բժիշկ-ստոմատոլոգ ԲԻԱՅՆԱ ՀՈՎԵՅԱՆԻՑ, ով հոգատար ու բարեհամբույր է իր պացիենտների նկատմամբ և ամեն մեկին յուրովի մոտեցում է ցուցաբերում:

-Տիկին Հովեյան, ինչպե՞ս և ինչու՞ ընտրեցիք հենց ատամնաբույժի մասնագիտությունը։

-Դեռ վաղ մանկուց շատ եմ սիրել բժշկությունը: Երբ տատիկիս վիրահատել էին, և նրան տանը վիրակապող էր հարկավոր, այդ դերը մեծ պատասխանատվությամբ ստանձնել էի ես՝ լինելով ընդամենը 13 տարեկան: 2002թ.-ին ընդունվել և 2007թ.-ին ավարտել եմ Երևանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանը, որից հետո երկու տարի ուսանել օրդինատուրա` ընտանեկան ստոմատոլոգիա բաժնում: Անչափ երախտապարտ եմ ծնողներիս, ովքեր չխնայեցին ոչինչ, որպեսզի լիարժեք ուսում ստանամ: Հատկապես երախտապարտ եմ հորս, ում հորդորով էլ ընտրեցի բժիշկ-ստոմատոլոգի մասնագիտությունը: Իհարկե, շատ շնորհակալ եմ ամուսնուցս, ով ոչ միայն չխոչընդոտեց, այլև մինչ օրս աջակցում և նպաստում է իմ կարիերայի առաջընթացին:

- Հասարակության մեջ միշտ եղել է և կա ատամնաբույժին այցելելու վախի զգացումը: Կարո՞ղ ենք վստահորեն ասել, որ արդի ստոմատոլոգիայում բացառապես ցավային զգացում չի կարող լինել պացիենտի մոտ: Ընդհանրապես այսօր ի՞նչ նորագույն մեթոդներ են կիրառվում:

-Միանշանակ կարող եմ հավաստել, որ գիտությունն արագ տեմպերով է առաջ ընթանում, և մենք այսօր ունենք արդի լավագույն դեղամիջոցները, որոնք շատ լավ ազդեցություն են ներգործում, ունեն թմրեցնող հատկություն, ու ցավ հասկացողությունը գործնականում պացիենտների մեծամասնության մոտ բացակայում է: Իհարկե, լինում են դեպքեր, երբ պացիենտի մոտ առկա են լինում թարախային պրոցեսներ, հյուսվածքների անատոմիական առանձնահատկություններ և այլ երևույթներ, որոնք խոչընդոտում են լավ անզգայացմանը: Պարզապես մեր հասարակության մեջ առկա է <<սպիտակ խալաթի>> նկատմամբ վախի, այսպես ասած, ախտանիշը, որը, ինձ թվում է, վերանում է բժշկի մոտ առաջին իսկ այցելությունից հետո, եթե բժիշկը ուշադիր, հոգատար վերաբերմունք և ճիշտ մոտեցում է ցուցաբերում:

-Բժշկուհի, սովորաբար մարդիկ ատամները խոզանակում են օրը երկու անգամ: Դա կարո՞ղ է դառնալ առողջ ատամնաշար ունենալու երաշխիք:

-Նշեմ, որ ընդհանրապես օրվա ընթացքում ատամների երկանգամյա խոզանակումը կլինի բավարար, եթե այն ճիշտ կատարվի: Մեր նպատակներից մեկն այն է, որ մեր պացիենտներին միշտ տեղեկացնենք ատամների խնամքի ճիշտ մոտեցման, ճիշտ խոզանակման մասին: Անչափ կարևոր է ամեն անգամ սնունդ ընդունելուց հետո բերանի խոռոչի ողողում կատարել թեկուզ պարզ ջրով, որպեսզի սննդի մնացորդները չմնան բերանի խոռոչում և չբերեն ատամնաքարերի ու ատամնափառերի առաջացման: Իսկ ամեն ուտելուց հետո ատամներ լվանալը արդեն պարտադիր չէ: Բացի այդ, յուրաքանչյուր մարդ տարին գոնե երկու անգամ` 6 ամիսը մեկ, պրոֆիլակտիկ նպատակներով պետք է այցելի բժիշկ-ստոմատոլոգին` ատամնաքարերի և ատամնափառերի հեռացման համար, որպեսզի ատամների հետագա տնային խնամքը նպատակին ծառայի:

-Որո՞նք են լնդային արնահոսությունների պատճառները:

-Լնդային արնահոսության խնդիրը, ինչպես ամբողջ աշխարհում, այնպես էլ Հայաստանում, լայն տարածված է: Դրդապատճառները վերը նշված խնդիրներն են, այսինքն` ոչ ճիշտ լվանալը, չհետևելը ատամների խնամքին և, առհասարակ, ստոմատոլոգին չայցելելը: Դա նշանակում է, որ մեր հասարակության մեջ պետք է ձևավորվի այն մտածելակերպը, որ, ինչպես արդեն ասացի, անհրաժեշտ է գոնե տարվա մեջ երկու անգամ կատարել ատամնաքարերի և ատամնափառերի հեռացում: Չմոռանանք, որ դրանք նույնպես նպաստում են լնդային հիվանդությունների առաջացմանը, իսկ առողջ ատամների երկարատև գոյատևման համար անհրաժեշտ են ամուր և առողջ լնդեր: Պետք է հասարակության մեջ ձևավորվի բժշկին ժամանակին դիմելու կուլտուրան, որպեսզի բուժման հետագա գործընթացը լինի ավելի մատչելի ու ոչ բարդ: Բարեբախտաբար, այդ առումով մեզ մոտ դրական միտում է նկատվում, և հուսանք, որ մոտ ապագայում ավելի լավ է լինելու:

-Բերանի խոռոչի հետ կապված ի՞նչ խնդիրներով են ավելի շատ դիմում Ձեզ:

-Քանի որ ես թերապևտ-օրթոպեդ եմ, ինձ դիմում են ռեստավրացիաների, լնդերի բուժման օրթոպեդիկ կոնստրուկցիաների պատրաստման, վերանորոգման և մի շարք այլ ստոմատոլոգիական խնդիրների բուժման համար: Ատամի թեկուզ փոքրիկ կարիեսի կամ մեկ ատամի բացակայություն դեպքում ինչքան շուտ դիմեն, այնքան բուժման գործընթացը կլինի և ավելի քիչ ժամանակատար, և ավելի մատչելի, քանի որ խնդիրը գնալով բարդանալու է: Ես չեմ քարոզում պացիենտների շատացման նպատակով, ուղղակի զգուշացնում եմ նրանց, որ ուշ թե շուտ պետք է կանգնեն ատամները բուժելու կամ վերականգնելու խնդրի առաջ, քանի որ, այսպես ասած, չեն մնալու առանց ատամների:

Իսկ որպես վերջաբան կցանկանամ հորդորել, որ մեր հասարակությունը լրջորեն մոտենա բերանի խոռոչի հետ կապված նույնիսկ չնչին խնդրին և հետևի դրա խնամքին, որպեսզի գործը չհասնի նաև աղեստամոքսային տրակտին, որն էլ կարող է առաջացնել մի շարք հիվանդություններ՝ ստամոքսի գաստրիտ, էռոզիա, խոց և այլն: Յուրաքանչյուր կին մեծ ուշադրություն է դարձնում իր անձնական հիգիենային, հետևում է իրեն, բայց, ցավոք սրտի, այսօր իմ շրջապատում նկատվում է այն վատ երևույթը, երբ ամեն ինչ անում են խնամված երևալու համար, սակայն իրենց ատամների մասին չեն հոգում: Բոլորս էլ գիտակցում ենք, որ առողջ և գրավիչ ժպիտը յուրաքանչյուր մարդու հաջողության գրավականն է: Ժպտացե՛ք, և թող ոչինչ չխանգարի ձեր գեղեցիկ ժպիտին:

Թող մեր հասարակությունը մի քիչ ավելի զգոն լինի իր առողջության նկատմամբ

Անհատի աչքերը, հայացքը սերտորեն կապված են նրա խոսքի հետ, մենք աչքերով ենք գնահատում մարդկանց, զգում նրանց վերաբերմունքը շրջապատող երևույթների նկատմամբ, միաժամանակ տեղեկատվություն հաղորդում մեր մասին: Աչքերը հոգու հայելին են.... Այն ամենը, ինչ կատարվում է մարդու սրտում, միանգամից արտացոլվում է աչքերի մեջ: Ուստի բնական է, որ անչափ կարևորվում է աչքերի խնամքը:

Աչքերի բորբոքային հիվանդությունները շատ տարածված են, և դրանց ախտանշանները կարող են շատ նման լինել միմյանց, ուստի ոչ բոլորն են ի վիճակի տարանջատել դրանք: Այս և այլ հարցերի շուրջ ծավալվեց մեր զրույցը Ս. Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնի աչքի բորբոքային հիվանդությունների բաժանմունքի ակնաբույժ, բժշկական գիտությունների թեկնածու, Աչքի բանկի տնօրեն ԱՆԻ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆԻ հետ: Բժշկուհի, ով ոչ միայն իր գործի մեծ գիտակ է, այլ նաև բավականին բարեհամբույր կին, հաճելի զրուցակից, ով կյանքում առաջնորդվում է ազնիվ լինելու սկզբունքով և իր մասնագիտական բարձր որակների ու ազնվության համար վայելում հիվանդների վստահությունը։

-Տիկին Համբարձումյան, կխնդրեինք խոսել այն մասին, թե ակնաբուժական վիրահատական ինչպիսի նորագույն մեթոդներ են կիրառվում ձեր բաժանմունքում, և ինչքանո՞վ է նման վիրահատությունների արդյունավետությունը բարձր:

- Արդեն մոտ մեկ տարի է, ինչ Ս. Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնը ձեռք է բերել <<Վերիոն>> անվանումով սարքը, որի շնորհիվ կատարվում է կատարակտի վիրահատության համար տեղադրվող լինզաների ճշգրիտ հաշվարկում: Ընդ որում, այդ սարքը թույլ է տալիս նաև որոշել ավելի ճշգրիտ կտրվածք անելու տեղը, ինչպես նաև հաշվարկում է, թե լինզաները ինչ առանցքով պետք է տեղադրվեն: Չպետք է մոռանալ, որ յուրաքանչյուր անհատի համար կատարվում է հատուկ հաշվարկ, որն էլ մեզ թույլ է տալիս խուսափել հիվանդների մոտ հետվիրահատական աստիգմատիզմ առաջանալուց: Իսկ այն պացիենտների համար, որոնք մինչև վիրահատական միջամտությունն ունեցել են աստիգմատիզմ ու թորիկ (աստիգմատիզմը շտկող) լինզայի կարիք ունեն, կատարվում է ճշգրիտ հաշվարկ, և վերացվում է աստիգմատիզմը: Նշեմ, նաև, որ մեզ մոտ արդեն մի քանի տարի է, ինչ իրականացվում է թափանցիկ կերատոպլաստիկայի վիրահատությունը, իսկ վերջին տարիներին կատարվում նաև կերատոպրոտեզավորում և շերտավոր կերատոպլաստիկայի վիրահատություն: Վերջինիս դեպքում փոխվոմ են եղջերաթաղանթի ներքին և արտաքին շերտերը: Ի դեպ, դրանք իրականում տարբեր վիրահատություններ են համարվում:

-Բժշկուհի, տեղյակ ենք, որ Աչքի հյուսվածքների բանկի տնօրենն եք: Խնդրում ենք մի փոքր պատմել, թե ինչ գործունեություն է ծավալում Աչքի բանկը:

-Աչքի հյուսվածքների բանկը ձևավորվել է շատ վաղուց` դեռևս 1979 թվականին` առողջապահության նախարար Էմիլ Սամսոնի Գաբրիելյանի հրամանով: Ես այս պահին տեղյակ չեմ` այդ հրամանը համարվո՞ւմ է վավեր, թե ոչ, բայց Աչքի հյուսվածքների բանկ ունեցել ենք միշտ: Իսկ դրա գործունեության նպատակը հիմնականում հյուսվածքների հայթայթումն է, կոնսերվացիան (պահածոյացում) և, իհարկե, մատակարարումը: Նշեմ, որ հյուսվածքների հայթայթումը Հայաստանի պայմաններում բավականին բարդ գործընթաց է, որովհետև օգտագործվում է մահացած մարդու եղջերաթաղանթը, որն իրականացվում է ամբողջ աշխարհում: Հայաստանում գործում է տրանսպլանտացիա կատարելու օրենքը, սակայն դիակից եղջերաթաղանթ վերցնել կարող ենք միայն մահացածի հարազատների թույլտվությամբ: Իսկ մեր ազգի մենթալիտետն այնպիսին է, որ այդ ծանր կորստի դեպքում անչափ դժվար, գրեթե անհնարին է ստանալ նրանց թույլտվությունը: Այդ իսկ պատճառով եղջերաթաղանթի հայթայթման նպատակով մենք համագործակցում ենք Վաշինգտոնի <<Սայթ ԼայՖ>> Աչքի բանկի հետ, որին տալիս ենք մեր պատվերները: Մյուս հյուսվածքներից է սկլերան, որը նույնպես վերցվում է մահացած մարդուց: Ինչ վերաբերում է մյուս հյուսվածքին` ամիոտիկ թաղանթին, ապա մեր հիվանդանոցը պայմանագիր է կնքել Պերինատոլոգիայի, մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի ինստիտուտի հետ, և այնտեղից մեզ հատկացնում են հարպտղային թաղանթ, այսինքն` ամբողջական թաղանթը, որը պարունակում է և ամիոն, և խորիոն ու հատուկ մշակում անցնելուց հետո ենթակա է օգտագործման: Այն ունի հակավիրուսային և հակաբակտերիալ հատկություններ, լավացնում է ռեգեներացիան, նվազեցնում բորբոքումը և նպաստում նորագոյացած անոթավորման հետզարգացմանը, նաև պարունակում է աճման ֆակտորներ: Եղջերենու 0,5-1,0մմ թափածակումների դեպքում կատարվում է ամիոտիկ մեմբրանի տրանսպլանտացիա` աչքը փրկելու, միգուցե նաև հետագայում տեսողություն ստանալու նպատակով:

Երբ 2004 թվականին Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների Աչքի բանկում վերապատրաստվում էի, տնօրենը մի փոքրիկ <<քեյսի>> մեջ հավաքեց անհրաժեշտ եղջերաթաղանթի հյուսվածքները: Երբ հարցրեցի, թե ինչու և ուր է այդպես տանում. չէ որ դա նորմայից դուրս էր համարվում (այդպես չեն մատակարարում), նա պատասխանեց, որ գնում է դպրոց` երեխաներին դասախոսություն կարդալու: Կցանկանայի, որ մեր բնագավառում էլ Հայաստանում գործեր այդ դպրոց ասվածը, որպեսզի այդ ամենի մասին մեր ազգաբնակչությունը տեղեկացվեր և ավելի թեթև նայեր դոնոր հանդիսանալու հանգամանքին:

-Իսկ ինչպիսի՞ տպավորիչ վիրահատություններ կհիշեք:

-Ամենատպավորիչ վիրահատություններն ինձ համար եղել են այն ժամանակ, երբ վիրահատական գործունեության մեջ արել եմ առաջին քայլերս. առաջին կատարակտան, առաջին կերատոպլաստիկան: Դրանք, իհարկե, առանձնահատուկ չէին. նախկինում շատ էին կատարվում, բայց երբ առաջին անգամ վիրահատությունը դու ես կատարում ամբողջությամբ ինքնուրույն, և դրա արդյունքը բավականին լավն է լինում, այն կարող է դառնալ քեզ համար ամենատպավորիչը: Իսկ այս օրերին, երբ արդեն ունես տարիների աշխատանքային փորձ, տպավորիչ վիրահատություններ կարող են դառնալ ակնաբուժության մեջ նորամուծությունները, նորարարությունները, որոնց շարքում կարող եմ նշել, օրինակ, շերտավոր կերատոպլաստիկան, կերատոպրոտեզավորումը, ինչն արդեն մի քանի տարի է` իրականացվում է մեր հիվանդանոցում:

-Վիրահատությունից հետո երաշխավորվո՞ւմ է, որ հիվանդի մոտ նույն ախտանիշը չի կրկնվի։

-Կատարակտի դեպքում կարող ենք երաշխավորել, որ այն հետագայում չի կրկնվի: Տեսողության անկում կատարակտի վիրահատությունից հետո կարող է լինել այն դեպքում, եթե, իհարկե, պացինետը մեկ այլ հիվանդությամբ է տառապում, այսինքն` գլաուկոմա կամ ցանցաթաղանթի վրա ինչ-որ դիաբետիկ կամ դեգեներատիվ փոփոխություններ ունի: Բայց եղջերաթաղանթի փոխպատվաստման դեպքում ուղղակի անհեթեթություն կլինի երաշխավորել, որ այն նորից չի կրկնվի, որովհետև դա կատարվում է մեկ այլ մարդուց վերցրած բիոմատերիայից, ուստի չի բացառվում օտարումը: Այնպես որ` ամբողջ աշխարհում իրեն հարգող ոչ մի բժիշկ չի կարող հարյուր տոկոսանոց երաշխիք տալ:

- Բժշկուհի, արդյոք կարողանո՞ւմ եք համատեղել աշխատանքը վերապատրաստումների հետ:

-Այո, իրականում ես կարողանում եմ աշխատանքը համատեղել վերապատրաստումների հետ ու նաև ժամանակ եմ հատկացնում իմ ընտանիքին:

-Իսկ որպես վերջաբան` ո՞րն է տեսողության պահպանման Ձեր լավագույն բանաձևը:

- Ցանկություններիցս մեկն այն է, որ մենք կարողանանք Հայաստանում եղջերաթաղանթ հայթայթել, իսկ դրա համար էլ անհրաժեշտ է համապատասխան քարոզ իրականացնել: Կցանկանամ նաև, որ մեր հասարակությունը մի քիչ ավելի զգոն լինի իր առողջության նկատմամբ, ժամանակին դիմի մասնագետներին նույնիսկ այն դեպքերում, երբ ինչ-որ թեթև անհանգստացնող առողջական խնդիր ունի: Վերջապես մեր ժողովրդի մտածելակերպը պետք է հասունանա, և նա պիտի հասկանա, որ տարին գոնե ամենաքիչը մեկ անգամ պետք է պրոֆիլակտիկ նկատառումներով հետազոտությունների ենթարկվի: Ընդ որում, միայն աչքերի մասին չէ խոսքը: Սակայն, ցավոք, շատերը բժշկի են դիմում այն դեպքերում, երբ խնդիրն արդեն շատ է բարդացել: Առողջ եղեք, գնահատեք ինքներդ ձեզ:

Բժշկի աշխատանքի ամենաբարձր գնահատականը՝ սեփական արդյունքներով ուրախացնելն ու ուրախանալն է

Մարդիկ տարբեր միջոցներ են կիրառում՝ իրենց արտաքինն օր օրի ավելի գեղեցիկ տեսնելու համար։ Վերջերս գեղեցիկին ձգտելու մղումն էլ ավելի մեծ թափ է առել՝ մարդիկ չեն վախենում վիրահատական միջամտությունների ենթարկվել, միայն թե իրենց երազած արտաքինն ունենան։ Ուրախալի է, որ այդ ամենին զուգահեռ զարգանում է նաեւ ժամանակակից բժշկությունը՝ առաջարկելով առողջական խնդիրների նորանոր լուծումները։

«Արմենիա» բժշկական կենտրոնի դիմածնոտային վիրաբուժության բաժանմունքում իրականացվում են ոչ միայն մարդկանց արտաքին գեղեցկությունն ապահովող վիրահատական ու բուժական միջամտություններ, այլեւ բազմաթիվ վերականգնողական եւ բնածին, ինչպես նաեւ ձեռքբերովի արատների վիրահատական ուղղումներ։

Բաժանմունքը գործում է 1995 թվականից։ Այստեղ իր համեստությամբ ու խոսուն գործերով աչքի է ընկնում դիմածնոտային վիրաբույժ Արթուր Խաչատրյանը։ Նա իր ձեռքբերումները կապում է բաժանմունքի վարիչ Արթուր Պապիկյանից ուսանած ու նրա օրինակով հմտացած լինելու հետ։ Առանձնահատուկ ուշադրությամբ է հետեւում իր հիվանդներին, առանց նեղսրտելու բացատրում նրանց առողջության ու գեղեցկության վերականգնման հետ կապված բոլոր ցուցումների մասին։ Վիրաբույժն անդամակցում է «Ստոմատոլոգիական կրթություն և գիտություն ասոցիացիային», «Հայաստանի ստոմատոլոգների ասոցիացիային», «Հայ ստոմատոլոգների միությանը» եւ «Դիմածնոտային և բերանի խոռոչի վիրաբույժների հայկական ասոցիացիային»,հանդիսանում է «Երիտասարդ հետազոտողների միության» հիմնադիր անդամ։ Չնայած իր երիտասարդ տարիքին՝ հեղինակ է արդեն 2 գիտական աշխատության։

Ներկայացնում ենք Bestgroup.am-ի հետ բժիշկի հետաքրքիր ու բազմաբնույթ զրույցը։

- Ինչո՞վ է առանձնահատուկ Ձեզ համար Ձեր մասնագիտությունը՝ դիմածնոտային վիրաբուժությունը։

- Դեռ 10-րդ դասարանում հենց այս բաժանմունքում վիրահատվել եմ, խնդիր ունեի ծնոտի հետ կապված՝ նորագոյացություն կար, հեռացրեցին։ Այդ օրվանից սկսած այս բաժանմուքն ինձ համար հոգեհարազատ միջավայր դարձավ։ Հետագայում նաեւ ինքնաբերաբեր ընտրեցի դիմածնոտային վիրաբույժի մասնագիտությունը։ Շատ եմ սիրում մասնագիտությունս։ 2009 թվականից այս բաժանմունքում եմ։

-Շա՞տ են Ձեզ դիմում։

Բավականին։ Եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ այսօր Հայաստանում դիմածնոտային վիրաբույժները շատ են, ուստի նրանցից ամեն մեկին պետք է որ քիչ քանակությամբ հիվանդ բաժին ընկնի, ապա ես դժգոհ չեմ։ Ինձ մոտ բավականին շատ է հաճախելիությունը։

- Ի՞նչ խնդիրներով են հիմնականում դիմում Ձեզ։

Դիմածնոտային, ինչպես նաեւ պարանոցի տարատեսակ խնդիրներով՝ սկսած բորբոքային հիվանդություններից, նորագոյացություններից, պլաստիկաներից, մինչեւ ատամների, բերանի խոռոչի լորձաթաղանթի և ծնոտոսկրերի տարատեսակ խնդիրների հետ կապված վիրահատական միջամտությունների, ինչպես նաև ատամնային իմպլանտացիայի համար։

- Կա՞ն այնպիսի վիրահատություններ, որոնք բացառապես Ձեր բաժանմունքում են իրականացվում։

Մենք ունեն մեթոդ եւ սարք, որի օգնությամբ կատարում ենք ծնոտների տարբեր արատների վերականգնում՝ ատամից ստացված ոսկրանյութի միջոցով։ Օրինակ՝ հիվանդը դիմում է մեզ, ունի ծնոտոսկրերի հետ կապված խնդիր, որի վերացման համար անհրաժեշտ է իրականացնել ոսկրային տրանսպլանտացիա, եւ բացի այդ, զուգահեռ առկա է հեռացման ենթակա ատամ։ Այս դեպքում մենք խնդրի վերացման համար օգտագործում ենք ոսկրային պատվաստանյութը, որը ստանում ենք հեռացված ատամից։ Ունենք սարք, որը ատամից ստանում է այդ պատվաստանյութը, այն միակն է Հայաստանում։ Մինչեւ հիմա հայտնի ոչ մի ոսկրային պատվաստանյութով իդեալական արդյունք չի ստացվել՝ ծնոտների դեֆեկտը վերացնելու գործառույթով, բոլորն էլ ունեն թերություններ։ Այդ պատվաստանյութերի մի մասը չափազանց թանկ են հիվանդների համար, մյուսները ունեն զգալի որակական խնդիրներ։ Մենք օգտագործում ենք սեփականը, քանի որ այն մեծ առավելություն ունի այն առումով, որ կողմնակի ազդեցություններ չի ունենում։ Այս սարքն, իհարկե, լայն կիրառում ունի, օգտագործում ենք կիստաների հեռացման, տարբեր ոսկրային արատների վերացման, հայմորյան ծոցերի հատակի բարձրացման, տարատեսակ ոսկրային աուգմենտացիաների և այլ միջամտությունների ժամանակ։

Տեղեկացնեմ նաեւ, որ մեր բաժանմունքում կատարում ենք ծնոտի ռեկոնստրուկտիվ վիրահատություն՝ նորագոյացությունների հեռացումից հետո։ Նորագոյացության հեռացումն ու ռեկոնստրուկցիան կատարվում է միաժամանակ։ Օրինակ՝ եթե անհրաժեշտ է ծնոտի կեսի, կամ մի մասը, անգամ ամբողջ ծնոտի հեռացում կատարել, միաժամակ կատարում ենք փոխպատվաստում ոտքի, կողոսկրի կամ այլ ոսկորից վերցված հյուսվածքի միջոցով։ Մենք փորձում ենք այնպիսի հյուսվածք վերցնել, որպեսզի փոխպատվաստման դեպքում այն լիարժեք գործի, այդ իսկ պատճառով ոսկրային հյուսվածքը վերցնում ենք անոթի հետ միասին՝զարկերակի ու երակի։ Այն փոխպատվաստելիս միացնում ենք պարանոցի տարբեր անոթների հետ, որպեսզի այդ նոր տրանսպլանտատը լինի լիարժեք արյունամատակարարված հյուսվածք։ Դա ամբողջ աշխարհում համարվում է գերժամանակակից մոտեցում։ Այս բացառիկ վիրահատությունների նախաձեռնողը բաժանմունքի վարիչն է ու իրականացվում է թիմային աշխատանքի շնորհիվ։ Հնարավոր է, որ մեկ վիրահատության ժամանակ բժիշկների 3 խումբ աշխատի։ Մի խումբը հեռացնի ուռուցքը, մյուսը վերցնի փոխպատվաստման ենթակա հյուսվածքը, մյուս խումբն էլ արդեն տեղադրի այն՝ խոշորացման տակ կատարելով անոթների բերանակցում։

- Խոսեցիք առավելությունների մասին, կխոսե՞ք նաեւ խնդիրների մասին, որոնց դուք հանդիպում եք Ձեր գործունեության ժամանակ։

Ամենից առաջին խնդիրն այն է, որ ունենք բժիշկների վերապատրաստման ու կատարելագործման խնդիր։ Բժիշկները ցանկություն ունեն, սակայն հնարավորություն չունեն կատարելագործվելու՝ լրացնելու իրենց մասնագիտական բացերը։ Այս հարցում շատ կարեւոր են արտասահմանյան համագործակցությունները։ Հայաստանում որեւէ բժիշկ չի կարող այստեղի գիտելիքներով միշտ աշխատել, եթե նա չփորձի արտասահմանյան փորձը ներդնել, ուղղակի ճահճացած վիճակում կհայտնվի։

Ես փորձում եմ հնարավորինս շատ արտասահմանյան գործընկերներ ձեռք բերել, սակայն խիտ գրաֆիկիս պատճառով չեմ հասցնում հաճախակի մեկնել վերապատրաստման։ Առաջիկա տարվա ընթացքում պատրաստվում եմ այցելել մի քանի երկիր՝ իրականացնել փորձի փոխանակում, ձեռք բերել գործընկերներ, եւ տարբեր հիվանդանոցներում հաղորդակցվել մեր ոլորտի մասնագետների հետ։

Ունենք նաեւ տեխնոլոգիաների հագեցվածության խնդիր։ Բուժկենտրոնները թերի են սարքավորումների առումով, մասնավոր կլինիկաները ինչքան էլ հագեցած լինել, չունեն համապատասխան մասնագետները։

-Դուք կատարում եք նաեւ պլաստիկ վիրահատություններ։ Բացի ավանդական հայկական քիթը հոլիվուդյան փոքրիկ քիթիկների փոխելուց, էլ ինչպիսի՞ պլաստիկ վիրահատություններ եք անում։

Պլաստիկ վիրահատությունների մասին խոսելիս՝ առաջինը հենց քթի վիրահատությունն է աչքիդ առաջ գալիս։ Հայաստանում քթի պլաստիկ վիրահատություն կատարում են ոչ միայն դիմածնոտային վիրաբույժները, այլեւ պլաստիկ եւ ԼՕՌ վիրաբույժները։ Համադրելով այս բոլոր մասնագետների տվյալները՝ տեսնում ենք, որ քթի պլաստիկան ամենից շատն է իրականացվում Հայաստանում։ Պետք է հաշվի առնենք նաեւ մեր քթերի ազգային առանձնահատկությունները, ուղղակի այս վիրահատությունները չեն պակասում։

Քթից հետո դիմում են ականջների փոքրացման կամ լոշտակության վերացման համար։ Կատարում ենք նաեւ արատների վերացում։ Լինում է ականջի բացակայություն, հազվադեպ հանդիպող է, բայց այդ թերությունն էլ ենք վերացնում։

Կատարում ենք դեմքի մաշկի ձգում, դեմքի տարբեր հատվածների լիֆտինգներ՝ սեփական հյուսվածքներով եւ արհեստական նյութերով։ Իրականացնում ենք նաեւ շրթունքների մեծացում։ Այս միջամտությունների համար վերջին 2 ու կես տարում դիմելիությունն ավելացել է։ Շեշտեմ, որ պլաստիկ վիրահատություն իրականացնելու համար ինձ համար կարեւոր է այն, որ ես օգնեմ այն պացիենտներին, ովքեր ունենք դրա իրական կարիքը։

Ցանկացած տեսակի իմպլանտների տեղադրում ենք կատարում։ Բարդ իմպլանտացիայի ժամանակ կատարում են ոսկրային աուգմենտացիայի տարատեսակ վիրահատություններ։ Շատ են հարցնում՝ բա՞ որ իմպլատը չկպնի։ Պատասխանեմ, որ այսօր նման խնդիր չկա, քանի որ ժամանակակից բոլոր իմպլանտները բիոիներտ են և հաջողության բարձր տոկոսները պայմանավորված են իրավիճակի ճիշտ գնահատականից, իմպլանտացիայի մեթոդի ընտրությունից և իհարկե մասնագետի փորձից։

-Եղե՞լ է Ձեր պրակտիկայում, որ հիվանդը դժգոհ լինի Ձեզանից զուտ այն պատճառով, որ դուք պարզապես չեք ցանկանում վիրահատել նրան։

Մինչեւ հիվանդի հետ աշխատելը, ես բավական երկար ժամանակ նրա հետ խոսում եմ եւ բացատրում, թե մենք ինչ կարող ենք իրեն տալ։ Այդ խոսակցության ժամանակ փորձում եմ հասկանալ, թե ինչ է հիվանդն ինքն ուզում, սպասում ինձնից։ Այսօր շատ հիվանդներ, որոնք ունենք բավականին դժվար էսթետիկ քթեր, ուզում են վիրահատությունից հետո նրանց քիթը, ինչպես իրենք են ասում, դառնա «պուճուրիկ հոլիվուդյան քիթիկ»։ Իսկ շատ հաճախ վիրահատությունից առաջ էլ պարզ է, որ իրենց ուզածը չի կարող լինել։ Ինձ համար ամենակարեւորն այն է, որ հիվանդը մինչ վիրահատությունն ինձ հետ համագործակցի եւ ենթարկվի իմ առաջարկած պայմաններին, ինչի արդյունքում մենք կունենանք նախավիրահատական համաձայնություն։ Մենք մոդելավորում ենք, իհարկե, պացիենտի քիթը՝ համակարգչի օգնությամբ, ցույց ենք տալիս, թե մոտավորապես ինչ ձեւի քիթ պետք է լինի, բայց փորձը ցույց է տալիս, որ ցույց տվածը եւ վիրահատությունից հետո ստացվածը երբեմն չի գոհացնում այցելուին, որովհետեւ մինչ մոդելավորման ժամանակ հաշվի չի առնվում մաշկի հաստությունը, դիմագծերի, դիմախաղի մկանների տարբեր փոփոխություները եւ այլն, ինչը շատ կարեւոր նշանակություն ունի։ Այն հիվանդը, որն ինձնից պահանջում է բավականին մեծ ու ֆանտաստիկ արդյունքներ, իսկ ես վստահ եմ, որ այդ արդյունքները չեմ բավարարելու, ուղղակի չեմ վիրահատում։ 15 այցելուից 1-2-ին մերժում եմ հենց այդ պատճառով։ Մերժում եմ վիրահատել նաեւ այն պատճառով, որ, օրինակ, աղջիկներ կան, որ գալիս են քթի վիրահատության համար եւ հաշվի չեն առնում, որ իրենց դեմքի ոչ համահունչ տեսքը քթով չէ պայմանավորված, իրենք առհասարակ տգեղ դիմագծերով կարող են լինել, իսկ քթի վիրահատությունը հնարավոր է ոչինչ չփոխի նրանց դեմքի վրա։ Այս ոլորտում մի փոքր էլ հոգեբանական պահ կա՝ հաճախ աղջիկներ են գալիս, որ գեղեցիկ են ու գեղեցիկ քթի վրա ցանկանում են մինիմալ փոփոխություններ անել, իսկ այդ աշխատանքն ավելի բարդ է, քան տգեղ քիթ վիրահատելը։ Լինում են նաեւ պացիենտներ, որ ես գիտեմ՝ ինչ էլ անեմ, նրանք դժգոհ են լինելու ինձնից, իրենց հետ չեմ աշխատում պարզապես։

- Ի՞նչ տրամադրությամբ եք մտնում վիրահատարան, ի՞նչ եք անում մինչ վիրահատարան մտնելը։

Շատ բարձր տրամադրությամբ եմ մտնում վիրահատարան։ Սկզբից ստանդարտ գործողություններ եմ կատարում՝ բոլոր վիրաբույժների նման ախտահանում եմ ձեռքերս, հագնում եմ համապատասխան համազգեստս ու մտնում եմ վիրահատության։ Ընթացքում նախընտրում եմ հանգիստ երաժշություն լսել։ Տրամադրությունս էլ ավելի է բարձրանում վիրահատության ավարտին, երբ տեսնում եմ, որ հասել եմ նախապես պլանավորած արդյունքին։

- Ի՞նչ կմաղթեք մեր հասարակությանը։

Կուզեմ, որ առհասարակ Հայաստանում ավելի բարձր գնահատեն բժիշկի աշխատանքը, որովհետեւ այն այսօր մի տեսակ հետին պլան է մղվել։ Մարդիկ գալիս են մեզ մոտ այն տրամադրությամբ, կարծես եկել են մեքենա վերանորոգողի մոտ։ Կուզեի՝ այս հոգեբանությունը մարդկանց միջից դուրս գար։ Մեծ ցանկություն ունեմ, որ մարդիկ հասկանան, որ բժիշկը սթրես է ապրում ամեն հիվանդի հետ միասին, մի քանի անգամ ավելի մեծ սթրես է ապրում արդեն վիրահատության ժամանակ։ Խելացի մարդն ու բժիշկը միշտ նժարի վրա է դնում իր կողմից մարդուն տված վնասն ու օգուտը։ Ինչքան էլ ասում են, որ վիրաբույժները սառնասիրտ են, դա այնքան էլ այդպես չէ, իրենք սառնասիրտ են գործի մեջ, սակայն կյանքում առհասարակ բարի մարդիկ են։

Բաժանորդագրում

Բաժանորդագրվեք եւ տեղեկացեք վերջին նորություններին

Հետադարձ կապ

  • Երեւան, Հայաստան
  • Գրեք մեզ
  • Այս էլ-փոստի հասցեն ծածկագրված է թափոնափոստի բոթերից։ Այն տեսնելու համար անհրաժեշտ է միացնել JavaScript։
  • +374 (96) 329135
  • +374 (77) 029091

Գտեք մեզ

Թեգեր