Ուշադիր եղե՛ք Ձեր առողջության նկատմամբ, ​ ԼՕՌ հիվանդությունները <<ականջի ետև>> մի՛ գցեք։

Ժամանակակից աշխարհում բոլոր ասպարեզներում, առավել ևս բժշկության մեջ ռիթմն ու մրցակցությունը պահանջում են անընդհատ կատարելագործվել ու ընդլայնել արդեն ձեռք բերած կարողություններն ու մասնագիտական որակը: Բժշկության ոլորտում նեղ մասնագետների գործունեության դաշտերը երբեմն խաչվում են, և վիճել, թե որ մասնագետը կարող է ավելի մասնագիտական մոտեցում ցուցաբերել, կառուցողական չէ: Որքան ավելի ընդգրկուն լինի բժշկի որակավորումը, այնքան ավելի վստահելի կլինի նրա կատարած աշխատանքի արդյունքը:

Քիթ-կոկորդ-ականջաբանությունը այսօր համարվում է ժամանակակից բժշկության ամենաբարդ և պահանջարկված ուղղություններից մեկը: Մասնագետների հավաստմամբ՝ մեր տարածաշրջանում բժշկության քիթ-կոկորդ- ականջաբանության ճյուղում ժամանակակից մոտեցումները, ախտորոշման և բուժման նորագույն մեթոդներն ու բժիշկների գիտելիքների բազայի շարունակական ընդլայնումը հնարավորություն են տալիս բուժման գործընթացում ընդգրկել ՔԿԱ հիվանդությունների ամբողջ սպեկտորը:

Մեր զրուցակիցն է «Նաիրի» բժշկական կենտրոնի քիթ-կոկորդ- ականջաբան, ԼՕՌ վիրաբույժ ԼԵՎՈՆ ԹՈՐՈՍՅԱՆԸ, որ հանրության շրջանում ճանաչված է որպես իր մասնագիտական պատասխանատվությունը լավագույնս գիտակցող, իր գործին  այդ պարտքի խորը կարևորությամբ վերաբերվող բժիշկ:  Այս ամենը լրացնում է նրա մարդասիրությունը՝ յուրաքանչյուր հիվանդի  վերաբերվել յուրովի՝ պատրաստ լինելով հանուն նրա առողջության սեփական ուժերի գերլարման հաշվին անել առավելագույնը:

Պարոն Թորոսյանն աշխատում է​ «Նաիրի» և «Դիլիջան» բժշկական կենտրոններում,​ բժշկական կենտրոններ, որտեղ​ անընդմեջ​ արդիականացվում են բուժման և ախտորոշման մեթոդները, իրականացվում են հիվանդների համար անհրաժեշտ պայմանների բարելավման միջոցառումներ, որոնք կրում են​ շարունակական բնույթ, և​ բժիշկներն​ պարբերաբար անցնում են​ վերապատրաստվումներ, ոչ միայն իրենց​ նեղ մասնագիտացման մեջ, այլ​ նաև բժշկության այլ ոլորտներում։

-Բժիշկ, խոսենք հարքթային խոռոչների բորբոքային խնդիրներից. մանրամասնեք, խնդրեմ, դրանք։

 -Հարքթային խոռոչները հիմնականում բորբոքվում են հարբուխային հիվանդություններից հետո, և  առաջացման պատճառները մեծամասամբ շնչառության, օդի հոսքի խանգարումներն են: Տարբեր են դրանց առաջացման պատճառները, օրինակ՝ միջնապատի ծռվածություն, խեցիների այտուց կամ մի շարք այլ խոչընդոտներ, որոնց առկայության պարագայում քթի խոռոչներում լցված պարունակությունը դժվարությամբ է դուրս գալիս և լցվում է հարակից խոռոչներ։ Ավելի հաճախ հանդիպող դեպքերը հայմորյան խոռոչների բորբոքումն է, սակայն կան զույգ խոռոչներ,  համենայնդեպս, վերջին շրջանում մեծ տարածում ունեցող հարբուխներից հետո հաճախ բոլոր զույգ խոռոչները բորբոքվում են, բնականաբար, գործընթաց է սկսվում նաև այդ խոռոչներում (հետին էթմոիդալ խորշիկներ, հայմորյան և ճակատային  ծոցեր)։ Լինում են դեպքեր, երբ բորբոքումը լիարժեք չլավանալու դեպքում կամ քթի պարունակությունը լիարժեք դուրս չգալու պատճառով, կամ որոշ դեպքերում հայմորյան խոռոչների ատամնածին բորբոքային կամ վարակային խնդիրների ժամանակ առաջանում են կիստաներ, որոնք  հիմնականում լինում են պարզ պարկեր՝ լցված հեղուկ զանգվածով, որոնք առանձնապես վտանգավոր չեն, ուղղակի որոշակի չափերի կամ դինամիկայի մեծացման դեպքում խորհուրդ է տրվում հեռացնել դրանք ։ Իրականում, իհարկե, կան քթի հարակից խոռոչների մի շարք այլ հիվանդություններ, որոնք ավելի մտահոգիչ են, օրինակ՝ այդպիսին են տարբեր գոյացությունները, որոնք կարող են առաջանալ քթում և քթի հարակից խոռոչներում, ինչպես նաև ցանկացած այլ տեղում։

-Պոլիպոզ ռինիտ, ի՞նչ հիվանդություն է այն և ինչպե՞ս է արտահայտվում։

 - Պոլիպոզ ռինիտը տարածված հիվանդություն է: Պոլիպը քթի և հարակից խոռոչների լորձաթաղանթի գերաճ է, որը, որպես կանոն, զարգանում է քրոնիկ ռինիտի ֆոնի վրա:

 Հայմորյան ծոցի  (հայմորիտ) և ծակոտկեն լաբիրինթի (էթմոիդիտ) բորբոքման ժամանակ լորձաթաղանթն այտուցվում է, լցվում ծոցերը և բնական բացվածքներով դուրս գալիս քթի խոռոչ: Բորբոքային գործընթացի մեղմացումից հետո լորձաթաղանթը վերադառնում է նախկին նորմալ վիճակին,՝ բացի այն հատվածներից, որոնք դուրս են եկել քթի խոռոչ: Փաստորեն, պոլիպի հիմնական մասը գտնվում է ծոցերում, ոտիկը՝ ծոցերը և քթի խոռոչը միացնող խողովակներում, իսկ գլխավոր մասը՝ քթի խոռոչում: Պոլիպոզ ռինիտը քթի լորձաթաղանթի գերաճն է, որը  հիմնականում ունի վարակային ալերգիկ ծագում։ Դա բնորոշ է այն բուժառուներին, ովքեր ալերգիայի հանդեպ հակվածություն ունեն, ուղեկցող քրոնիկ հիվանդություններ։ Այդ ժամանակ լորձաթաղանթը սկսում է արագ գերաճել, առաջանում են լորձաթաղանթի պոլիպներ քթի և հարակից խոռոչների մեջ: Իհարկե, նախնական փուլում սկսում են դեղորայքով կանգնեցնել կամ կրճատել դրանց աճը, իսկ եթե դեղորայքային բուժումն  արդյունք չի տալիս, դիմում են վիրահատական միջամտության։ Հեռացնելուց հետո էլ բուժառուներին խորհուրդ է տրվում հետագայում գտնվել բժշկի հսկողության տակ, որպեսզի կրկին  պոլիպների գերաճ տեղի չունենա։

- Ի՞նչ խնդիրների հետևանք է քթի չորությունը։

-Քթի չորության պատճառները տարբեր են, օրինակ՝ չորություն կարող է առաջանալ մեխանիկական պատճառով՝ քթի ծռվածություն, լորձաթաղանթի չորություն, որոնք  կարող են լինել վիրահատության հետևանք: Մյուս պատճառը դարձյալ մեխանիկական է. քթի խեցիների հեռացումից հետո առաջանում է դատարկ քթի ախտանիշ, տարածությունը մեծ լինելու հետևանքով այնտեղ հավաքվում են կեղևներ: Քթի չորության պատճառ կարող է լինել արտրոֆիկ ռինիտը, որը կարող է առաջանալ ոչ վիրահատությունից հետո, ուղղակի կարող է տեղի ունենալ լորձաթաղանթի չորացում։ Հետագա բուժումը պետք է տարվի առկա ախտահարման աստիճանին համապատասխան ։

-Այժմ էլ կոկորդի նորագոյացություններից խոսենք։

-Կոկորդի նորագոյացություններն ավելի հաճախ զգացնել են տալիս այն դեպքում, երբ հիվանդի  մոտ ի հայտ է գալիս ձայնի կորուստ կամ ձայնի խռպոտություն, որոնց էլ  հիմնականում  անհրաժեշտ է ուշադրություն դարձնել։ Ավելի հաճախ հանդիպող են երգեհոնային հանգույցների դեպքերը, որոնք  հիմնականում իրենցից ներկայացնում են բարորակ նորագոյացություններ:  Կոկորդի նորագոյացությամբ հիվանդացության դեպքերը մեծամասամբ  հանդիպում են երգիչների, թարգմանիչների, ուսուցիչների, դասախոսների մոտ, այսինքն՝ մարդիկ, որոնք աշխատանքի բերումով բավականին շատ են օգտագործում իրենց ձայնալարերը։ Բուժառուները, որոնք զգում են, որ իրենց մոտ կա ձայնի կորուստ, թեկուզև հարբուխից հետո, պետք է իմանան, որ առանց բուժման իրենց ձայնը 7-10 օրվա ընթացքում, որպես կանոն, վերականգնվում է, իսկ եթե չի վերականգնվում, ապա դա արդեն խոսում է առկա խնդրի մասին, և պետք է անհապաղ դիմել բժշկի, քանզի չի բացառվում, որ զարգանում է այլ ախտաբանական խնդիր: Անհրաժեշտ  է անցնել հետազոտություն՝ հասկանալու, թե ինչ խնդիր է զարգանում՝ զերծ մնալու համար հետագա բարդություններից։ Որպես ժամանակակից հետազոտման միջոց, լարինգոսկոպիայի միջոցով հնարավոր է բացահայտել կոկորդում առկա գոյացությունները, եթե կան խնդիրներ, որոնք հայտնաբերվում են հետազոտման արդյունքում:  Հետագայում պետք է ենթարկվել ավելի մանրակրկիտ հետազոտման: Իսկ փափուկ հյուսվածքների համար մեզ օգնության են գալիս սոնոգրաֆիկ և ՄՌՏ հետազոտությունները: Եթե գոյացությունն հայտնաբերվում է, և գիտենք դրա ձևն  ու տեղակայումը, պատկերին ավելի մանրակրկիտ ծանոթանալու  և համակցված, հստակ չափերի և անոթավորման հստակ պատկեր ունենալու համար մեզ օգնության է հասնում

կոնտրաստավորմամբ համակցված ՄՌՏ հետազոտությունը։  

-Ֆարինգիտը և դրա տեսակները։

-Ֆարինգիտը ըմպանի պատի բորբոքումն է։ Այն հիմնականում դասակարգվում է երկու տեսակի՝ սուր և քրոնիկ։ Սուր ֆարինգիտն ուղեկցվում է սուր ցավով, ջերմության բարձրացմամբ, ըմպանի հետին պատի լիմֆատիկ հանգույցների մեծացմամբ, հնարավոր է վերքերի առաջացում, իսկ քրոնիկ ֆարինգիտը՝ երբ  կան ինչ-որ քրոնիկ խնդիրներ, որոնց կարող է նպաստել  միջավայրը՝ կլիմայական պայմաններ, փոշի, քիմիկատներ, չոր օդ, առողջական այլ խնդիրներ, օրինակ՝ քթի միջնապատի ծռվածություն, որի ժամանակ  դժվար շնչառության հետևանքով օդը քթով անցնելու, խոնավեցնելու, տաքացնելու փոխարեն անցնում է կոկորդով՝ առաջացնելով կոկորդի պատի բորբոքում։

-Նշիկները հեռացնելուց հետո  հետագայում  կա՞, արդյոք, հետվիրահատական բարդությունների  առնչվելու հավանականություն, թե՞ առանձնապես՝ ոչ։

- Այսօր առկա են նշիկների վիրահատման տարբեր մեթոդներ: Որոշ դեպքերում դեռ կիրառվում է վաղուց  հայտնի տոնզիլլոտոմիան, երբ ուղղակի հատվում է նշիկի մի մասը՝ հաշվի առնելով, որ նշիկը բուժառուին խանգարում էր զուտ չափերով։ Լինում են նաև դեպքեր, երբ նշիկն հեռացվում է բավականին խորանիստ, մինչև կապսուլան, ու հիմնականում այդ դեպքերում կապսուլայի՝ դեղապատիճի վրայից նշիկի լիմֆատիկ հյուսվածքները  հնարավոր է որոշակի գերաճ ունենան և տարիների ընթացքում հիվանդանալուց հետո սկսեն նորից մեծանալ։ Կա նաև նշիկների հեռացման այլ մեթոդ՝ տոնզիլլէկտոմիա, երբ  նշիկը հեռացվում է կապսուլայի հետ միասին,  որպեսզի նորից գերաճ չլինի։ Սա բժշկի համար ավելի հարմար մեթոդ է, քանի որ արյունահոսության վտանգը ավելի փոքր է լինում, իսկ բուժառուի համար՝ ավելի քիչ ցավոտ։ Բայց լինում են նաև դեպքեր, երբ սխալ է նշիկների ամբողջական հեռացման ընտրությունը թողնել միայն բուժառուին, հստակ դեպքերում բժիշկը պետք է կայացնի հստակ որոշում՝ բուժման արդյունավետ ելքի նկատառումով՝ ելնելով նշիկների առկա վիճակից։ Քրոնիկ նշաբորբերը սրտի արատների, հոդաբորբերի առաջացման պոտենցիալ պատճառ են, և եթե նշիկները պահպանելը նման վտանգներ է պարունակում, ապա, բնականաբար, խնդրի լուծումը դրանք  հեռացնելն է՝ հետագայում նմանատիպ հիվանդությունների  չբախվելու համար։

-Ի՞նչ է բնածին հարականջային խուղակը։

-Բնածին հարականջային խուղակը իրենից ներկայացնում է կետ կամ անցք, որը  բացվում է հիմնականում ականջախեցու վրա կամ դրա շրջակայքում և ձգվում  իր անցուղու ճանապարհը մինչև ոսկոր կամ աճառ։ Դրանք ի սկզբանե առաջանում են այն պաճառագիտությամբ, երբ սաղմնային կյանքում պտղի ձևավորման ժամանակ մաշկային բջիջը մնում է ավելի ներս հատվածում, այսինքն՝ ոսկրային բջջին կպած ձևավորվում է արտաքին հատվածը, բայց մաշկային բջիջը մնում է ավելի խորը, իսկ մաշկն ունի իր յուրահատկությունները, ներգրավված է  մազ, քրտինք գործառույթներում և թեփոտվում է, որպեսզի նոր մաշկ առաջանա, և այդ պարունակությունը պետք է ինչ-որ ճանապարհով դուրս գա։ Եթե բուժառուին դա անհանգստություն է պատճառում, իհարկե, պետք է հեռացվի։ Ընդ որում, հեռացվում է մինչև ոսկոր կամ աճառ, որտեղ տեղակայված է խուղակը։ Խորհուրդ է տրվում հեռացումն իրականացնել ընդհանուր անզգայացման պայմաններում:

-Ականջների աղմուկը, հատկապես տարեցների շրջանում, մեծ տարածում ունի:  Որո՞նք են դրա տեսակներն ու առաջացման պատճառները։

-Երբ սաղմնային կյանքում ձևավորվում է ականջը, ձևավորվող լսողական նյարդին զուգահեռ ձևավորվում է անոթը, որն անցնում է հենց նյարդի վրայով, և անոթի միջով անցնող արյունն առաջացնում է որոշակի ալիքաձև աղմուկ։ Քանի որ այս աղմուկը միշտ լսելի է լինում դեռևս սաղմնային կյանքից, մեր ուղեղն այդ ընթացքում ֆիլտրում է, այսպես ասած, մաքրում է աղմուկը, և մենք սկսում ենք այն չլսել, որը լինում է որպես բացարձակ լռություն։ Ինչ- ինչ պատճառներով՝ նյարդի վնասման, անոթների սնուցման խանգարման, շաքարային դիաբետի, բարձր ճնշման, արյան խտության դեպքերում խանգարվում է այն անոթով արյան հոսքը, որն ացնում է նյարդի կողքով, ու մենք սկսում ենք լսել այդ աշխատանքը, որովհետև այդ դեպքում անոթի միապաղաղ, ստանդարտ աշխատանքի ձևը փոփոխվում է, մենք սկսում ենք լսել նոր աշխատանքի աղմուկ, որը մեր ուղեղը տարբերակում է որպես նոր ձայն։ Սովորական ականջներում աղմուկ չունեցող մարդը կարող է այդ ձայնը լսել ականջին ինչ-որ բաժակ կամ խխունջ մոտեցնելով՝ այդպես լսելու ալիքների ձայնը, որն իրականում անոթի աշխատանքի ձայնն է, որ մենք ընկալում ենք որպես ինչ-որ նոր ձայն։ Նման երևույթներ ի հայտ գալու դեպքում հիվանդը պետք է լուրջ վերաբերվի խնդրին, ինչպես ասում են՝ ականջի հետև չգցի: Միայն ժամանակին բժշկի դիմելը, անհրաժեշտ բուժում ստանալը  հնարավորություն կտան խուսափել հետագա բարդություններից, որոնք, ի դեպ,  կարող են  լինել լսողական նյարդի վնասվելու սկզբնական փուլը։

-Մեր ընթերցողները ԼՕՌ հիվանդությունների և դրանց բուժման վերաբերյալ շատ կարևոր տեղեկություններ ու գիտելիքներ   ստացան: Սակայն մասնագիտական խոսքից  զատ, մարդիկ  կարևորություն են տալիս բժշկի  խորհուրդ-հորդորներին: Արդ, Ձեր  ուղերձը  մեր հասարակությանը. ի՞նչ կմաղթեիք մեր ժողովրդին:

-Առաջին հերթին՝ առողջություն: Կհորդորեմ իմ հայրենակիցներին հետևել իրենց առողջությանը՝  չանտեսելով առողջական ամենաչնչին խնդիրն իսկ: Միշտ պետք է հիշել, որ փոքր խնդիրը ժամանակ անց կարող է մեծ չարիք դառնալ, որից ազատվելը հարյուրապատիկ ավելի դժվար է լինելու: Եվ դա այն պարզ պատճառով, որ հիվանդության բարդացման դեպքում, երբ հիվանդությունն արդեն իր սև գործն արել է, էլ ավելի բարդանում է այն հաղթահարելը, դժվարությունները բազմապատկվում են, երբեմն նույնիսկ հնարավոր չի լինում ինչ-որ բան փոխել: Ավելի պատկերավոր ասենք՝ հիվանդությունը կանխելն ավելի հեշտ է, քան այն բուժելը (ընդ որում, մի շարք առումներով՝ ֆինանսական, ժամանակային, հոգեբանական...): Առողջապահության համակարգում տեղի ունեցող բարեփոխումներին համընթաց:

Չմոռանանք՝ կյանքը բնության ամենաթանկ պարգևն է, առողջությունը`ամենամեծ արժեքը: Հարգենք կյանքը և պահպանենք առողջությունը:

ԲԺՇԿԻ  ՀԱՄԱՐ,  ԹԵՐԵՎՍ, ԱՄԵՆԱՄԵԾ  ՁԵՌՔԲԵՐՈՒՄԸ` ԴԱ ԻՐ ԱՊԱՔԻՆՎԱԾ ՀԻՎԱՆԴՆ Է 

Մարդկային ուղեղը հնարավորություն ունի տեղեկատվություն ստանալու տեսողության, լսողության և շոշափելիքի միջոցով: Սակայն տեղեկատվության գերակշիռ մասը՝ շուրջ 90%-ը, մենք  ստանում ենք տեսողության շնորհիվ: Աչքերն ապահովում են ճիշտ կողմնորոշումը, կենցաղային և աշխատանքային առաջադրանքների արագ և որակյալ կատարումը, նոր գիտելիքների և հմտությունների ձեռքբերումը:

Տեսողական ծանրաբեռնվածությունը, որը ստանում է աչքն այսօր, չի համապատասխանում այն ծանրաբեռնվածությանը, որը բնությունը <<ենթադրել>> է մեր աչքի համար։ Եթե առանձնացնեք այն ըստ վտանգավորության աստիճանի, ապա արդի տեղեկատվության դարաշրջանում լայն տարածում գտած հեռախոս, մոնիտոր՝ էկրան վտանգավորության առումով ամենավտանգավորը սմարտֆոն հեռախոսի էկրանն է, պլանշետը, համակարգիչը, հեռուստացույցը, այդ իսկ պատճառով խորհուրդ ենք տալիս առավելագույնս նվազեցնել ինֆորմացիայի ծավալը, որը ստանում ենք մենք հեռախոսի միջոցով, քանզի սովորաբար հեռախոսի տառատեսակը շատ մանր է, և միաժամանակ մոտ տարածության և շատ մանր օբյեկտների վրա կենտրոնանալիս և աշխատելիս շատ պայծառ լույսը աչքերը ծանրաբեռնում է։

Աչքի հիվանդությունների դեպքում ամենակարևոր խնդիրն առաջնային հետազոտություն անցնելն ու ճիշտ ախտորոշմամբ բուժում ստանալը, որպեսզի տեսողական օրգանը չվնասվի, և հնարավոր լինի վերացնել առկա խնդիրը բուժման կամ վիրահատման ճանապարհով: 

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է Ս. Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնի աչքի վնասվածքների բաժանմունքի ակնաբույժ, միկրովիրաբույժ Սրբուհի Բաբաջանյանը։ Նրա հետ զրույցը մեզ առիթ տվեց խորհելու բժշկի կոչման ու առաքելության մասին: Բժիշկ՝ Հիպոկրատի երդվյալներ, կարող են կոչվել նրանք, ովքեր դժվարին պահերին կանգնելով հիվանդի կողքին՝ նրան առողջանալու հույս են ներշնչում, սատարում ոչ միայն մասնագիտական միջամտությամբ, այլև հոգեպես՝ հաճախ հնարավոր դարձնելով անհնարինը: Մեր զրուցակիցն այսօրինակ բժիշկներից է: Նրա կատարած աշխատանքը  անգնահատելի ու անուրանալի է: Դրա հետ մեկտեղ նա սիրում է իր երկիրը, նրա համար կարևոր է իր հայրենակիցների առողջությունը: Այստեղ է, որ միահյուսվում են մասնագիտական ու մարդկային որակները՝ այն հստակ գիտակցությամբ, որ իրենից՝ բժշկից է կախված իր բուժառուների հետագա կյանքի որակը: Եվ այդ երկուսը փայլուն կերպով զուգակցել բժշկուհուն օգնում են երկար տարիների նրա մասնագիտական փորձը, վստահությունը սեփական գիտելիքների նկատմամբ, և, ինչու՞ ոչ, նաև մարդկային բարձր արժեքները՝ հոգատարությունը, պատասխանատվությունը:

 -Բժշուհի, մեր զրույցը սկսենք այսպիսի հարցով. ի՞նչ ասել է տեսողության հիգիենա:

 -Տեսողության հիգիենայի մասին կարելի է շատ երկար խոսել: Այն օգնում է մեզ հնարավորինս երկար պահպանել լավ տեսողությունը։ Հիգիենան միջոցառումերի համալիր է՝ ուղղված տեսողական գործառույթների պահպանմանն ու լավացմանը։

Աչքը կարևորագույն օրգան է, որն առողջ պահելու համար անհրաժեշտ է պահպանել տեսողության հիգիենայի հետևյալ պարզագույն կանոնները`

․ Պետք է գրել և կարդալ լավ լուսավորվածության պայմաններում: Չափից ավելի պայծառ կամ աղոտ լույսը կարող է վնասել աչքերը։ Լուսավորման պայմաններում լույսն անպայման պետք է լինի հետևից։  Ընդ որում, աջ ձեռքով գրելիս՝ ձախ կողմից, իսկ ձախ ձեռքով գրելիս՝ աջ կողմից: Գրել կարդալիս լույսը պետք է ընկնի այնպես, որ  ձեռքը ստվեր չգցի աշխատանքային մակերեսի վրա:

․ Չի կարելի գրել կամ կարդալ՝ չափից ավելի կռանալով գրքի կամ տետրի վրա: Աչքից հեռավորությունը պետք է լինի մոտ  35-40 սմ, դա մոտավոր արմունկից մատներ հեռավորությունն է, իսկ եթե մոնիտորով ենք աշխատում, ապա՝ մոտավորապես 50-60 սմ հեռավորությունից։

․ Չի կարելի կարդալ պառկած վիճակում կամ տրանսպորտի ընթացքի ժամանակ, քանզի տատանումներ են առաջանում, որ աչքի համար, որպես օպտիկական համակարգ, դժվար տանելի է և առաջացնում է լարվածություն։

․ Աչքը պետք է խոնավ լինի, աչքը բնական խոնավություն ստանում է թարթելուց։ Ուշադիր հետևելով էկրանին՝ մենք հազվադեպ ենք աչքը թարթում, ինչը չորացնում է աչքի առաջնային մակերեսը: Չոր աչքի ժամանակ դժվար է օպտիկական աշխատանք կատարել, միկրոբները ավելի հեշտ են ախտահարում աչքը, ուստի եթե երկար ենք աշխատում, ապա պետք է օգտագործել արհեստական խոնավեցնող կաթիլներ։

․ Համակարգչով աշխատելիս հայացքը կենտրոնացնում ենք որոշակի օբյեկտի վրա և այլևս  այլ ուղղության վրա չենք կենտրոնանում։ Նման դեպքերում 40-50 րոպեն մեկ պետք է ընդմիջել աշխատանքը։ Այդ ժամանակը անհատական է. եթե շուտ են հոգնում աչքերը ՝ ընդմիջել 30 րոոպե անց, պարզապես մի քանի րոպե նայել հեռու։ Կան նաև հատուկ մշակված վարժություններ, ամերիկյան ակնաբույժների ասոցիացիան խորհուրդ է տալիս հետևել, 20/20/20/20 օրենքին՝ 20 րոպե աշխատանք, 20 րոպե ընդմիջում, 20 անգամ արագ թարթել, նայել 20 ֆուտ հեռավորության վրա /6մ/ , սակայն դրանք յուրաքանչյուրի համար անհատական են։

․ Քնելուց, երկու ժամ առաջ չօգտվել հեռախոսից, կամ օգտվել հեռախոսի մեջ առկա <<տաք լույսի>> ռեժիմից, հեռախոսի կապույտ լույսը իջեցնում է մելատոնինի արտադրումը։

․Արևի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից խուսափելու համար օգտվել արևապաշտպան ակնոցներից։

․ Իսկ ինչ վերաբերում է կոսմետիկայի օգտագործմանը, ապա, որ ընդհանրապես խորհուրդ չի տրվում քնել դիմահարդարված, քնելուց առաջ հատուկ հիգիենիկ միջոցներով անպայման պետք է ազատվել դրանից: Կոպի աճառի մեջ կան մանր գեղձեր, որոնց արտածորանները կոսմետիկայի կիրառմամբ կարող են փակվել՝ հանգեցնելով բորբոքման, ալերգիկ երևույթների։ Միանշանակ չպետք է օգտվել այլոց կոսմետիկ միջոցներից:

-Ի՞նչ կասեք արևային ակնոցների, դրանց կիրառության օգտակարության մասին:

-Արևային ակնոցները ոչ միայն նորաձևության պարագաներ են, այլև (որ ավելի կարևոր է) աչքերի պաշտպանություն են ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից: Ցանցաթաղանթը, ինչպես և մարդու մաշկը, ունի պաշտպանիչ պիգմենտ, որը կոչվում է մելանին: Այն պաշտպանում է աչքերը ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից: Որքան շատ է մելանինը, այնքան ուժեղ է աչքերի բնական պաշտպանությունը: Ինչքան բարձր է մելանինի քանակը, այնքան մուգ է աչքերի գույնը և այդքան էլ մաշկը թուխ է: Մելանինի ցածր քանակի դեպքում մաշկը բաց գույնի է, իսկ աչքերը` կապույտ:

Մեր աչքերը պետք է պաշտպանված լինեն արևի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից։
Սա նշանակում է, որ աչքերի պաշտպանության համար անհրաժեշտ է լրացուցիչ արտաքին պաշտպանություն՝ արևային ակնոցի տեսքով:

Մեր աչքերն ունեն ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից պաշտպանվելու մեկ միջոց ևս. դա բիբն է: Որքան ուժեղ է լուսավորությունը, այնքան նեղանում է բիբը` կրճատելով աչք ներթափանցող լուսային հոսքի ինտեսիվությունը: Եվ հակառակը, որքան թույլ է լուսավորվածությունը, այնքան բիբը մեծանում է` դրանով իսկ ապահովելով քիչ լուսավորության պայմաններում առավելագույն հստակ տեսողություն։ Արհեստականորեն մգեցված ակնոցները, որոնք չունեն ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից աչքերը պաշտպանելու հատկություն, նպաստում են բբի լայնացմանը և, հետևաբար, նաև մեծ լուսային հոսքի (ՈՒՃ) ներթափանցմանը դեպի ցանցաթաղանթ, որի հետևանքով ցանցաթաղանթը վնասվում է:

Աչքերը անհրաժեշտ է առավել պաշտպանել ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից բարձրադիր գոտիներում, սարերում, քանի որ արևի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթումը ավելի ինտենսիվ է, վտանգավոր է նաև ձյան պայմաններում, քանի որ արևի ճառագայթները նույնիսկ ամպամած եղանակին կրկնակի են անդրադառնում ձյան վրա։

- LED լույսերի մասին ի՞նչ կասեք:

- LED լամպերի զանգվածային կիրառության հետ կապված՝ տարատեսակ հարցեր են առաջանում բնակչության շրջանում: LED-ի կիրառությունը տնտեսապես նպատակահարմար է, արտադրողները հայտարարում են դրա էներգետիկ ցուցանիշների խնայողական և հզորության մասին, հետազոտողներն էլ իրենց հերթին փաստեր են բերում դրանց վնասակար ազդեցության մասին։ LED լամպերի, հատկապես ցածր որակի, կիրառությունն այնքան էլ ցանկալի չէ, որովհետև  նրանց սպիտակ, շլացնող լույսի տակ աշխատելը շատ արագ հոգնեցնում է։ Այդ լույսը անբնական է աչքի համար և երկարատև օգտագործման դեպքում կարող է առաջացնել մի շարք խնդիրներ: Ցանկալի է այդ լամպերի լույսի տակ աշխատել ընդմիջումներով:

Ցանկացած արհեստական լույսի աղբյուրից եկող պուլսացիան վնասակար ներգործություն է ունենում նյարդային համակարգի վրա, ինչպես տեսանելի, այնպես և ոչ տեսանելի պուլսացիաները տեսողական օրգանի միջոցով անցնում են գլխուղեղ՝ թողնելով վնասակար ազդեցություն: Այս լամպերը ևս այդ առումով բացառություն չեն, սակայն ժամանակակից բարձրորակ լամպերը պուլսացիա չեն առաջացնում, նրանցում կան հատուկ ֆիլտրացիաներ, որոնք այդ տատանումները վերածում են ուղիղ գծի։

 -Որո՞նք են ավելի հաճախ հանդիպող ակնային հիվանդությունները, և որո՞նք են այսօր երիտասարդացել։

-Ամենից հաճախ հանդիպող աչքի հիվանդություններն են՝ կարճատեսությունը, հեռատեսությունը, աստիգմատիզմը, կատարակտան, գլաուկոման, ցանցաթաղանթի խնդիրները:

Նորածինների աչքերը, որպես կանոն, հեռատես են: Երեխայի աճմանն համընթաց՝ հեռատեսությունը վերանում է։

Կարճատեսությունը տեսողության խանգարում է, որի ժամանակ մարդը վատ է տեսնում հեռուն:

Երբ լույսի ճառագայթները մուտք են գործում աչք, անցնում են թափանցիկ, բեկող միջավայրերով՝ եղջերաթաղանթ, ոսպնյակ և նորմայում հավաքվում են, կիզակետվում են ցանցենու վրա։ Սակայն կարճատեսների մոտ կիզակետը գտնվում է ոչ թե ցանցենու վրա, այլ նրանից ավելի առաջ տարածությունում, դրա պատճառով առարկաները մարդը տեսնում է ոչ հստակ։ Դա առաջանում է աչքի օպտիկական համակարգի բեկող ուժի և աչքի առանցքի երկարության անհամապատասխանության պատճառով: Կարճատեսների աչքի առանցքը ավելի երկար է լինում, կամ օպտիկական համակարգի բեկող ուժը մեծ է։

Տարբերում են կարճատեսության երեք աստիճան` ցածր, միջին և բարձր: Կարճատեսները հեռուն տեսնելու համար սովորաբար կարիք ունեն կրել օպտիկական ակնոց, սակայն բարձր կարճատեսները /8-9 և ավել դիոպտրիա/ երբեմն կրում են ակնոց նաև մոտիկը տեսելու համար, ցավոք, երբեմն ակնոցները բարձր տեսողություն չեն ապահովում կապված ցանցաթաղանթի դիստրոֆիկ փոփոխությունների հետ։ Կարճատեսությունը կարող է լինել բնածին կամ զարգանալ ժամանակի ընթացքում, որոշ դեպքերում կարող է նաև պրոգրեսիվել։ Հիմնական պատճառը կարճատեսության առաջացման ժառանգական նախատրամադրվածությունն է։

Կան կարճատեսության ուղղման թերապևտիկ և վիրաբուժական մեթոդներ, թերապևտիկ մեթոդները ապարատային բուժումներն են, օպտիկական ակնոցների, լինզաների օգտագործումը: Ժամանակակից բժշկությունն առաջարկում է վիրահատական   և լազերային միջամտություններ, որոնք կարող են բարձրացնել տեսողությունը առանց ակնոցների և լինզաների մինչև 100% /տեսողության լազերային շտկում, ֆակիկ լինզաների իմպլանտացիա, ոսպնյակի ռեֆրակցիոն փոխարինում/։

Ես մասնագիտացած եմ կատարակտա հիվանդության բուժման մեջ։ Կատարակտան աչքի ոսպնյակի մասնակի կամ ամբողջական մթագնումն է, որի հետևանքով տեղի է ունենում տեսողության սրության նվազում կամ նույնիսկ՝ կուրացում: Ոսպնյակը աչքի առաջնային հատվածում, ծիածանաթաղանթից հետ գտնվող թափանցիկ լինզա է, որի շնորհիվ լույսի ճառագայթները բեկվում են և կիզակետվում ցանցաթաղանթի վրա: Առողջ աչքում ոսպնյակը թափանցիկ է և լույսի ճառագայթներն ուղղում է ցանցենու վրա՝ ապահովելով նորմալ տեսողությունը։ Երբ այն պղտորվում է, հիվանդը պատկերները տեսնում է մշուշոտված։

Կատարակտան կարող է լինել բնածին, ձեռքբերովի /տարիքային, տրավմատիկ , ճառագայթային, և այլն: Ժամանակակից բժշկությունը հնարավորություն է տալիս ոսպնյակը հեռացնել և փոխարենը տեղադրել ներակնային  արհեստական ոսպնյակ (IOL): Վերջինս ոչ միայն վերականգնում է տեսողությունը, այլև շտկում է նախկինում ունեցած ռեֆրակցիոն շեղումներն ու աստիգմատիզմը։ 

Կատարակտայի բուժումը վիրահատական է, ժամանակակից ամենատարածված վիրահատական բուժումը դա կատարակտի ուլտրաձայնային ֆակոէմուլսիֆիկացիան է, որը կատարվում է հատուկ ուլտրաձայնային ապարատով, որի ծայրակալը աչքի մեջ մտնում է մոտ 2-3 մմ կտրվածքով, ուլտրաձայնային տատանումներով բնական   ոսպնյակը կիսվում է մանր կտորների և վերածվում էմուլսիայի, այդ էմուլսիֆիկացված ոսպնյակային մասսաները դուրս են գալիս աչքից բարակ խողովակով, աչքի մեջ հատուկ ինժեկտորի օգնությամբ տեղադրվում է տվյալ աչքին համապատասխան օպտիկական ուժով ներակնային արհեստական ոսպնյակ /IOL/։ Վիրահատության այս մեթոդի առավելությունը հետվիրահատական շրջանի արագ վերականգնումն է, որի դեպքում բացակայում են կարերը, հետվիրահատական աստիգմատիզմի առաջացման հնարավոր նվազումը կամ գրեթե բացակայությունը, վիրահատությունն անցավ է, և այլն։ Կան արհեստական ոսպնյակների տարբեր տեսակներ՝ <<ստանդարտ>> կամ <<շարքային>>, մուլտիֆոկալ, տորիկ, տորիկ-մուլտիֆոկալ, որոնք կարող են շտկել ինչպես եղջրենու աստիգմատիզմը այնպես էլ ապահովել բարձր տեսողության սրություն տարբեր տարածություններում։

Մալայանի անվան ակնաբուժական կլինիկան հագեցած է համաշխարհային առաջատար արտադրողների ժամանակակից բուժախտորոշիչ սարքերով, որոնք ամբողջ աշխարհում կիրառվում են որպես ախտորոշման ամենաարդյունավետ մեթոդներ: Մեր կլինիկայում կատարվում են ակնաբուժական գրեթե բոլոր տեսակի վիրահատական միջամտությունները, որոնք ընդունված են համաշխարհային ակնաբուժական բժշկության մեջ: Ժամանակակից մեթոդները շատ ավելի հեշտացրել են մեր աշխատանքը, դրանք հնարավորություն են տալիս կիրառել աչքի հետազոտության բոլոր նորագույն տեխնոլոգիաները և մեթոդները, հայտնաբերել և բուժել աչքի գրեթե բոլոր հիվանդությունները: Մի խոսքով՝ մեզ մոտ արվում է ամեն հնարավորը՝ ինչպես ժողովուրդն է ասում, աչքի լույսի պես պահպանելու մեր օգնության կարիքն ունեցողների աչքի լույսը:

 -Ամփոփենք մեր զրույցը: Թե՛ մասնագիտական, և թե՛ մարդկային առումով ի՞նչ մաղթանք ու հորդոր կհղեք մեր ընթերցողներին:

-Կցանկանամ, որ մարդիկ հետևեն իրենց առողջությանը, չխնայեն ժամանակը՝ ժամանակին դիմելու բժշկի, ինքնաբուժությամբ չզբաղվեն, գիտակցեն պարբերաբար կանխարգելիչ նպատակով հետազոտություններ անցնելու կարևորությունը՝ խուսափելու համար հետագա բարդություններից։ Հորդորում եմ մեր հայրենակիցներին՝ չխնայել ֆինանսական միջոցները,՝ անհրաժեշտորեն ծառայեցնելով իրենց առողջական խնդիրների բարելավմանը, երկրորդային պլան չմղել այդ ամենաթանկը՝ առողջությունը, միշտ հիշել, որ այն առաջնային խնդիր է՝ կյանքի խնդիր: Ավելորդ չի հիշեցնել՝ կյանք, որ տրվում է մեկ, միայն մե՛կ անգամ, և այն պետք է առողջ ապրել:

Չմոռանանք նաև, որ մենք ենք ապրում պատերազմող երկրում, և, ուրեմն, բոլորիս մաղթում եմ լինել ավելի ուժեղ և համբերատար, ավելի զգոն և պատրաստակամ՝ յուրաքանչյուր պահին կանգնելու հայրենիքի ու պետության կողքին։ Հանո՛ւն մեր պետականության:

Առո՛ղջ եղեք, առողջությունը հարստություն է ու վայելք։

 բ.գ.դ., պրոֆեսոր, <<ԻՐԱ Մեդիքլ Գրուպ>> ՓԲԸ Ճառագայթային կենտրոնի Ռադիացիոն Ուռուցքաբան

ՀՀ ԱՆ ակադ. Ս. Խ. Ավդալբեկյանի անվ. Առողջապահության Ազգային Ինստիտուտի <<Ուռուցաբանություն>> ամբիոնի պրոֆեսոր

Մինչ օրս Իլիզարովը իմ ուսուցիչն է

Հանրահայտ օրթոպեդ-վիրաբույժ Գավրիլ Իլիզարովը հայտնագործեց և ապացուցեց, որ մեխանիկական ձգման ազդեցության տակ բոլոր հյուսվածքներն ունակ են աճել: Բազմաթիվ ոսկրաբանական խնդիրներ, որոնք անլուծելի էին համարվում մինչ Իլիզարովի հայտնագործությունը, այսօր համարվում են ոսկե ստանդարտ աշխարհի գրեթե բոլոր երկրներում: Եթե ունես համապատասխան գիտելիք և տիրապետում ես մեթոդին, կարող ես ստանալ, «քանդակել» անհրաժեշտ  ոսկորի քանակ և ձև: Ի դեպ, իտալացիները, որոնք Արևմուտքում  առաջինն էին  հայտնաբերել և տարածել այս մեթոդը, Իլիզարովին անվանում էին «ոսկրաբանության Միքելանջելո»:

Հասակի ավելացումն օրեցօր ավելի պահանջված է դառնում էսթետիկ վիրաբուժության ոլորտում: Այն  օգնում է կարճահասակ մարդկանց բարձրացնել ինքնագնահատականը, ձերբազատվել հոգեբանական բարդույթից և բարելավել կյանքի որակը:

Իլիզարովի մեթոդի կիրառումը էսթետիկ վիրաբուժությունում հնարավորություն է տալիս կատարել հասակի ավելացում, ազդր-սրունք համաչափության վերականգնում, սրունքների Օ-աձև կամ X-աձև ծռության շտկում:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է Վերջույթների վերակառուցման եւ երկարացման կենտրոնի (ԵՎՎԵԿ) հիմնադիր-տնօրեն, «Արմավենի» բարեգործական հիմնադրամի նախագահ, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, վնասվածքաբան-օրթոպեդ ԱՐՇԱԿ ՄԻՐԶՈՅԱՆՆ է՝ արհեստավարժ մասնագետ, որ պատրաստ  է օգնել մարդկանց՝ ապրելու ֆիզիկական   լիարժեքության զգացումով: Հարկ կա՞ ասելու, որ բժշկի մասնագիտությունն աշխարհի ամենամարդկային և ամենապահանջված մասնագիտություններից է։ Եվ՝ դժվարներից դժվարը: Արշակ Միրզոյանն ահա և ընտրել է այն և չի զղջացել՝ իր աշխատանքում առաջնորդվելով իր և այլոց նկատմամբ պահանջկոտությամբ՝ խիստ կարևորելով ամենօրյա ուսումնառությունը, տքնաջան աշխատանքով ձեռք բերված փորձառությունը։

Ի դեմս բժշկի՝ հիվանդը պետք է տեսնի ոչ միայն լավ մասնագետի, այլ նաև մարդու, որն ունակ է լսել իրեն, հասկանալ իր խնդիրը,  ժամանակ ու գիտելիքներ ներդնել այդ խնդրի լուծման կամ մեղմացման մեջ:  Բժշկի մասնագիտությունը կյանքի ինչ-որ փուլում դադարում է ամենօրյա աշխատանք լինելուց և վերածվում է ապրելակերպի:

-Բժիշկ Միրզոյան, Իլիզարովի մեթոդն ամբողջ աշխարհում ընդունված է որպես օրթոպեդիկ վիրաբուժության խոշոր բացահայտումներից մեկը: Կնշե՞ք մեթոդի առավելություններն ու թերությունները։

-Այո՛, Իլիզարովի մեթոդը  20-րդ դարի ամենամեծ հայտնագործություններից է, եթե ոչ՝ամենամեծը ռեկոնստրուկտիվ ոսկրաբանության մեջ, և մինչև Իլիզարովի դարաշրջանը շատ հիվանդություններ համարվում էին անբուժելի: Օրինակ, երբ մեկ ոտքը կարճ էր մյուսից, նախկին ստանդարտներով, որպեսզի կաղալը վերացվեր,  երկար ոտքը կարճացվում էր:  Բուժման մեթոդի բացասական կողմն այն է, որ բուժման ընթացքը երկարատև է, աշխատատար և կապված է որոշակի դիսկոմֆորտի հետ:

Բազմաթիվ բնածին և ձեռքբերովի ոսկրաբանական խնդիրներից զատ մենք նաև զբաղվում ենք  ստորին վերջույթների էսթետիկ վիրաբուժությամբ:

 -Ձեր պրակտիկայում առավելագույնը ինչքա՞ն եք ավելացրել հասակը:

-Դա կախված է ցուցումից: Օրինակ, գաճաճ մի բուժառուի հասակն ավելացրել ենք 32 սմ-ով, իսկ էսթետիկ ցուցումով՝ առավելագույնը 16 սմ-ով: Երկու այցելուները (մեկը տեղացի, մյուսը Կանադայից) ունեին ակնհայտ անհամաչափություն մարմնի, ստորին և վերին վերջույթների միջև: Բուժումից հետո վերականգնվեց նրանց մարմնի համաչափությունը:

-Ո՞վքեր են Ձեզ դիմում ստորին վերջույթների խնդիրներով:

- Կանայք ավելի շատ դիմում են ոտքերի ձևի ուղղման, իսկ տղամարդիկ՝ հասակի ավելացման համար: Մինչ օրս ավելի քան 20 երկրներից ունեցել ենք բուժառուներ, միայն Ճապոնիայից՝ 40-ից ավել այցելուներ, որոնք մեզ դիմել են հասակի ավելացման և ոտքերի ձևի ուղղման համար:

Մենք փոքրաթիվ, բայց բազմաֆունկցիոնալ կոլեկտիվ ենք՝ բժիշկներ, բուժքույրեր, բուժական ֆիզկուլտուրայի մասնագետներ, IT մասնագետ: Մանրամասն տեղեկություն մարդիկ ստանում են մեր`  www.legslengthen.com  կայքի, Fb, Instagram միջոցով: Լինելով տարածաշրջանում առաջատարը` կենտրոնն առաջարկում է բնածին եւ ձեռքբերովի օրթոպեդիկ խնդիրներով երեխաների եւ մեծահասակների բուժման ժամանակակից մեթոդներ:  Մեր փորձը ներառում է այդ բնագավառում 40 տարվա ինտենսիվ աշխատանք: Էսթետիկ և օրթոպեդիկ ցուցումներով ստորին վերջույթների երկարացման սկզբունքները շատ հարցերում համընկնում են, սակայն կան որոշակի տեխնիկական և հոգեբանական տարբերություններ:

-Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում հասակի ավելացման վիրահատությունը:

- Նախ պետք է նշել, որ վիրահատությունը կատարվում է բնական աճի ավարտից հետո, և այցելուն պետք է լինի սոմատիկ առողջ: Վիրահատարանում փոքր կտրվածքից կատարվում է ոսկրի հատում և տեղադրվում է Իլիզարովի սարք: Վիրահատության 5-րդ օրը բեկորները օրական 1մմ իրարից հեռացվում են: Այս տարածքը լցվում է նորաստեղծ ոսկորով, որը փափուկ է և պահանջում է անհրաժեշտ ժամանակ՝ իր մեխանիկական հատկանիշերը ձեռք բերելու համար: Կարևորագույն գործոն է այցելուի ֆիզիկապես ակտիվ լինելը և լիարժեք համագործակցելը բուժական ֆիզկուլտուրայի մասնագետի հետ: Երբ ստանում ենք անհրաժեշտ երկարությունը, ապարատը կատարում է ֆիքսատորի դեր՝ մինչ նորաստեղծ ոսկորը կամրանա:

- Օրինակ, 10 սմ-ով հասակի ավելացումը որքա՞ն ժամանակատար է, և արդյոք դա կարելի՞ է անել մեկ վիրահատությամբ:

Հասակը 10 սմ-ով ավելացնելու համար, անհրաժեշտ է երկարացնել և՛ սրունքները, և՛ ազդրերը: Իլիզարովի դասական մեթոդով անհրաժեշտ է  երկու վիրահատություն, որի  բուժման տևողությունը 1 տարի է, իսկ ապարատ-մեխ մեթոդով՝ 3 վիրահատություն, և բուժման տևողությունը՝ 5 ամիս: Այս դեպքում նորաստեղծ ոսկրի ամրանալու փուլում հեռացվում են ապարատները, և տեղադրվում են ներոսկրային իմպլանտներ:

-Կա՞ն, արդյոք, նորարարական մեթոդներ Ձեր վիրաբուժական մոտեցումներում։

 -Այո, վերջերս  մեր կենտրոնի բժիշկ Գարսևան Մալխասյանը վերապատրաստվել է հանրահայտ բժիշկ Կուձաևի ԲԿ-ում և կարող ենք ասել, որ մեզ մոտ կիրառվում է փոքր ինվազիվ հարթաթությունը բուժելու արդյունավետ մեթոդ: Շատ դեպքերում հարթաթությունը, լինելով ոտնաթաթի բիոմեխանիկայի լուրջ խնդիր, անտեսվում է: Վիրահատությունը կատարվում է տեղային անզգայացմամբ, տևում է մոտ 10 րոպե, որից հետո հիվանդն իր ոտքով գնում է տուն:

Նոր մեթոդներ ենք կիրառում նաև ոտնաթաթի առաջին մատի դեֆորմացիայի (hallux valgus) շտկման, ոտնաթաթի 4-րդ մատի բնածին աթրեզիայի  բուժման համար:

-Ի՞նչ կասեք երիտասարդ կադրերի մասին, ապագայում ինչպիսի՞ մասնագետներ  են ընդունելու բժշկության էստաֆետը։

 -Մենք՝ հայերս, տաղանդաշատ ժողովուրդ ենք, միշտ պրպտող, նորին ձգտող, միշտ առաջ նայող: Կգան նորերն ու ոլորտ կբերեն իրենց ուրույն ձեռագիրը:

 -Փաստորեն, զբաղվում եք բժշկական տուրիզմո՞վ:

- Մեզ մոտ բուժման տևողությունը համեմատաբար երկար է. օրինակ, հասակը 12 սմ ավելացնելու համար ամենաարագ մեթոդի դեպքում պահանջվում է առնվազն 5-6 ամիս, իսկ դասական մեթոդի դեպքում` մեկ տարուց ավելի: Բնական է, որ այդ ժամանակահատվածում այցելուն մեր առաջարկով ծանոթանում է հայկական մշակույթի, խոհանոցի և, ինչո՞ւ ոչ, մեր մարդ տեսակի հետ: Մենք նրանց համար կազմակերպում ենք այցելություններ Հայաստանի տեսարժան վայրեր։

Մարդկանց գրավում է մեր փորձը, մեր աշխատանքի որակը, ինչպես նաև արժեքը: Ջանում ենք, որ Հայաստանում նրանք զգան ինչպես իրենց տանը։ Տնից հեռու լինելը մարդու համար սթրես է, որն ազդում է ոչ միայն տրամադրության, այլ նաև ոսկրի մետաբոլիզմի վրա։ Հարկավոր է ամեն հանգամանք  հաշվի առնել:

-Ո՞ւմ եք համարում Ձեր ուսուցիչը:

-Միանշանակ` Իլիզարովին: Ես հպարտանում եմ, որ հնարավորություն եմ ունեցել գրեթե  տասը տարի աշխատել այդ հանճարեղ մասնագետի և յուրահատուկ մարդու ղեկավարությամբ: Համարում եմ ինձ բախտավոր, որովհետև Իլիզարովի հետ շփվել եմ ոչ միայն աշխատանքային պայմաններում: Ինձ համար անմոռանալի են կյանքի դասերը, որոնք ստացել եմ այդ իմաստուն մարդուց:

- Ձեր ուղերձը մեր հասարակությանը. ի՞նչ կմաղթեիք մեր հայրենակիցներին:

Կմաղթեմ, որ ապրենք առողջ. առողջ՝ թե՛ ֆիզիկապես, թե՛ հոգեպես: Ունենանք խաղաղ երկինք, բարեկեցիկ երկիր և արդարություն:

Ակնաբույժ

Կրթություն

1992 - 1998

Երևանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարան

1998-2001

Կլինիկական օրդինատուրա Երևանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարան, Աչքի հիվանդություններ

Վերապատրաստումներ

2014

Վրապատրաստման կուրս՝ «Լազերային վիրահատություն և ֆլյուորեսցենտային անգիոգրաֆիայի ներմուծում» թեմայով, Ս. Ֆյոդորովի անվան «Աչքի միկրովիրաբուժություն» գիտատեխնիկական համալիր-ինստիտուտ, Մոսկվա, ՌԴ

2009

Կատարելագործման դասընթաց՝ ակնաբուժություն մասնագիտությամբ, ԵՊԲՀ

2004

Վերապատրաստման դասընթաց ‹‹Ակնաբուժության արդիական խնդիրները» թեմայով, ԵՊԲՀ

2016

Իրանի Իսլամական Հանրապետություն NOOR EYE Complex, Թեհրանի ակնաբուժական կլինիկա

2017

Վերապատրաստման  կուրս ,,կատարակտի ֆակոէմուլսիֆիկացիա ,, ծրագրով Ս. Ֆյոդորովի անվան «Աչքի միկրովիրաբուժություն» գիտատեխնիկական համալիր-ինստիտուտ , Մոսկվա ՌԴ

2017

Վերապատրաստման  կուրս ,, ֆակոէմուլսիֆիկացիա ,,լրացուցիչ պրոֆեսիոնալ ծրագիր Դաշնային պետական ​​բյուջետային հիմնարկի հետդիպլոմային կրթության ակադեմիա 

Պարգևատրումներ

Երկրապահ կամավորական միության պատվոգիր

 ,,Առաջատար և հոգատար բժիշկ-ակնաբույժ,, AAD

,,Իմ սրտի բժիշկը ,, մրցանակ    AAD

<<Մենք ունենք փայլուն երիտասարդներ…>>

Բոլորիս հայտնի է, որ քաղցկեղը դարձել է ամենաարդիական խնդիրներից մեկը  ամբողջ աշխարհում, և  Հայաստանը ևս հետ չի մնում միջազգային ստանդարտներից: Մեր բժշկությունը առողջապահության ոլորտի ամենայն նորն արագ յուրացնելու, այն պրակտիկորեն կիրառելու մեծ փորձ և ներուժ ունի, և մեր բժիշկները լիարժեք տիրապետում են քաղցկեղի բուժման նորագույն մեթոդներին: Եվ ահա թե ինչու քաղցկեղին պետք է վերաբերվել որպես հանդիպող բազմաթիվ հիվանդություններից մեկը, որի դեմ պետք է պայքարել, ինչպես ցանկացած հիվանդության դեմ: Բժշկությունը մեր ժամանակներում այդ հարցին շատ ընդգրկուն,  շատ գրագետ պատասխանը է տվել: Քաղցկեղն իր բնույթով բազմապատճառային հիվանդություն է՝ մի քանի տասնյակ կամ միգուցե հարյուրավոր պատճառներ օրգանիզմում բերում են թիրախային օրգանում քաղցկեղային բջիջների ձևավորման:

Քաղցկեղը ճակատագիր է: Եվ մշտապես առկա է, և կանխատեսվում է այս հիվանդության շարունակական աճ, և դա արդիականացնում է քաղցկեղի խնդիրը: Գլխավոր ուղերձը, որը միշտ բժիշկները հնչեցնում են, այն է, որ քաղցկեղը բուժելի է: Եթե ախտորոշվել է քաղցկեղ,  դա չի նշանակում, որ այն լուծում չունի: Եվ մասնագետները, առաջնորդվելով <<քաղցկեղն այլևս դատավճիռ չէ կարգախոսով>>, բնակչությանն հորդորում են տարեկան գոնե մեկ անգամ հետազոտվել: 

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է վիրաբույժ-ուռուցքաբան,  բժշկական գիտությունների դոկտոր, «Արմենիա» բժշկական կենտրոնի վիրաբուժական կլինիկայի ղեկավար ԳԱԳԻԿ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆԸ: Արհեստավարժ մասնագետը կարևորում է բժշկության տարբեր ճյուղերի  իր գործընկերների հետ թիմային աշխատանքը՝ մշտապես առաջնորդվելով նորագույն ուղեցույցներով: Յուրաքանչյուր բուժառուի ախտորոշման և բուժման մարտավարությունն ընտրելիս ցուցաբերում է անհատական մոտեցում՝ քննարկելով այն նաև մասնագիտական խմբում: Մարդկային ու մասնագիտական բարձր արժեքներով օժտված առաքինի ու բարեկիրթ անձնավորություն է: Մարդկային կյանքերի համար պայքարելը, իր գիտելիքները մարդու առողջությանը առավելագույնս ծառայեցնելը նրա համար բարձր նպատակ է:

-Պարոն Համբարձումյան, Հայաստանը քաղցկեղի տարածվածությամբ բավականին բարձր ցուցանիշներ ունի: Քաղցկեղի բուժումը Հայաստանում բարելավելու  համար ի՞նչ նախադրյալներ կան:

-Այսօր ամբողջ աշխարհում դիտվում են քաղցկեղի ախտորոշման դեպքերի ավելացման միտումներ, որոնց պատճառները տարբեր են: Դա կարող է կապված լինել տնտեսության զարգացման, նաև ախտորոշիչ նորագույն մեթոդների հետ: Եթե նախկինում կարող էր ինչ-որ ախտորոշում բաց թողնվել, ներկայումս դա կատարվում է նորագույն մեթոդներով: Արտաքին միջավայրի աղտոտվածությունը, վնասակար սովորույթները՝ ծխելը, խմելը, նստակյաց կյանքը, սթրեսածին գործոնները, ինչպես նաև տարբեր հավելումներով սնունդը բացասաբար են անդրադառնում օրգանիզմի առողջական վիճակի վրա։ Մասնավորապես, վերը նշված գործոնները աղեստամոքսային համակարգում կարող են առաջացնել ախտաբանական փոփոխություններ, որոնք տարբեր խրոնիկ հիվանդությունների զարգացման և ժառանգական նախատրամադրվածության դեպքում ուռուցքային գործընթացների ակտիվացման խթան են հանդիսանում։

Երիտասարդացում են ապրել ուռուցքային շատ հիվանդություններ՝ արյան հեմոբլաստոզները, ստամոքսաղիքային տրակտի և կրծքագեղձի ուռուցքային հիվանդությունները: Փառք Աստծո, փոքր տարիքային խմբերում  ուռուցքային հիվանդացությունները քիչ են հանդիպում: Ուռուցքային ախտահարումը  հայտնաբերելուց հետո անհրաժեշտ է բուժառուի և նրա հարազատների հետ մանրամասն քննարկել  հիվանդության ու նրա դեմ պայքարի միջոցների մասին։ Մեր խորին համոզմամբ, հիվանդը պետք է տեղյակ լինի, թե ինչ խնդրի առաջ է կանգնած, և որո՞նք են լուծման տարբերակները։ Բուժառուն պետք է վստահի և հավատա իր բժշկին, նա պետք է քաջ  գիտակցի, որ իր բժշկի հետ միասին պետք է անցնի այդ ճանապարհը:

-Ինչպե՞ս կգնահատեք  աշխատանքային միջավայրի, թիմային աշխատանքի կարևորությունը բուժման արդյունավետության գործընթացում: 

-Ցանկացած աշխատանքի մեջ որակը պայմանավորված է այն  միջավայրով, որում կատարվում է տվյալ աշխատանքը: Աշխատանքային կոլեկտիվը պետք է հիմնված լինի փոխըմբռնման և փոխադարձ հարգանքի վրա։ Բուժօգնության ցուցաբերման գործընթացում թիմային աշխատանքը շատ կարևոր է։  Կարևոր է բոլոր օղակների՝ ախտորոշման, վիրահատարանի, վերակենդանացման բաժանմունքների  դերը, ինչպես նաև բուն վիրահատության ընթացքում վիրաբուժական թիմի  կազմում յուրաքանչյուրի՝ վիրաբույժի, անեսթեզիոլոգի, վիրաբույժ-օգնականի, բուժքույրերի անձնուրաց աշխատանքը։  

-Բժիշկ, հասարակության մեջ թյուր կարծիք կա, թե ուռուցքին դիպչելիս այն արագորեն  տարածվում է: Ասացեք, խնդրեմ, ինչո՞վ է պայմանավորված նման ընկալումը:

-Այս  կարծիքը կազմվում է բժշկին դիմելու պահին ուռուցքի տարածվածության աստիճանից։ Այն թյուր կարծիքը, որ բիոպսիան նպաստում է գործընթացների արագացմանը, միանգամայն սխալ է: Այդ դեպքերում,  մինչ բիոպսիան, մետաստազներն արդեն առկա են լինում, և  արմատական բուժման հնարավորությունները փոքր են լինում։ Նման կացություն հանդիպում է   հիվանդության չորրորդ աստիճանի ժամանակ:

-Որքանո՞վ է հիվանդի տրամադրվածությունը ազդում բուժման արդյունքի վրա, 

կա՞ հոգեբանական գործոն:

-Կարծում եմ, հիվանդի լավատեսությունը և իր բժշկին վստահելը շատ կարևոր հանգամանք է և նպաստում է բուժման գործընթացին։  Դա գործնականում էլ ենք տեսնում. բարդությունները հաղթահարելը ավելի հեշտանում է դրական տրամադրվածության պարագայում: Այն հիվանդը, ով հավատքով կանգնած է իր բժշկի /և ոչ հիվանդության/ կողքին,  բուժվում է:

-Որքանո՞վ եք ճիշտ համարում քաղցկեղով հիվանդին հիվանդության մասին տեղեկացնելը, 

ո՞ր դեպքում է առավել արդյունավետ բուժումը: 

-Կարծում եմ, որ ցանկացած մարդ պետք է իմանա իր խնդրի մասին, և որոշում կայացնելու մեջ մեծ դերը իրենը պետք է լինի, այլ ոչ  հարազատներինը: Մարդն ունի մեկ կյանք, և ինքը պետք է տնօրինի այն։ Կոնկրետ Հայաստանում այդ հարցը  դեռևս վերջնականորեն հստակեցված չէ: Բոլոր զարգացած  երկրներում, երբ ախտորոշվում է հիվանդությունը, բժիշկն այդ մասին հայտնում է հիվանդին՝ քննարկելով ամեն ինչ՝ հիվանդության ընթացքը, բուժման ուղղություններն ու միջոցները, հնարավոր բարդությունները։ Հիվանդը պետք է  իմանա  իր առողջական վիճակի մասին ողջ տեղեկությունը՝ առանց մեղմելու իրավիճակը, որպեսզի նա ինքը ինքնուրույն որոշում կայացնի: Հաճախ  են հանդիպում դեպքեր, երբ հասուն մարդու փոխարեն որոշում են կայացնում ընտանիքի անդամները:  Նման դեպքերում  բուժում իրականացնելիս մեզ խանգարում է հիվանդի անտեղյակությունը, քանի որ  հնարավոր չի լինում նրա հետ խոսել դեղորայքային և ճառագայթային բուժման անհրաժեշտության մասին, իսկ լիարժեք բուժման համար այդ դժվարին ճանապարհն անցնել պետք է լինում  ոչ հազվադեպ։

-Ի՞նչ կասեք առողջապահության առաջնային օղակի մասին:

-Առաջնային օղակը մեծ դեր ունի հիվանդությունների կանխարգելման և վաղ ախտորոշման գործում, և ներկայումս  մեծ աշխատանք է տարվում այդ օղակի դերի է՛լ ավելի բարձրացման  ուղղությամբ: Իրականում վաղ հայտնաբերված հիվանդության բուժումն ավելի լիարժեք և արդյունավետ է։

-Մարդկանց մեջ կա կարծրատիպ, որ քաղցկեղը դատավճիռ է, ինչպե՞ս փոխել այդ արմատացած կարծիքը:

-Ավելի շատ այդ կարծրատիպը կա ոչ զարգացած երկրներում, քանի որ զարգացած երկրներում մարդիկ չեն խուսափում ախտորոշումից: Քաղցկեղը ոչ մի կերպ դատավճիռ չէ, շատ-շատ տեսակներ, որոնք ժամանակին հայտնաբերվում են, լիարժեք բուժվող են: Այստեղ խնդիրը բժշկի դիմելու վախն է: Լինում են դեպքեր, երբ դիմում են մարդիկ, որոնք գոյացությունը զգացել են բավականին երկար ժամանակ, բայց միայն անհանգստություն պատճառելուց հետո են դիմել բժշկի: Հաճախ շատ ուշացած փուլերում դիմելիս առաջանում է այն միտքը, որ հիվանդությունը դատավճիռ է: Կա նաև մեկ այլ իրողություն. հաճախ մենք ընկալում ենք վատ ինֆորմացիան, այսինքն տեղեկանում ենք, որ այս կամ այն մարդը մահացել է ուռուցքից, իսկ բուժված մարդկանց մասին շատերը չեն բարձրաձայնում միայն այն պատճառով, որ մարդիկ իրենց հիվանդության մասին խոսելու բարդույթներ են ունենում, և հազարավոր բուժված մարդկանց մասին տեղեկություն չի տարածվում: Ահա այսպես, մարդկանց մոտ առաջանում է կարծրատիպ, որ քաղցկեղն անբուժելի է:

-Ի՞նչ կասեք առողջապահության ոլորտի երիտասարդ կադրերի մասին, Ձեր դիտարկմամբ, մեր բժշկությունը ապահո՞վ ձեռքերում է:

-Մենք ունենք փայլուն երիտասարդներ, որոնք գերազանց տիրապետում են օտար լեզուների, համացանցից ստանում են իրենց հետաքրքրող տեղեկությունը, որը ժամանակի հրամայականն է։ Ցանկացած մասնագետ պետք է մշտապես լինի որոնողի կարգավիճակում, որպեսզի չմնա նույն  տեղում և չլճանա:  Հուրախություն մեզ՝ ունենք փայլուն երիտասարդներ, որոնք նվիրված են իրենց մասնագիտությանը։

 Ես ինձ լավ եմ զգում, երբ տեսնում եմ մեր խելացի ու տաղանդավոր երիտասարդներին: Համոզված եմ, որ նրանք համապատասխան կրթություն ստանալով՝ հաստատ մեզ կգերազանցեն:

-Զրույցի ավարտին ի՞նչ կցանկանայիք մաղթել մեր ընթերցողներին:

-Որպես ասելիքի ամփոփում, կցանկանայի դիմել մեր   հասարակությանը խնդրանքով՝ գնահատեք Ձեր  առողջությունը, պահպանեք այն, վարեք առողջ ապրելակերպ, վստահեք  բժիշկներին և ժամանակին դիմեք նրանց: Ավելին կշահեք, քան կարծում եք:

Մարդն այն ժամանակ է երջանիկ, երբ ինքն իր հետ ազնիվ է, ներքուստ ներդաշնակ

 Ամբողջ աշխարհում օրեցօր աճում է քաղցկեղային հիվանդությունների մասնաբաժինը: Բժշկության զարգացմանը զուգահեռ քաղցկեղի բուժման, շատ դեպքերում քաղցկեղ ունեցող մարդու լիակատար ապաքինման հնարավորությունները գնալով էլ ավելի են մեծանում:

Անգամ եթե այլեւս փրկության որեւէ հնարավորություն չկա, կարելի է տարբերակներ գտնել` հիվանդության հետ մնացյալ կյանքը հնարավորինս անցավ, երկար ու երջանիկ ապրելու համար:

Քաղցկեղի թիրախային բուժումն ամբողջ աշխարհում լայնորեն կիրառվող կենսաբանական բուժումն է, երբ դեղերն առավել նպատակային եւ զգալիորեն արդյունավետ ազդում են ուռուցքային բջիջների վրա։ Վերջին տասնամյակում թիրախային դեղերի կիրառումը հնարավորություն է տալիս բարելավել ագրեսիվ քաղցկեղով հիվանդների բուժման արդյունքները՝ պարգեւելով նրանց կյանքի լրացուցիչ տարինե Ա. Ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնի Դեղորայքային Ուռուցքաբանության բաժանմունքում անցկացվում է քիմիաթերապիայի և թիրախային թերապիայի ժամանակակից ուղեցույցներին և ապացուցողական բժշկության հիմունքներին համապատասխան բուժում: Կարևորվում է առանձնապես ուղեկցող թերապիայի ուղեցույցները, որոնց նպատակն է հնարավորինմեղմելթերապիայից առաջացած բարդությունները և կանխարգելել դրանց առաջացումը:

Քաղցկեղի բուժման ուղիներն են՝ քիմիաթիրախային թերապիան, ճառագայթային բուժում և վիրահատությունը: Բուժման այսպիսի համակցման շնորհիվ է միայն իրականալի դառնում քաղցկեղի հաղթահարումը:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է Ա. Ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնի Դեղորայքային Ուռուցքաբանության բաժանմունքի ուռուցքաբան, քիմիաթերապևտ Դիանա Ասլանյանը։

Բժշկուհին ունի երկար տարիների մասնագիտական փորձ, վճռականություն, ուղղամտություն, խղճի թելադրանքով առաջնորդվելու հատկանիշ, հրաշալի պատկերացնում է իր մասնագիտության ամբողջ բարդությունն ու պատասխանատվությունը: Բժշկությունը՝ որպես մասնագիտություն, կամային հատկանիշների բացառիկ եւ յուրօրինակ դրսեւորումներ է պահանջում: Բժշկի բնավորության առանցքային գծերից պետք է լինեն համբերատարությունն ու զսպվածությունը, նվիրվածությունն իր սիրելի գործին, միեւնույն ժամանակ, նա պետք է կարողանա լինել վճռական եւ հաստատակամ, ունենա անընդհատ կատարելագործվելու անսպառ ձգտում: Բժշկի մասնագիտության առանձնահատկություններից է նաեւ մարդկային ճիշտ հարաբերությունների ձեւավորումը: Նա գործ ունի հասարակության ամենազգայուն խմբի հետ, ուստի առաջին իսկ պահից պետք է հոգեբանական ճիշտ մոտեցում ցուցաբերի: Մնալով բժշկի համար սահմանված շրջանակներում` նա պետք է կարողանա ամենից վեր դասել վստահության եւ հոգատարության մթնոլորտը:

 -Բժշկուհի, որո՞նք են ամենատարածված ուռուցքային հիվանդությունները և դրանց ռիսկային գործոնները։

-  Կանանց մոտ ամենատարածված ուռուցքային հիվանդությունների շարքում առաջին տեղում են կրծքագեղձի ուռուցքային հիվանդությունները, որոնց հաջորդում են կանանց օրգանների, այնուհետև՝ մնացյալ օրգան-համակարգերի ուռուցքները։ Տղամարդկանց մոտ առաջին տեղում է թոքերի, ապա ստամոքսի, շագանակագեղձի և այլ օրգան- համակարգերի քաղցկեղը։

Ուռուցքային հիվանդությունների ռիսկային գործոնների պատճառագիտությունը բավականին տարբեր է: Կրծքագեղձի ուռուցքի պարագայում պատկերն այսպիսին է. քանի որ կրծքագեղձի ուռուցքի առաջացման պատճառները թերևս երեք է․ առաջնային կարող ենք համարել հորմոնալ ֆոնի խաթարման արդյունք, մյուս դեպքերում՝ սթրեսը, գենետիկ գործոնը, երբ հիվանդի  մայրը, մորաքույրը կամ տատիկը ուռուցքային հիվանդության կրող են: Այս պարագայում   բարձր է հիվանդության հայտնաբերման հավանականությունը և մինչև իսկ  կարող է նաև ի հայտ գալ առանց պատճառագիտության: Կանացի օրգանների հետ կապված՝ իհարկե, կա նաև պապիլոմա վիրուսի առկայությունը: Ինչ վերաբերում է թոքի քաղցկեղին,  բոլորս էլ լավ գիտակցում ենք, որ առաջնային ռիսկային գործոնը ծխախոտի կիրառումն է, աղտոտված օդը, ինչպես նաև այն, թե բուժառուն ինչ աշխատանք է կատարում։

Սամոքսաաղիքային, միզապարկի և շագանակագեղձի ուռուցքային հիվանդությունների  դեպքում  բացասական ռիսկի գործոնը կրկին  ծխախոտն է, սխալ սննդակարգը: Եվ առհասարակ՝ ուռուցքային հիվանդությունները հիմնականում կարող են ախտահարել բոլոր օրգան-համակարգերը:

-Ի՞նչ է օնկոմարկերը և ինչի՞ ցուցիչ է այն։

-Օնկոմարկերները հատուկ նյութեր են, հաճախ` սպիտակուցներ, որոնք տարբերակում են ուռուցքային բջիջները վերջիններիս կենսագործունեության և քայքայման ժամանակ: Այս նյութերն ընկնում են արյան մեջ, և դրանց պարունակությամբ կարելի է որոշել օրգանիզմում ուռուցքի առկայությունը, չափերը և ագրեսիվությունը (որքան արագ է այն աճում):
Ոչ բոլոր ուռուցքային հիվանդություններն ունեն օնկոմարկերներ. Կրծքագեղձի քաղցկեղի համար դա CA-15,3 է, ձվարանների քաղցկեղի համար՝ CA-125 , թոքերի քաղցկեղը, այսպես թե այնպես չունի հատուկ օնկոմարկեր, կա տափակ բջջային տարբերակը, որի օնկոմարկերը SCC-ն է, ստամոքսաղիքային տրակտի ուռուցքային հիվանդությունների օնկոմարկերներն են  CA-19,9, CEA: Կան ուռուցքներ, որոնց դեմքում օնկոմարկերները  շատ զգայուն չեն: Օնկամարկերը ցույց է տալիս հիվանդության կրկնողությունը կամ  առաջընթաց ապրած լինի վաղ  փուլում:

-Ի՞նչ նորարարական մեթոդներ են կիրառվում այսօր Ձեր կենտրոնում։

-Մեր կենտրոնում, իհարկե, ունենք հետազոտման մի շարք նորարարական մեթոդներ, սոնորագրաֆայի հսկողությամբ մասնագետները կատարում են պունկցիոն բիոպսիաներ, իսկ կոլոնոսկոպիան, հիստերոսկապիան, բնականաբար, արդեն վաղուց կիրառության մեջ են: Շուտով ձեռք ենք բերելու ՄՌՏ-ի սարք, որը նույնպես   առավել արդյունավետ բուժական մոտեցումների հնարավորություն կընձեռի։

 Մեր կենտրոնում գործում է նորաբաց պալիատիվ բաժանմունք, որտեղ բարձր մակարդակով  իրականացվում է հակացավային և սիմպտոմատիկ բուժում, ինչպես նաև հիվանդին ցուցաբերվում է հոգեբանական օգնություն։ Հակացավային և սիմպտոմատիկ բուժումն իրականացվում է արդի սարքավորումներով և մեթոդներով արտերկրում վերապատրաստված մասնագետների կողմից։ 

Մեր նպատակն է ուռուցքային հիվանդության վերջին փուլում գտնվող հիվանդների համար ապահովել հնարավորինս բարձր կյանքի որակ, ինչը, իհարկե, բավականին հեշտացնում է մեր բոլորի աշխատանքը, ծանր հիվանդներ կան, որոնց հետ մենք ենք աշխատել, և այժմ արդեն նրանք հնարավորություն կունենան շատ լավ պայմաններում ստանալ իրենց բուժումն ու հսկողությունը: Մյուս կողմից՝ դա  թեթևացնում է նաև հիվանդների հարազատների հոգսը։ Ուռուցքով հիվանդներն, իհարկե, պետության կողմից աջակցություն ունեն, հնարավորության սահմաններում նրանց նաև դեղորայք է  հատկացվում: Անշուշտ, խոսքը  թիրախային կամ իմունոթերապիաների մասին չէ, որոնք բավականին թանկ արժեն: Իսկ հիմնական քիմիադեղորայքը պետության աջակցության շնորհիվ մեր առօրյա  բուժման ընթացքում հասանելի է բոլորին։

-Ո՞ր ուռուցքային հիվանդություններն են երիտասարդացում ապրում,  նկատվո՞ւմ  է նման միտում, թե՞ բոլորն ընթանում են գրեթե նույն տեմպով։

 -Ցավոք սրտի, նոր թափ են ստացել կրծքագեղձի, ստամոքսաաղիքային տրակտի ուռուցքային հիվանդությունները, արգանդի պարանոցի,  ոսկրային և փափուկ հյուսվածքային  հիվանդությունները, որոնք, իհարկե, միշտ արդիական են և բավականին հաճախ հանդիպողը նաև երիտասարդների շրջանում։ Ահա թե ինչու ոչ միայն ցանկալի է, այլև ցուցվում է, որ գոնե տարին երկու անգամ կանայք անցնեն կանխարգելիչ հետազոտություններ: Չպետք է չմոռանալ, որ ուռուցքի վաղ հայտնաբերումը կդյուրացնի բուժումը, կօգնի ունենալու  լավագույն արդյունք։

Այսօր ասպարեզ մտած նորարարական մեթոդները, որ կիրառելի են ամբողջ աշխարհում, ինչպես նաև մեզ մոտ, նոր հյուսվածաբանական հետազոտություններ են, ինչպիսին է, օրինակ, մուտացիաների ռեցեպտորային ստատուսները որոշելը (NGS), գենոմային պրոֆիլավորումը: Ցավոք սրտի, դրանք պարզապես ոչ բոլոր հիվանդներին են հասանելի, քանզի թանկարժոք են: Այս հետազոտությունը բավականին հեշտացնում եմ բժշկի աշխատանքը, կողմնորոշում նրան դեղորայք նշանակելու հարցում, մենք միշտ հիվանդին առաջարկում ենք անցնել այդ հետազոտությունը, սակայն, ավաղ, ոչ բոլոր հիվանդների հնարավորություններն են ներում անել դա։

-Ի՞նչ կասեք հիվանդ - բժիշկ հարաբերության մասին, Դուք ինքներդ որքանո՞վ եք կարևորում դրա դերը բուժման գործընթացում: Արդյո՞ք այսօր այն բավարար մակարդակի վրա է։

-Բժշկից բավականին շատ բան է կախված, ինչպես կտրամադրի իր հիվանդին հիվանդության հանդեպ, որպեսզի միասին հեշտագույնս անցնեն այդ իսկապես դժվար ճանապարհը։ Հիվանդների մեծ մասը լավ էլ գիտակցում է իր առողջական խնդրի լրջությունը, նրանք հիմնականում բավականին տեղեկացված են լինում իրենց հիվանդության պատմությանը: Պետք չէ վախեցնել հիվանդին, նրան պետք է հոգեբանորեն դրական տրամադրել բուժման ելքերին, հուսադրել, հավատ ներշնչել իր ուժերի նկատմամբ՝ հաղթահարելու հիվանդությունը: Հիվանդի հարազատների հետ պետք է պարզ խոսել, քանզի հարազատներով կարծես խնայում են մեկը մյուսին՝ երբեմն միմյանցից իրականությունը թաքցնելով։ Կան հիվանդներ, որոնք  ինքնուրույն են անցնում այդ ճանապարհը: Իհարկե, կան բացառություններ, դժվար բնավորության մարդիկ են, ինտերնետ պորտալը բավականին օգնում է նրանց այդ հարցում: Մենք էլ ունենք մասնագիտական գրքեր, ցանկության դեպքում տրամադրում ենք՝ հիվանդության մասին հանգամանորեն տեղեկանալու համար։

Արտերկրից դիմելիությունը բավականին շատ է, մանավանդ Ռուսաստանի Դաշնությունից, այնտեղ հետազոտվելով հանդերձ՝ ամեն դեպքում իրենց առողջությունը ցանկանում են վստահել հայ բժիշկներին։

-Որպես վերջաբան Ձեր մաղթանքը հայ հասարակությանը։

- Մեր հասարակությանը առաջնահերթ կմաղթեմ առողջություն, կհորդորեմ մեր հայրենակիցներին տեր կանգնել իրենց առողջությանը, գիտակցաբար հետևողական լինել այն պահպանելու հարցում, հետագա բարդություններից խուսափելու համար գոնե տարին մեկ անգամ անցնեն կանխարգելիչ հետազոտություններ։ Կասեմ նաև, որ յուրաքանչյուր ոք ունի երջանիկ լինելու իր բանաձևը: Իմ կարծիքով, մարդն այն ժամանակ է երջանիկ, երբ ինքն իր հետ ազնիվ է, ներքուստ ներդաշնակ, զբաղվում է իր սիրած գործով, ունի ամուր ընտանիք և շրջապատված է սիրելի մարդկանցով: Իսկ այդ ամենը լիարժեքորեն հնարավոր է վայելել, երբ մարդն առողջ է: Եվս մեկ անգամ  բոլորին առողջություն եմ մաղթում: Ինչպես ժողովրդն է ասում՝ թող քիչ լինեն բժշկի դուռը գնացողները:  

Առողջությունը, թերևս, ամեն ինչ չէ, սակայն առանց առողջության ամեն ինչ ոչինչ է

Հայաստանում էնդոկրին համակարգի խնդիրները բավականին մեծ տարածում  ունեն: Դրանք արդիական են ժամանակակից բժշկության մեջ հաճախադեպության, ժամանակին ախտորոշման և բուժման միասնական մոտեցմամբ: 

Էնդոկրին համակարգը  մասնակցում է ամբողջ օրգանիզմի հոմեոստատիկ կարգավորմանը, ուստի էնդոկրինոլոգը բուժում է ոչ միայն էնդոկրին հիվանդությունները, այլ նաև դրանց հետևանքով առաջացած բոլոր ախտաբանական խնդիրները՝ կապված սիրտ-անոթային նյարդային և այլ համակարգերի  հետ:

Էնդոկրին հիվանդությունները դանդաղ և երկարատև, հաճախ ամբողջ կյանքի ընթացքում բուժում պահանջող հիվանդություններ են, քանի որ դրանք հիմնականում քրոնիկ ընթացք ունեն:

<<Նաիրի>> բժշկական կենտրոնի էնդոկրինոլոգիայի բաժանմունքի ծառայությունների շրջանակում իրականացվում են էնդոկրին գեղձերի հետազոտման ժամանակակից լաբորատոր հետազոտություններ (ճարպային և ածխաջրային փոխանակություն, հորմոնների խտության որոշման բարձր զգայնության եղանակներ) և գործիքային քննություններ  (ՈՒՁՀ, ռենտգեն հետազոտություն, սցինտիգրաֆիա, բարակասեղային ասպիրացիոն բիոպսիա, դենսիտոմետրիա, համակարգչային և մագնիսառեզոնանսային տոմոգրաֆիա): Կիրառվում է ինչպես կոնսերվատիվ (դեղորայքային), այնպես էլ վիրահատական բուժում հետևյալ օրգանների ախտահարումների ժամանակ՝ վահանաձև և հարվահանաձև գեղձեր, մակերիկամներ, հիպոֆիզ, ենթաստամոքսային գեղձ, սեռական գեղձեր և այլն: Մասնագետները վիրահատության ժամանակ նախապատվությունը տալիս են օրգան-պահպանողական նվազ ինվազիվ վիրաբուժությանը, տեսաէնդոսկոպիկ վիրահատություններին, ուլտրաձայնային հսկողությամբ իրականացվող միջամտություններին։ Էնդոկրին ծառայությունը համագործակցում է Ռուսաստանի և Եվրոպայի առաջատար կլինիկաների հետ:

Էնդոկրին համակարգի խնդիրների շուրջ http://bestgroup.am/ կայքի  զրույցը ծավալվեց  բ.գ.թ,. դոցենտ, <<Նաիրի>> բժշկական կենտրոնի էնդոկրինոլոգիական ծառայության ղեկավար, թերապևտիկ ծառայությունների գծով փոխտնօրեն Նոնա Մարտիրոսյանի հետ։ Բժշկուհին իր հաջողության բանալին գտել է ի սկզբանե. դա իր հիվանդների հանդեպ մարդասիրությունից ծնված սերն է: Լավագույն բժիշկ փնտրելիս ու ընտրելիս հիվանդը ոչ պակաս կարիք ունի նաև մարդկային վերաբերմունքի: Բուժմանն հավասար, հիվանդին  իր առողջությամբ մտահոգ, իր մասին ոչ միայն մասնագիտորեն, այլ նաև մարդկայնորեն հոգ տանող բժիշկ է հարկավոր: Միայն այս երկուսի զուգակցությամբ կարող է ձևավորվել  բժիշկ-հիվանդ անչափ կարևոր փոխադարձ կապը, որի առկայությունն ինքնին բուժման արդյունավետության գրավական է:        

 Բժշկի աշխատանքը, ըստ էության,  սեփական կենսագրության վավերագիրն է, նրա հեղինակությունն ստեղծողն ու հանրության գնահատականին հանձնողը: Ահա այս ամենի մեջ է հստակ երևում բժշկի մասնագիտական որակը, արհեստավարժությունը, այս ամենին տեղեկանալով է, որ հանրությունը որոշում է, թե ում և ինչ հիմքով վստահի իր առողջությունը:  

<<Մարդիկ, որոնք զբաղված են այլ մարդկանց առողջության վերականգնմամբ` ցուցաբերելով զարմանահրաշ վարպետություն ու մարդկայնություն, վեր են կանգնած երկրի վրա բոլոր մեծություններից>>. Վոլտերի այս խոսքերը ուղղակիորեն բնութագրում են մեր զրուցակցին։ Աշխատանքի հանդեպ սերն ու նվիրումը մշտապես թարմ են պահում բժշկուհու ուժն ու եռանդը: Աավածի առհավատչյան յուրովի մոտեցումն է յուրաքանչյուր հիվանդի նկատմամբ:  Հիվանդը վստահում է բժշկուհի Մարտիրոսյանին, քանզի հավատում է նրա մասնագիտական ու մարդկային բարձր որակներին: Բժշկուհու կերպարն ամբողջանում է, երբ պարզվում է, որ բժշկի իր դերին զուգահեռ,  ոչ պակաս փայլում է նաև կյանքի դերերում՝ ընտանիքի մայր և կին: Դարձյալ բարդ <<դերեր>>, որոնք նա կատարում է նույնքան մեծ նվիրումով ու պատասխանատվությամբ՝ փորձելով այստեղ նույնպես լինել լավագույնը: Հեշտ չէ, բայցև հեշտ է, երբ սիրում ես մասնագիտությունդ և զգում ես ընտանիքիդ անվերապահ աջակցությունը, որ քեզ նոր լիցքեր է հաղորդում, դառնում խթան՝ առաջ շարժվելու, հասնելու ավելիին, ձգտելու առավելագույնին: 

-Բժշկուհի, խոսենք դարի հիվանդություններից մեկի՝ լայն տարածում ունեցող շաքարային դիաբետի մասին։ Ի՞նչ ասել է շաքարային դիաբետ, և արդյո՞ք կարելի է այն համարել դատավճիռ։

-Շաքարային դիաբետը քրոնիկ հիվանդություն է, որի ժամանակ ինսուլինի բացարձակ կամ հարաբերական անբավարարության արդյունքում զարգանում է քրոնիկ հիպերգլիկեմիա, ուղեկցվում է նյութափոխանակության բոլոր օղակների ախտահարումով և դրանից բխող տարատեսակ բարդությունների զարգացմամբ: Շաքարային դիաբետը դատավճիռ չէ, շաքարային դիաբետով տառապողները պետք է գիտակցեն  ճիշտ ապրելակերպ վարելու և հստակ պահպանելու կարևորությունը: Եթե հիվանդը պահպանի սննդակարգն ու հետևի ճիշտ ապրելակերպի կանոններին, բուժումը բավականին  արդյունավետ կլինի:

Շաքարային դիաբետը վտանգավոր է, եթե չի վերահսկվում: Այն կարող է առաջացնել միկրոմակրոանգիոպաթիաներ՝ սրտի, երիկամների, աչքերի, նյարդային համակարգի, պերիֆերիկ անոթների ախտահարումներ:

Ցավոք, երիտասարդացում է ապրել տիպ 2 շաքարային դիաբետը։ Եթե նախկինում շաքարային դիաբետի այս տեսակը հանդիպում էր 30 տարեկանից հետո, ապա այսօր կարող է ի հայտ գալ նաև պատանեկան տարիքից։

Մեզանում բավականին շատացել են մետաբոլիկ ճարպակալմամբ տառապողները, և դա բավականին վտանգավոր ահազանգ է: Պետք է խստագույնս հետևողական լինել, որպեսզի շաքարային դիաբետ չզարգանա։ Դեռահասներին հնարավորության սահմաններում պետք է հեռու պահել հեռախոսային կախվածությունից, նստակյաց կյանք վարողներին՝ <<արագ սնունդ>> ասվածի գերակայությունից. Երևույթներ, որոնք էլ իրենց հերթին հանգեցնում են ճարպակալման և մետաբոլիկ համախտանիշին։ Ճարպակալումն ինքնին  բարձր ռիսկի գործոն է շաքարային դիաբետի և սիրտ-անոթային հիվանդությունների առաջացման համար։

 Այսօր բավականին արդիական խնդիր է նաև D վիտամինի անբավարարությունը օրգանիզմում: D վիտամինը կարգավորում է կալցիումի և ֆոսֆորի յուրացումը, լավացնում իմունային համակարգը, այն նաև շատ կարևոր է մկանների, ատամների և ոսկորների համար: 

Որոշ հետազոտություններ վկայում են այն մասին, որ D վիտամինը շատ   կարևոր դեր է կատարում մի շարք հիվանդությունների առաջացման հավանականությունը նվազեցնելու գործում: Այդ հիվանդություններին են դասվում ցրված սկլերոզը, սրտանոթային, վարակային հիվանդությունները, շաքարային դիաբետը, նույնիսկ որոշ չարորակ նորագոյացությունները և այլն:

Առանց արյան քննություն հանձնելու և բժշկի ցուցման, D վիտամին ընդունելը վտանգավոր է, քանի որ կարող է տեղի ունենալ գերդոզավորում, իսկ գերդոզավորումը կարող է հյուսվածքներում կալցիումի ավելցուկի պատճառ դառնալ, ինչն էլ ժամանակի ընթացքում կնպաստի աթերոսկլերոզի, տոքսիկ հեպատիտի, քարերի կուտակման, գլխացավերի առաջացմանը և այլն:

 - Բժշկուհի, ի՞նչ հիվանդություններ են առաջանում վահանաձև գեղձի ախտաբանության ժամանակ:

 - Վահանաձև գեղձի հիվանդություններից ներկայումս առավել տարածված են աուտոիմուն թիրեոիդիտը և հանգուցավոր խպիպը։ Յուրաքանչյուր դեպքում գեղձի ֆունկցիան կարող է փոփոխվել /գերֆունկցիա կամ թերֆունկցիա/ կամ մնալ առանց ֆունկցիայի խանգարման։ Մասնավորապես խոսենք վահանաձև գեղձի հանգուցավոր գոյացությունների մասին, որոնք մոտ 95 տոկոս դեպքերում բարորակ են, և միայն 5 տոկոս դեպքերում են հայտնաբերվում չարորակ նորագոյացություններ: Վահանաձև գեղձի չարորակ նորագոյացություններն իրենց հերթին դասակարգվում են դիֆերենցված և չդիֆերենցված քաղցկեղների։ Դիֆերենցված՝ պապիլյար և ֆուլիկուլյար ձևերի բուժման արդյունավետությունը հասնում է 95-100%-ի: Բարեբախտաբար, քիչ են ոչ դիֆերենցված ձևերը, այսպես կոչված անապլաստիկ քաղցկեղը, որն ամենաագրեսիվ տեսակն է, այն շատ արագ է աճում և չի ենթարկվում բուժմանը: Առանձնացվում է նաև մեդուլյար քաղցկեղը, որն առաջանում է վահանաձև գեղձի C բջիջներից, որոնք արտադրում են կալցիոտոնին։ Մեդուլյար քաղցկեղի բուժման արդյունավետությունը շուրջ 75-85 % է:

Երբ բուժառուն դիմում է ներզատաբանի, առաջին հերթին իրականացվում է անամնեստիկ տվյալների հավաքագրում. Ճշգրտվում է վահանագեղձի քաղցկեղի հետ կապված ժառանգական նախատրամադրվածության առկայությունը: Ավելի մեծ ուշադրության են արժանանում և բարձր ռիսկային են համարվում այն անձինք, ովքեր պարանոցի շրջանում ենթարկվել են ճառագայթային որևէ ազդեցության:

Հաջորդ փուլը սոնոգրաֆիկ հետազոտությունն է, որը վահանաձև գեղձի հետազոտման ոսկե ստանդարտն է և օգնում է հայտնաբերելու առկա հանգույցները: Կարևորվում են նաև լաբորատոր քննությունները, որոնք կատարվում են վահանաձև գեղձի հորմոնալ գործունեությունը, աուտոիմուն ֆոնը գնահատելու համար: Լաբորատոր քննությամբ որոշվում են նաև օնկոմարկերներ ինչպես հիվանդության ախտորոշման սկզբում, այնպես էլ հետվիրահատական շրջանում, եթե այն իրականացվում է։ Գեղձի ֆունկցիայի խանգարման դեպքում նշանակվում է համապատասխան բուժում։

Հետագա հետազոտությունը շարունակվում է այն բուժառուների մոտ, որոնց վահանագեղձի հանգույցները ուլտրաձայնային հետազոտությամբ՝ ըստ միջազգային ուղեցույցների, առավել ռիսկային են: Բուժառուն ուղղորդվում է հանգույցի բարակասեղային պունկցիոն բիոպսիայի: Մենք հաճախ բախվում ենք այն դեպքերին, երբ բուժառուները խուսափում են պունկցիոն բիոպսիայից, քանի որ կա թյուր կարծիք, որ այս հետազոտությունը կարող է արագացնել չարորակ գոյացությունների առաջացումը: Այն միանշանակ անվտանգ հետազոտություն է և որևէ կերպ չի կարող վնասել գեղձը։ Այն բավականին ինֆորմատիվ հետազոտություն է, որից հետո էնդոկրինոլոգն ու վիրաբույժը դասակարգում են, թե ինչպես վարել բուժման հետագա գրագետ ընթացքը: 

Բիոպսիայի արդյունքից ելնելով՝ բուժառուին կամ առաջարկվում է վիրահատական բուժում, կամ նա շարունակում է մնալ ներզատաբանի հսկողության ներքո: Վիրահատական բուժման ցուցման դեպքում վիրաբույժը` կախված ախտորոշումից, կատարում է տարբեր ծավալների վիրահատություն: Հետվիրահատական շրջանում, ըստ ցուցումի, իրականացվում է ռադիոյոդթերապիա: Հարկ է նշել, որ վահանաձև գեղձի քաղցկեղը դատավճիռ չէ, և հիմնականում կարողանում ենք հասնել կայուն ռեմիսիայի կամ լիիրավ առողջացման: Կարևոր է հիվանդության վաղաժամ հայտնաբերումը և վաղաժամ միջամտությունը, որից հետո հիվանդները կարող են անցնել իրենց առօրյա կյանքին՝ ուղղակի շարունակելով գտնվել ներզատաբանի մշտական հսկողության տակ: Մեզ մոտ հազարավոր հիվանդների բուժման փորձը ցույց է տալիս, որ վահանաձև գեղձի քաղցկեղի ախտորոշման դեպքում հիվանդության ելքը բարվոք է, եթե, իհարկե, փուլ առ փուլ կատարվում են բժշկի ցուցումները. այց էնդոկրինոլոգին, ՈՒՁՀ, բիոպսիա, վիրաբույժի կողմից արդյունավետ վիրահատություն, այնուհետև` հսկողություն ներզատաբանի կողմից: Այս ամենի ճիշտ կազմակերպմամբ հիվանդները շարունակում են իրենց առօրյա, լիարժեք, առողջ կյանքը:

Ես մշտապես կրկնում եմ, որ բոլոր չարորակ գոյացությունների մեջ վահանաձև գեղձի չարորակ գոյացությունները <<ամենաբարորակն>> են, քանի որ վահանաձև գեղձի քաղցկեղի ամենատարածված տեսակը, բարեբախտաբար, պապիլյարն է, որի բուժման արդյունավետությունը հասնում է մոտ 95-100%-ի:   

-Ձեր զրույցում հնչեցրիք մետաբոլիզմ տերմինը: Կմանրամասնե՞ք, թե ինչի՞ մասին է խոսքը։

 -Մետաբոլիզմը՝ նյութափոխանակությունը, կենսական կարևոր գործընթաց է՝ քիմիական ռեակցիաների հաջորդականություն, որոնք ապահովում են օրգանիզմի նորմալ գործունեությունը։ Ունի երեք հիմնական ուղղություններ. սննդանյութերի փոխակերպումն էներգիայի՝ բջջային գործընթացների իրականացման համար, սննդանյութերի փոխարկումը սպիտակուցների, լիպիդների, նուկլեինաթթուների և ածխաջրերի 

կառուցվածքային միավորների, և ազոտային արգասիքների հեռացումը: 

Մետաբոլիզմ ասվածը յուրաքանչյուրիս օրգանիզմի շարժիչ ուժն է: Նրա յուրաքանչյուր ճյուղը կարող է առանձին խաթարվել, և յուրաքանչյուրի խաթարումը անդրադառնում է մյուս օղակների վրա: Մետաբոլիզմ բառը կարող է վերաբերել նաև կենդանի օրգանիզմներում տեղի ունեցող բոլոր քիմիական ռեակցիաներին, այդ թվում՝ մարսողությանը, ինչպես նաև տարբեր բջիջների միջև նյութերի փոխադրմանը, որոնց դեպքում բջջում տեղի ունեցող ռեակցիաների ամբողջությունն անվանում են միջանկյալ կամ միջնորդավորված մետաբոլիզմ:

 -Բժշկուհի, այժմ էլ խոսենք, խնդրեմ,Կուշինգի սինդրոմ/համախտանիշից։

 - Կուշինգի համախտանիշ կամ Կուշինգի հիվանդություն. դա մակերիկամների հորմոնների գերարտադրությունն է, որը կարող է ի հայտ գալ հենց մակերիկամի կողմից /համախտանիշ/ կամ հիպոֆիզի /հիվանդություն/՝ կենտրոնական էնդոկրին վերահսկիչ գեղձի կարգավորիչ արտադրվող հորմոնի գերարտադրության հետևանքով։ Շատ կարևոր է ժամանակին ախտորոշումը, ճիշտ կատարված փորձերի կատարումը, քանի որ համապատախան հորմոնի, մասնավորապես, կորտիզոլի ավելցուկի դեպքում նրանք իրենց արտահայտման ձևով տարբերվում են՝ ունենում են զարկերակային  ճնշման բարձրացում, ածխաջրատային փոխանակության խանգարում, ճարպի ավելցուկի անհամաչափ կուտակում՝ հիմնականում մարմնի վերին հատվածում, Բուժառուներն ունենում են  լուսնաձև դեմք, վերջույթները՝ բարակ, իսկ որովայնի վրա բավականին հստակ լինում են մանուշակագույն ստրիաներ՝ մաշկի ձգվածություն, այսինքն՝ տուժում է ամբողջ օրգանիզմը:

Այս պարագայում շատ կարևոր է ժամանակին հետազոտվել: Բուժմոտեցումները կարող են լինել թե՛ դեղորայքային, թե՛ վիրահատական: Վիրահատությունից հետո որոշ դեպքերում, ըստ ցուցումի, իրականացվում է նաև ճառագայթային բուժում: Ունենք բավականին արդյունավետ դեղամիջոցներ, հստակ միջազգային ուղեցույցներով՝ բուժական նորագույն մոտեցումներ: Իհարկե,  այս հիվանդությունը սակավադեպ է ի հայտ գալիս, սակայն հանդիպելու դեպքում էլ Կուշինգի հիվանդությունը պետք է տարբերակել Կուշինգի համախտանիշից, ճարպակալումից, ճարպասեռային դիստրոֆիայից, պատանեկան դիսպիտուիտարիզմից և այլն։

 -Բժշկուհի, խոսենք նաև այն մասին, թե ի՞նչ դեր ունի երկաթը մեր օրգանիզմում։

-Երկաթը կարևորագույն դեր է խաղում մեր օրգանիզմի բնականոն աշխատանքի մեջ։ Մասնակցում է հեմոգլոբինի կազմավորմանը, այն անհրաժեշտ է լիմֆոցիտների առաջացման, իմունային համակարգի ձևավորման և աշխատանքի համար։ Մասնակցում է տարատեսակ ֆերմենտների առաջացմանը։ Երկաթի անբավարարությունը հաճախ հանդիպող երևույթ է։ Կարող է առաջանալ սննդում երկաթով հարուստ մթերքների պակասից, հորմոնային խանգարման, ստամոքսաղիքային համակարգի խնդիրների, արյունահոսությունների հետևանքով։ Երկաթի պակասն օրգանիզմում հանգեցնում է անեմիայի (սակավարյունություն), իմունիտետի թուլացման, վահանաձև գեղձի ֆունկցիայի խանգարման և այլ հիվանդությունների, և կլինիկորեն դրսևորվում է արագ հոգնելիությամբ, թուլությամբ, գլխապտույտով, սրտխփոցով, մազաթափությամբ։ Սովորաբար, օրգանիզմում հազվադեպ է երկաթի ավելցուկ դիտվում։ Առաջանում է ենթաստամոքսային գեղձի, լյարդի, լեղապարկի և ներքին այլ օրգանների հիվանդությունների պատճառով, ինչպես նաև օրգանիզմում երկաթի յուրացման խանգարման դեպքում։ Կարող է արտահայտվել գլխապտույտով, գլխացավով, թուլությամբ, սրտխառնոցով և փսխմամբ, ախորժակի անկմամբ, մարսողական համակարգի խանգարումներով, մաշկի պիգմենտավորմամբ և այլ ախտանշաններով։

-Շփվելով երիտասարդ կադրերի հետ` ինչպիսի՞ն եք պատկերացնում, բժշկության  ապագան։ 

-Մեզանում բժշկության ապագան ինձ պատկերանում է բավականին խոստումնալից դիրքերում և հուսալի ձեռքերում: Անժխտելի է, որ ասպարեզն համալրվում է բանիմաց, խորագետ երիտասարդ մասնագետներով, որոնք աչքի են ընկնում նորն ու արդիականն ըմբռնելու ունակությամբ, մասնագիտական լայն հետաքրքրություններով, ձգտում հետամուտ լինել միջազգային առողջապահական առաջընթացին, սիրում են իրենց գործը և ունեն շատ մեծ ներուժ՝ տիրապետելու բուժման ժամանակակից մեթոդներին:

-Մեր զրույցը մոտենում է ավարտին: Փորձենք այն ամփոփել, որպես վերջաբան, հայ հասարակությանը Ձեր մաղթանք-ուղերձով:

- Ուղերձս սեփական առողջությանը հետևելն է, խնամքով վերաբերվելը: Հազարավոր անգամ ասված խոսք է, որը, սակայն,  անվերջ կրկնելու կարիք ունի. հիվանդությունը որքան վաղ ախտորոշվի, այնքան հետագա բուժումն անհամեմատ ավելի հեշտ կլինի: Ուստի խորհուրդ կտայի փոքր իսկ խնդրի ի հայտ գալու դեպքում անմիջապես դիմել բժշկի: Շատ կարևոր է վարել առողջ ապրելակերպ, հետևել քնի ռեժիմին, փորձել բարձր բարձր տրամադրություն ունենալ:

Որպես իմ երկրի մի մասնիկը և որպես իմ երկրի վաղվա օրով մտահոգ քաղաքացի, ես երկրիս խաղաղություն եմ մաղթում: Մենք արարող ազգ ենք, ունակ՝ կորցրածը վերականգնելու, ավերվածը վերակառուցելու: Մեր ժողովուրդը շատ փորձությունների  միջով է անցել, բայց միշտ փառքով է դուրս եկել անհաղթահարելի թվացող դժվարություններից: Եթե յուրաքանչյուր հայ գիտակցի, որ ինքն է իր երկիրը շենացնողը, և իր ավանդը բերի այդ գործին, անտարակույս, ապագայում կունենանք մեր երազած երկիրը:  

Ասելիքս ամփոփեմ՝ նորից գալով բժշկությանը և ցիտելով փիլիսոփաներից մեկի խոսքը. «Առողջությունը, թերևս, ամեն ինչ չէ, սակայն առանց առողջության ամեն ինչ ոչինչ է»։