Լյարդի փոխպատվաստումը վիրահատությունների գագաթնակետն է

 Լյարդն օրգանիզմի ամենակարեւոր օրգաններից մեկն է, որը կատարում է բազմաթիվ կենսական գործառույթներ: Այն համարվում է օրգանիզմի սանիտար, որը հավաքում եւ  չեզոքացնում է օրգանիզմում առկա բոլոր վնասակար նյութերն ու տարրերը: Սակայն, ցավոք, ամբողջ աշխարհում մահացության հիմնական պատճառներից են նաեւ լյարդի հիվանդությունները, եւ փոխպատվաստումը դրանցից շատերի բուժման ամենարդյունավետ բուժման մեթոդն է: Այն սկիզբ է առել 1967 թվականին, երբ Թոմաս Սթարզլը եւ նրա թիմը իրականացրեցին դիակային լյարդի առաջին բարեհաջող փոխպատվաստումը: Տարիների ընթացքում այս միջամտությունը զարգացել է օրգանների պահպանման, վիրաբուժական տեխնիկայի, նախավիրահատական խնամքի եւ իմունոսուպրեսիայի կատարելագործման շնորհիվ, առկա մարդկային ու տեխնիկական ռեսուրսները, քաղաքականությունը, օրենսդրությունը, հանրության լայն շերտերի իրազեկվածությունը, նույնիսկ կրոնական հայացքները հանգեցրել են փոխպատվաստման  բարեհաջող իրականացման տարբեր մեթոդների մշակմանը ամբողջ աշխարհում: Եվ Հայաստանում նույնպես այդ մեթոդի իրականացումը հաստատուն հիմքերի վրա դնելու նպատակով կատարվում են քայլեր, որպեսզի դրսից չհրավիրեն տվյալ ոլորտի նեղ մասնագետների, այլ փոխպատվաստումն իրականացնեն միայն մեր բժիշկները:

Միքայելյան վիրաբուժության ինստիտուտում լյարդի վիրաբուժությունն ունի բավականին երկար պատմություն, այն սկիզբ է առել դեռեւս 80-ական թվականներին:Ձեզ ենք ներկայացնում http://bestgroup.am/ կայքի  հարցազրույցը վիրաբուժության ինստիտուտի լյարդի վիրաբուժության եւ հեպատոլոգիայի բաժանմունքի վարիչ ՍԵՐԳԵՅ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ հետ, ով բավականին ծավալուն աշխատանքներ է տանում Հայաստանում լյարդի հիվանդությունների բուժմանն առնչվող խնդիրների լուծման ուղղությամբ:

-Որո՞նք են լյարդի ուռուցքների առաջացման պատճառները:

-Ցավոք, դրանց աճի մեծ միտում կա: Հիմնականում վիրուսային հեպատիտների շատացման ֆոնի վրա են առաջանում ուռուցքները: Ընդ որում, կարող է ուռուցքներ առաջանալ առանց հեպատիտի ֆոնի, սակայն, դժբախտաբար, լինում են նաեւ մահվան ելքերով ուռուցքներ: Որքան վաղ դրանք հայտնաբերվեն, այնքան հնարավոր կլինի խուսափել բարդություններից, այսինքն՝ գործը չի հասնի ուռուցքային պրոցեսների: Արդեն բարդացած դեպքերում պահանջվում են ե՛ւ ֆինանսական, ե՛ւ հոգեբանական ու հոգեկան, ե՛ւ տեխնիկապես մեծ ջանքեր: Եվ մենք մշտապես մեծ տեղ ենք հատկացնում սքրինինգային ծրագրերին, որոնք հնարավորություն են տալիս հետեւելու հիվանդների վիճակին, տարին մեկ-երկու անգամ էլ նրանք անցնում են հետազոտություններ:

-Որո՞նք են լյարդի ցիռոզի տեսակները:

-Ցավոք, այսօր լյարդի ցիռոզները լայն տարածում ունեն, իսկ դրանց առաջացման պատճառները տարատեսակ են: Առաջնային պատճառներից է վիրուսային հեպատիտների բավականին մեծ աճը, որը նկատվում է ամբողջ աշխարհում: Վիրուսային ֆոնի վրա սկզբնական շրջանում դրանք բավականին դժվար են իրենց արտահայտման ձեւը դրսեւորում, սակայն իրականում հեշտ են հայտնաբերվում, պարզապես պացիենտը պետք է բժշկին դիմի ժամանակին: Եվ մենք միշտ հորդորում ենք հասարակությանը, ցանկացած մարդու, որպեսզի նույնիսկ խնդիր չունենալու դեպքում գոնե տարին մեկ անգամ անցնի կանխարգելիչ հետազոտություններ: Իսկ, եթե խնդիր ունի, առավել եւս, պարտադիր հանձնի հեպատիտ Բ-ի եւ Ց-ի անալիզ: Ընդհանրապես բոլոր հիվանդութունների դեպքում, երբ ավելի վաղ է հայտնաբերվում խնդիրը, այնքան ավելի արդյունավետ բուժման պատկեր ենք  ունենում: Ուշ հայտնաբերվելու դեպքում առաջանում են բարդություններ, որոնք հանգեցնում են ընդհուպ ցիռոզի, որի առաջացման պատճառներից է ալկոհոլի չարաշահումը, ինչը, ցավոք, մեզ մոտ բավականին  տարածված է: Ցիռոզ կարող են առաջացնել նաեւ մետաբոլիկ հիվանդությունները, ժառանգականությունը, շաքարային դիաբետը, խոլեսթերինը եւ մի շարք այլ հիվանդություններ:

-Ինչի՞ հետեւանք է լյարդի ճարպակալումը:     

-Մեր բնակչության կեսից ավելին ունի ճարպակալում, որի պատճառը մեր պասիվ, նստակյաց ապրելակերպն է, սննդակարգը… Խնդիրը հիմնականում ի հայտ է գալիս քառասուն տարեկանից հետո, բնականաբար, տարիքի հետ փոխվում է հորմոնալ ֆոնը ե՛ւ կանանց, ե՛ւ տղամարդկանց մոտ:

-Ի՞նչ կասեք կիստաների մասին:

-Հիմնականում հայտնաբերվում են հասարակ կիստաները, որոնք լինում են բնածին ինչպես նաեւ ձեռքբերովի, էխինակոկ: Հայաստանում կան այդ առումով էնդեմիկ շրջաններ, որտեղ հիմնականում զբաղվում են անասնապահությամբ: Տանը կենդանի պահելը նույնպես կարող է հանգեցնել էխինակոկի, կարող են լինել նաեւ դեպքեր, որ բացառվի կենդանու առկայությունը, եւ հիվանդության առաջացումը պայմանավորված լինի սննդամթերքի՝ մսի, բանջարեղենի ոչ ճիշտ մշակմամբ:

-Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում պորտալ հիպերտենզիան:

-Դա ներլյարդային ճնշման բարձրացումն է, կերակրափողի ստամոքսի վարիկոզ լայնացումը, որը բերում է արյունահոսության, եւ որովայնում սկսում է հեղուկ հավաքվել:  Պորտալ հիպերտենզիայի դեպքում շունտավորումը կատարվում ներլյարդային ճնշումը իջեցնելու համար, որպեսզի արյունահոսություն չլինի, սակայն շունտավորումը ցիռոզը չի վերացնում:

-Ո՞ր դեպքում է իրականացվում փոխպատվաստում:

-Շատ դեպքերում ուռուցքային հիվանդությունների, լյարդի ցիռոզների բուժման մեթոդները լիարժեք արդյունավետ չեն լինում, քանի որ դրանց մեջ շատ մեծ տոկոս են կազմում հետվիրահատական բարդությունները: Ընդ որում, դոնոր գտնելու խնդիրը ոչ միայն Հայաստանում է հրատապ, այլեւ ամբողջ աշխարհում, պարզապես մեզ մոտ դրան ավելանում է հասարակության վերաբերմունքը: Մենք ցանկանում ենք ամեն մի հնարավորություն օգտագործել, խնդրի լրջությունը լուսաբանել լրատվամիջոցներով, որ հասարակությունը հասկանա, թե դա ինչքան կարեւոր է: Այսօր բավականին զարգացած է  ինտերնետ պորտալը, եւ մարդիկ հեշտությամբ կարող են տեղեկացվել իրենց հիվանդության մասին: Բայց երբեմն այդ տեղեկատվությունը թերի է լինում, ավելին՝ սխալ, եւ մենք ստիպված ենք լինում հակադարձել դրան: Ընդհանրապես ամեն մի պացիենտի խնդրին պետք է յուրովի մոտենալ, պետք է բժիշկը գտնի ճիշտ բուժման ելքը` ունենալով համապատասխան բուժման մեթոդներ եւ փորձ: Եվ հենց դրանից է կախված բուժման հետագա արդյունավետությունը: Ընդհանրապես պացիենտը պետք է գոնե տարին մեկ անգամ կանխարգելիչ նպատակով դիմի բժշկի եւ հասկանա, թե ինչ է կատարվում իր օրգանիզմի հետ նույնիսկ այն դեպքում, երբ նրան ոչ մի խնդիր չի անհանգստացնում:

Հայաստանում մի քանի անգամ իրականացվել է լյարդի փոխպատվաստում, եւ պետք է ասեմ՝ բավականին հաջող: Մոսկվայից ժամանած վիրաբույժ լյարդաբան բժիշկների համատեղ աշխատանքի շնորհիվ կենդանի դոնորների՝ հիվանդների հարազատների լյարդի օգնությամբ իրականացվել է փոխպատվաստում: Հայաստանում դեռեւս չկա օրենք, որ փոխպատվաստման նպատակով կիրառվի մահացած մարդկանց լյարդը:  Ցավոք, ծագում են սոցիալական, իրավաբական, կրոնական խոչընդոտներ, որոնք, ինձ թվում է, հաղթահարելի են: Ամեն դեպքում պետք է դրա սկիզբը դրվի, եւ լավ կլինի, որ այդ փոխպատվաստումներն իրականցվեն միայն հայաստանյան բժիշկների թիմով: Եթե հարազատի լյարդից ենք մի հատված վերցրել, ապա պատասխատավությունն ավելի է մեծանում է. մենք պայքարում ենք երկու մարդու կյանքի համար: Իսկ մահացած մարդու լյարդը փոխպատվաստելու դեպքում պայքարում ենք միայն մեկ մարդու կյանքի համար: Լյարդի վիրաբուժության մեջ լյարդի փոխպատվաստումը վիրահատությունների գագաթնակետն է, այն լայն կիրառություն է գտել ամբողջ աշխարհում, իսկ մեզ մոտ, ցավոք, վերանշյալ պատճառներով լայն կիրառություն չունի, եւ օգտվում ենք հին մեթոդներից:

- Իսկ որպես վերջաբան ի՞նչ կմաղթեք մեր հասարակությանը:

-Դժվար ժամանակաշրջանում ենք ապրում, բայց ես հավատում եմ, որ այս ամեն ինչը կվերջանա: Մեր ոլորտում կան բավականին խոստումնալից, ձգտող, պրպտող երիտասարդներ, ովքեր, իհարկե, դեռ կունենան իրենց ուրույն ձեռագիրը: Լյարդային վիրաբուժությունը բարդ ճանապարհ է իրենից ներկայացնում, եւ ցանկալի, խոստումնալից արդյունքների հասնելու համար մեծ տեղ պետք է հատկացվի մասնագետ լյարդաբանների հետ համագործակցությանը: Կցանկանամ, որ մեր հասարակությունը առավելագույն ուշադիր լինի առողջության նկատմամբ: Եթե հիվանդությունը ժամանակին ախտորոշես, հեշտ կլինի եւ դրա հետագա բուժումը: Առողջությունը, թերեւս, ամեն ինչ չէ, սակայն առանց առողջության ամեն ինչ ոչինչ է:  Չգիտեմ՝ որպես վերջաբա՞ն, հորդո՞ր, խնդրա՞նք կամ, գուցե, պահա՞նջ դիմում եմ մեր հասարակությանը, որ գնահատեն իրենց առողջությունը, վստահեն բժիշկներին: Ցավալի են դեպքերը, երբ համեմատում են մեր եւ արտերկրի բժշկությունը՝ առավել բարձր գնահատելով օտարներին: Մենք`բժիշկներս, 24 ժամ աշխատում ենք, որ մեր հիվանդների համար անենք լավագույնը, առավելագույնը:  Հավատացե՛ք, միշտ չէ, որ արտերկրի բժիշկները մեր բժիշկներից որեւէ մասնագիտական հարցով առավել են: Կոնկրետ լյարդաբանության ճյուղի առումով վստահորեն կարող եմ հավաստել, որ մենք համընթաց քայլում ենք եվրոպական երկրների հետ, ոլորտում բավականին լուրջ քայլեր ենք անում: ԱՊՀ կամ նախկին ԽՍՀՄ երկրների համեմատ բավականին բարձր դիրքերում ենք գտնվում: Որպես վերջաբան կոչ եմ անում մեր հայրենակիցներին. «Սիրելինե՛րս, պահպանե՛ք առողջ ապրելակերպի կանոնները, պահպանե՛ք ձեզ տրված թանկագին պարգեւը՝ կյանքը»: