Էնդոկրինոլոգ

ԵՊԲՀ Էնդոկրինոլոգիայի ամբիոնի դոցենտ, բ.գ.թ.

Կրթություն

1976-1986թթ. – ք. Երևան, թիվ 109 միջնակարգ դպրոց,

1988-1995թթ. – ԵՊԲՀ, մանկաբուժական ֆակուլտետ,

1995-1997թթ. – ք. Երևան, Կլինիկական օրդինատուրա ՀՀ ԱԱԻ (մասնագիտություն՝ էնդոկրինոլոգ)

Աշխատանքային գործունեություն

1998–2013թթ. - աշխատել է“Արմենիա” բժշկական կենտրոնի էնդոկրինոլոգիայի բաժանմունքում որպես  բժիշկ

2013թ.–առ այսօր – աշխատում է “Արմենիա” բժշկական կենտրոնի  Էնդոկրինոլոգիական բաժանմունքում որպես բաժանմունքի վարիչ

2016թ.– առ այսօր -  ԵՊԲՀ-ի Էնդոկրինոլոգիայի ամբիոնի դոցենտ

Գիտական գործունեություն

2007թ.-ին թեկնածուական թեզի պաշտպանություն

1995թ.-ից  մինչ օրս մասնակցություն բազմաթիվ բժշկական համաժողովների, կոնգրեսների Հայաստանում և արտերկրում 

1995թ.- մինչ օրս 2 ձեռնարկ, 1 մենագրություն, 25 գիտական հոդված

Պարգևներ

2015թ.-ին արժանացել է «Տարվա լավագույն բժիշկ և տարվա լավագույն բուժհիմնարկ 2015 » կոչմանը

Անդամակցություն

2016թ.-ից Ռուսաստանի էնդոկրինոլոգների ասոցիացիայի անդամ է

2015թ.-ից Էնդոկրինոլոգիայի եվրոպական միության անդամ է

2017թ.–ին  հիմնարել է «Համահայկական էնդոկրինոլոգիական միություն»

Անձնական տվյալներ

Ամսուսնացած է, ունի երկու դուստր

 Երբ կարողանում ես մարդկանց օգնել, ինքդ քեզնից գոհ ես լինում

Լյարդի էլաստոգրաֆիան կամ, այլ կերպ ասած, լյարդի վիրտուալ բիոպսիան ախտորոշիչ բժշկության վերջին նվաճումներից է: Այն թույլ է տալիս օբյեկտիվորեն գնահատել լյարդի վիճակը, հայտնաբերել լյարդի ֆիբրոզը եւ որոշել դրա աստիճանը: Ինչպես հայտնի է, արտահայտված լյարդի ֆիբրոզը հանգեցնում է լյարդի ցիռոզի: Հետեւաբար, լյարդի ֆիբրոզ փոփոխությունների ժամանակին հայտնաբերումը եւ արտահայտվածության աստիճանի որոշումը հնարավորություն են տալիս բուժող բժշկին իրականացնել համարժեք բուժում՝ կանխարգելելով լյարդի այնպիսի սարսափելի հիվանդությունը, ինչպիսին ցիռոզն է: Լյարդի ուլտրաձայնային եւ էլաստոգրաֆիկ հետազոտությունների համադրումը ցույց է տալիս, որ ոչ հազվադեպ «ճարպային հեպատոզ» ուլտրաձայնային ախտորոշման դեպքում էլաստոգրաֆիան հայտնաբերում է լյարդի ֆիբրոզ փոփոխությունները: Դա դիտվում է ճարպակալումով, ալկոհոլի չարաշահումով հիվանդների մոտ, լյարդի հյուսվածքի վրա տոքսիկ ազդեցությունների ժամանակ եւ այլն: Էլաստոգրաֆիան անփոխարինելի է համարվում վիրուսային հեպատիտ C եւ B հիվանդների մոտ լյարդի ֆիբրոզի աստիճանը որոշելու, ինչպես նաեւ՝ բուժման արդյունավետությունն ապահովելու առումով: Մեծ նշանակություն է տրվում նաեւ լյարդի բարորակ եւ չարորակ ուռուցքների տարբերակիչ ախտորոշման խնդրում: Էլաստոգրաֆիան կիրառվում է նաեւ փայծաղի հիվանդությունների ախտորոշման համար:

ՙՍլավմեդ» բժշկական կենտրոնում  իրականացվում է լյարդի էլաստոմետրիա կամ ֆիբրոսկան՝ նորագույն սերնդի  սարքավորման կիրառմամբ,  որը թույլ է տալիս հայտնաբերել լյարդային հյուսվածքի նույնիսկ  աննշան փոփոխությունները վաղ շրջանում, որոնք  դեռեւս հնարավոր չէ հայտնաբերել այլ ախտորոշիչ եղանակներով: Իր ինֆորմատիվությամբ  այն  չի զիջում լյարդի բիոպսիային,  ոչ ինվազիվ է, անցավ եւ չի առաջացնում բարդություններ:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է կենտրոնի բժիշկ-ճառագայթաբան ԼՈՒՍԻՆԵ ԹԱՆԱՆՅԱՆՆ է` բավականին հաճելի կին եւ զրուցակից, իր գործի մեծ գիտակ, մարդ, որի սկզբունքը կյանքում ազնիվ լինելն է։ Վաստակաշատ բժշկուհու կարծիքով` իր մասնագիտության տեր մարդիկ համարդկային սիրո կրողներն են:

-Տիկի՛ն Թանանյան, ի՞նչ գործառույթներ են իրականացվում ձեր բաժանմունքում, որքանո՞վ է հագեցած նրա նյութատեխնիկական բազան: 

- «Սլավմեդ» բժշկական կենտրոնում ուլտրաձայնային հետազոտության նպատակով կիրառվող սարքավորումը դասվում է ժամանակակից բժշկության վերջին ձեռքբերումների շարքին, քանի որ հագեցած է 3D/4D ուլտրաձայնային համակարգով, որը նոր սերնդի վիզուալիզացիայի լավագույն տեխնոլոգիաներից է: Հատուկ օպցիոն  համակարգն ապահովում է հյուսվածքների պատկերի հստակություն եւ պարզություն: Սարքը հագեցած է նոր Fly Thru եւ Inversia հատուկ օպցիոն համակարգով,  ինչը կարելի է համեմատել վիրտուալ էնդոսկոպիայի հետ, քանի որ այն հնարավորություն է տալիս բժշկին տեսնել ինչպես խոռոչավոր օրգանների, ծորանների, անոթների լուսանցքումները, այնպես էլ` նույն օրգանների վիզուալիզացիան դրսի մակերեսից՝ հաղորդելով լրացուցիչ տեղեկություն ուռուցքների եւ ծավալային գոյացությունների վերաբերյալ: Ուլտրաձայնային հետազոտությունը (ՈՒՁՀ) տալիս է օրգանների եւ համակարգերի կառուցվածքի ինչպես մորֆոլոգիական, այնպես էլ` ֆունկցիոնալ բնութագիրը՝ տրամադրելով որակական եւ քանակական տվյալներ: Սարքը հնարավորություն է տալիս հայտնաբերել բավականին փոքր գոյացությունները, ճշգրիտ ուսումնասիրել դրանց ներքին կառուցվածքը, ստանալ աննշան գոյացությունների եւ շրջակա հյուսվածքների վերաբերյալ առավել հստակ պատկերներ ու նկարագիր՝ բարձրացնելով ախտորոշման եւ տարբերակիչ ախտորոշման արդյունավետությունը:: Հետազոտության` անցավ եւ բացարձակապես անվտանգ լինելը թույլ է տալիս կատարել այն առանց հետազոտության ժամանակի եւ քանակի սահմանափակման, լիարժեք վերահսկել հիվանդության ընթացքն ու զարգացումը:

Ուլտրաձայնային հետազոտության միջոցով հնարավոր է հայտնաբերել ինչպես միզապարկի եւ միզածորանների լուսանցքում գտնվող քարերը, այնպես էլ` միզածորանի իջեցումներն ու միզապարկի ուռուցքները: Ուլտրաձայնային հետազոտությունն ամորձիների, ամորձապարկի եւ շագանակագեղձի հիվանդությունների վարիկոցելեի ժամանակ հնարավորություն է տալիս ախտորոշել սերմնալարի երակների լայնացումը, ինչպես նաեւ որոշել արյունահոսքի խանգարման աստիճանն ամորձու ոլորման ժամանակ: Ամորձու ուռուցքի ախտորոշման համար ուլտրաձայնային հետազոտությունն անփոխարինելի մեթոդ է, որի օգնությամբ հնարավոր է արձանագրել արյան շրջանառության առկայության հանգամանքը ամորձապարկի վնասվածքների դեպքում: Շագանակագեղձի հիվանդությունն ախտորոշելու համար կատարվող ՈՒՁՀ-ն թույլ է տալիս հայտնաբերել ախտահարման օջախը, որոշել շագանակագեղձի չափերը, ինչը փոխանցում է կարեւորագույն տեղեկատվություն շագանակագեղձի բարորակ հիպերպլազիայի (ադենոմա) եւ քաղցկեղի վաղ հայտնաբերման վերաբերյալ: ՈՒՁՀ միջոցով կարելի է հայտնաբերել առնանդամի արյունահոսքի խանգարումը, որոշել արյունամատակարարման աստիճանը:

Իսկ վահանաձեւ գեղձի էլաստոգրաֆիայի հիմնական խնդիրը տարբերակիչ ախտորոշում  իրականացնելն է բարորակ եւ չարորակ գոյացությունների միջեւ, հնարավոր չարորակացման գնահատում կատարելը: Այն ապահովում է  բարձր ախտորոշիչ ճշգրտություն կիստաների, ադենոմաների եւ վահանաձեւ գեղձի քաղցկեղի ախտորոշման մեջ: Բացի այդ, կրճատվում է չհիմնավորված բիոպսիաների թիվը, թույլ է տալիս առավել ճշգրիտ որոշել ախտաբանական օջախի տեղակայումը՝ բիոպտատ վերցնելու համար, ինչպես նաեւ՝ վահանաձեւ գեղձի հյուսվածքի վնասման աստիճանը թիրեոիդիտների ժամանակ:

    -Որպես վերջաբան կվերհիշե՞ք մի դեպք (եթե, իհարկե, եղել է), որ երկմտեք մասնագիտության ընտրության հարցում:

-Ո՛չ, երբեք չեմ ափսոսում, որ ընտրել եմ բժշկի մասնագիտությունը: Բժշկությունը օրեցօր զարգանում է,  եւ ես՝ որպես մասնագետ, մշտապես հետաքրքրված եմ առողջապահության ոլորտի նորամուծություններով, տեխնիկական առաջընթացով: Ես նաեւ համոզված եմ, որ բժշկուհու մասնագիտությունը, ինչպես եւ ուսուցչինը, աշխատաժամանակով սահմանափակված չէ: Ինչպես ամեն քայլի ուսուցիչը մտահոգվում է իր սաների կրթության, դաստիարակության խնդիրներով, նրա ամեն քայլը պատասխանատվություն է իր աշակերտների համար, նույն կերպ բժիշկն է մտահոգված իր հիվանդների առողջությամբ, նրանց հիվանդությունների սրացման վրա ազդող գործոնների կանխարգելմամբ, եւ չի կարող լավ բժիշկը չանհանգստանալ իր հիվանդի համար: Չնայած իմ մասնագիտության դժվարություններին, իմ ընտրած ուղուց երբեք չեմ դժգոհում ու, եթե նույնիսկ կարողանամ տարիների անիվը հետ պտտել, նորից բժշկի մասնագիտությունը կընտրեմ:Կին բժիշկ լինելը ներքին հոգեկան լիարժեքությունն է: Երբ կարողանում ես մարդկանց օգնել, ինքդ քեզնից գոհ ես լինում: Իսկ մեր հայ հասարակությանն ուզում եմ հիշեցնել, որ ամբողջ աշխարհում ընդունված եւ  հարգի է կանխարգելիչ բուժօգնությունը, որովհետեւ ավելի հեշտ է հիվանդությունը վաղ շրջանում հայտնաբերել ու բուժել, քան փորձել դա անել արդեն հիվանդության բարդացած, բարձիթողի փուլում:

Մարդկանց մաղթում եմ լինել միշտ առողջ, սիրել իրենց ու իրենց  մարմինը։

 ակնաբույժ

Կրթություն

2003-2010 Տաշկենդի բժշկական ակադեմիա, բակալավր, Ընդհանուր բժշկություն

2010-2013 Տաշկենդի բժշկական ակադեմիա, մագիստրատուրա«Ակնաբուժություն»,ակնաբույժ

Աշխատանքային փորձ

2013 – Տաշկենդի բժշկական ակադեմիա,աչքի հիվանդությունների բաժին, ակնաբույժ

2014 – Gapex ակնաբուժական կլինիկա, ակնաբույժ

2015-2017 – Berlin Optic Gallery, ակնաբույժ

17.07.2017 – Ս.Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոն, ակնաբույժ, կոնտակտային կորեկցիայի կաբինետ

Գիտահետազոտական աշխատանքներ

2013 - Մագիստրոսի թեզ «Կարճատեսության բարձր աստիճանի կորեկցիայի արդյունավետության գնահատականը լենսէկտոմիայի միջոցով +արհեստական ոսպնյակի ինպլանտացիա»

2013 – Թեզ  երիտասարդ գիտնականների օրեր «Կարճատեսության կանխարգելման արդյունավետության գնաատականը»

2013 –Թեզ «Աչքի միկրովիրաբուժության արդի հիմնախնդիրները» Կոնֆերանս  «Կարճատեսության բարձր աստիճանի կորեկցիայի արդյունավետության գնահատականը լենսէկտոմիայի միջոցով +արհեստական ոսպնյակի ինպլանտացիա»

2017 թ. սեպտեմբերի 30 Հայաստան, Աղվերան, «Air Optix plus Hydraglyde (Alcon)»

2017 թ. նոյեմբերի 8-10 Հայաստան, Երևան, «Օպտոմետրային հիմունքներ եվ բարդ ուղղում»

2017 նոյեմբերի 20-23 Կիև, Ուկրաինա «Օպտոմետրիայի և կոնտակտային կորեկցիայի վերապատրաստում»

2018  Կիև, Ուկրաինա «Ալկոն»-ի Օպտիկական Ֆորումը

2019 ապրիլ – ք.Ծաղկաձոր, Alcon, «Կոնտակտային կորեկցիայի արդիականությունը ժամանակակից հասարակության մեջ»

2019 հուլիսի 4-6, Երևան, Հայաստանի 5-րդ միջազգային բժշկական համագումար 5IMCA «Թորիկ կոնտակտային ոսպնյակների գործածման արդյունավետության գնահատականը կերատոկոնուսով հիվանդների մոտ Քրոսս- լինքինգ իրականացնելուցհետո:

2019 հուլիսի 22-23, Երևան Հայկական ակնաբուժության նախագծի և Լոս Անջելեսի մանկական հիվանդանոցի 17-րդ միջազգային համաժողով ակնագուժություն, նեոնատոլոգիա, ներզատաբանություն «Թորիկ կոնտակտային ոսպնյակների գործածման արդյունավետության գնահատականը կերատոկոնուսով հիվանդների մոտ Քրոսս- լինքինգ իրականացնելուցհետո:»

Համակարգչային գիտելիներ - MS Office (MS World, MS Excel, MS PowerPoint)

Լեզուների իմացություն- ռուսերեն «գերազանց», հայերեն «բազային գիտելիքներ»

Անգլերեն «միջին մակարդակ»

Անձնական որակներ - Պատասխանատու, կարգապահ, հեշտ հաղորդակցվող, ունակ խմբում աշխատելու

Բուժաշխատողներիս նպատակը մեր հասարակության առողջ լինելն է

 Հայաստանում մեծապես կարեւորվում են բժշկության ասպարեզում իրականացվելիք բարեփոխումները, որոնցով է պայմանավորվելու մեր երկրում նաեւ նյարդաբանության եւ նյարդավիրաբուժության զարգացման ընթացքը: Ըստ մասնագետների, հայերի մոտավորապես 10-ից 20 տոկոսն ունի ողնաշարային տարբեր խնդիրներ:

http://bestgroup.am/ կայքի է զրուցակիցն  Միքայելյանի անվան վիրաբուժության ինստիտուտի  նյարդավիրաբույժ ԱՎԵՏԻՔ ՆԱԶԱՐԵԹՅԱՆԸ, որը, չնայած իր երիտասարդ տարիքին, բավականին վստահ ճանապարհ է անցել եւ դեռ անելիքներ ունի իր ոլորտում: Բժշկի հետ ունեցած ընդամենը մեկ հանդիպումն էլ բավական է հասկանալու համար, որ նա բժիշկ է իր ողջ էությամբ ու հոգով։ Նա իր գործունեության ընթացքում բուժման ժամանակակից ու արդյունավետ մեթոդներ է ներդրել, բազմաթիվ մարդկանց է բուժել` պարգեւելով նրանց առողջ ողնաշար: Մարդկային եւ մասնագիտական բարձր որակներ ունեցող բժիշկը անհատական մոտեցում է ցուցաբերում յուրաքանչյուր հիվանդի նկատմամբ, եւ հիվանդները նրա մոտից հեռանում են կյանքի նկատմամբ հավատը վերագտած ու երախտապարտ:

- Պարո´ն Նազարեթյան, ի՞նչ մասնագիտական ճանապարհ եք անցել մինչ օրս:

- Նախ ասեմ, որ աշխատել եմ «Նաիրի» բժշկական կենտրոնի նյարդավիրաբուժության բաժնում, որտեղ սարքավորումներն ավելի  ժամանակակից են, իսկ վերապատրաստումները` ցանկալի: Ես որոշեցի ավելի մասնագիտանալ ողնաշարի հետ կապված վիրահատությունների մեջ, եւ պատահական չէ, որ 2014թ.-ից «Ողնաշարի մինիմալ ինվազիվ  վիրաբուժության» եվրոպական, 2016թ.-ից  «Ողնաշարի մինիմալ ինվազիվ եւ էնդոսկոպիկ վիրաբուժության» հայկական, իսկ 2019թ.-ից  «Ողնաշարային վիրաբույժների» ռուսական ասոցիացիների անդամ եմ: Ամեն նորարարություն ներդնելու համար անհրաժեշտ են թե՛ տեխնիկական միջոցներ, թե՛ բարձր մասնագիտական որակներ: Եվ ես շնորհակալ եմ իմ ուսուցիչներին` ցուցաբերած մասնագիտական աջակցության համար: Ցանկանում եմ առանձնացնել Արմեն Գաբոյանին` «Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ»  հիվանդանոցի բաժանմունքի ղեկավարին, որտեղ ես անցկացրել եմ օրդինատուրայի տարիները` փորձ ստանալով մեծահասակների նյարդավիրաբուժության մեջ: Ապա աշխատելով «Սուրբ Աստվածամայր» բժշկական կենտրոնում` մասնագիտացել եմ նաեւ մանկական նյարդավիրուբուժության մեջ, իսկ իմ ուսուցիչն այնտեղ Մարգար Մարտիրոսյանն էր` բաժանմունքի ղեկավարը: Դրանից հետո զորակոչվել եմ հայկական բանակ եւ աշխատել Ստեփանակերտի կենտրոնական զինվորական հոսպիտալում: Զորացրվելուց հետո աշխատանքս շարունակեցի «Նաիրի»  բժշկական կենտրոնում` մասնագիտանալով ողնաշարային վիրաբուժության մեջ: Ընդհանրապես առավել մասնագիտացած եմ ողնաշարային վիրաբուժության, մասնավորապես` մինիմալ ինվազիվ վիրաբուժության բնագավառում, իրականացնում եմ փոքր կտրվածքով վիրահատություններ, էնդոսկոպիկ վիրահատություններ, ողնաշարի հետ կապված գրեթե բոլոր տեսակի  վիրաբուժական միջամտություններ: Անցել ենք ընդլայնված համապատասխան մասնագիտական վերապատրաստումներ: Կախված դեմոգրաֆիկ զարգացումից եւ բնակչության տարիքային աճից` մեծանում է նաեւ ողնաշարի դեգեներատիվ հիվանդությունների ցուցանիշը: Այս փաստի եւ դրանից բխող պահանջարկի առնչությամբ ժամանակակից եւ հիվանդների օգտին ուղղված ողնաշարային բուժումն անցկացնելիս հաշվի ենք առնում միջազգային մասնագիտական չափանիշներին համապատասխանելու անհրաժեշտությունը:

- Բժի´շկ, ինչպե՞ս կգնահատեք բժիշկ-պացիենտ փոխհարաբերությունները:

- Ինձ համար շատ ցավալի փաստն այն է, որ այսօր, կարծես թե, բժիշկների վարկանիշի վրա ազդում են բացասականորեն, որի պատճառներից մեկը մեր հասարակության ծանր սոցիալ-հոգեբանական վիճակն է: Երբ հերթը հասնում է իրենց առողջական վիճակին, գլուխ է բարձրացնում ֆինանսի բացակայությունը, որից մեր հասարակությունը լարվում ու, կարծես թե, ագրեսիվ է դառնում, պահանջատեր: Դա ցավալի երեւույթ է, որը հաղթահարելու համար առկա են բավականին գերակա խնդիրներ: Ամեն դեպքում պետք է հուսանք, որ մի օր ավելի բարձր վստահություն կլինի դեպի բժշկությունը:

- Ի՞նչ կասեք նյարդավիրաբուժության մակարդակի մասին, ձեր բաժանմունքում հիմնականում ի՞նչ գործառույթներ են իրականացվում:

 -Ես նոր եմ տեղափոխվել Միքայելյանի անվան վիրաբուժության կենտրոն, նախկինում, ինչպես նշեցի, «Նաիրի» բժշկական կենտրոնում էի աշխատում: Մեր բաժանմունքում իրականացվում է ողնաշարի հետ կապված բոլոր անհրաժեշտ բուժօգնությունը, բայց, ցավոք, բժիշկների պակաս ունենք:

- Ի՞նչ զգացողություն եք ունենում ամեն հաջողությունից հետո:

- Իմ կարծիքով, բժիշկներիս համար հաջողության գրավականը մեր ապաքինված հիվանդն է, եւ միանշանակ բոլոր բժիշկների նպատակն ու ցանկությունը մեկն  է`իրեն դիմած հիվանդին անհրաժշետ բուժօգնություն ցուցաբերել:

- Կվերհիշե՞ք Ձեր կողմից իրականացված առաջին վիրահատական միջամտությունը:

- Սկզբնական շրջանում ես հիմնականում վիրաբույժների օգնական եմ եղել: Ընդհանրապես կան վիրահատություններ, որոնց պետք է մասնակցեն 2-3 բժիշկ:

- Ի՞նչ է տալիս մասնագիտական ասոցիացիայի անդամությունը:

- «Ողնաշարի մինիմալ ինվազիվ  եւ էնդոսկոպիկ հայկական  վիրաբուժության» ասոցիացիայի նախագահը Արմեն Պարգեւիչն է` «Նաիրի» բժշակական կենտրոնի էնդոսկոպիկ նյարդավիրաբուժության բաժանմունքի ղեկավարը, ում շնորհիվ մեր գիտելիքների ընդլայման եւ կատարելագործման ուղղությամբ բավականին ծավալուն աշխատանքներ են տարվում:

 - Տեխնիկական զարգացվածությունը ի՞նչ մակարդակի վրա է ձեր բաժանմունքում:

- Այն սահմանված պահանջներին համահունչ է, բայց ցանկալի կլինի, որ ավելի կատարեգործվի: Արտերկրում լինելով` տեսնում ես, որ այնտեղ անընդմեջ տեխնիկան թարմացվում է, բժշկությունն ավելի բարվոք վիճակում է, ինչը պայմանավորված է նրանց հիվանդանոցների, բուժհաստատությունների ֆինանսական հնարավորություններով:  

-  Դուք սեփական անձի նկատմամբ խստապահա՞նջ եք:

- Ես իսկապես խստապահանջ եմ ինքս իմ ու նաեւ իմ մասնագիտության նկատմամբ: Իսկ մասնագիտությունս յուրահատուկ է. այն պահանջում է ե´ւ ինտելեկտուալ կարողություններ, ե´ւ հոգեբանական յուրահատուկ մոտեցում, ե´ւ շրջապատի հետ հաշվի նստելու կարողություն: Եթե այս ամենը միաժամանակ նկատի չունենաս, երբեք լավ բժիշկ չես դառնա: Բարեբախտաբար, կյանքն ինձ նվիրել է  խելամիտ  աշխատելու, արարելու, կուտակելու փորձ, բայց կյանքն անընդհատ փոխվում է՝ պահանջելով նոր տեխնոլոգիաներ, նոր գործիքներ… Եվ ես աշխատում եմ հետ չմնալ ժամանակի պահանջներից, միշտ հետաքրքրվել եմ ամեն տեսակ նորով, բազմաթիվ դասընթացների եմ մասնակցել, ձգտել եմ լավագույնս օգտագործել կուտակած փորձս:

- Ի՞նչն եք ամենից շատ սիրում Ձեր մասնագիտության մեջ:

- Նախ, որքան էլ դա տարօրինակ հնչի, ես սիրում եմ իմ հիվանդներին եւ ուղղակի նվիրվում եմ նրանց՝ անելով հնարավոր ամեն բան:

- Ի՞նչ երազանք ունեք:

- Իմ մեծ ձգտումն ու երազանքն է, որ բժշկությունը լինի անվճար: Կարծում եմ՝ համբերություն է պետք. երբ երկրի վիճակը մի քիչ բարելավվի, մենք կունենանք անվճար բժշկություն:

Սկրինինգային ծրագրի մասին խոսելով`ուզում եմ նշել, որ արտերկրում կան պետական կամ մասնավոր ապահովագրական ընկերություններ, եւ պետությունը կամ ապահովագրական ընկերությունն են պարտադրում, որ մարդիկ անցնեն հերթական հետազոտությունները։

- Որպես վերջաբան` Ձեր մաղթանքը  եւ հորդորը մեր հասարակությանը:

- Ինձ թվում է` այսօր մի տեսակ պակասում է հարգանքը դիմացինի, մեծի նկատմամբ, ինչը հարիր չէ մեր հասարակությանը: Մեր հանրությանը խորհուրդ կտամ վստահել բուժհաստատություններին, բժիշկներին, հարգել նրանց։ Իրականում մեր` բուժաշխատողներիս նպատակը մեր հասարակության առողջ լինելն է, եւ դրա համար անում ենք ամեն ինչ:

Նյարդավիրաբույժ

Կրթություն

 2001-2007թ- Դիպլոմ ընդհանուր բժշկություն -Մ․Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարան 

 2007-2010թ-Դիպլոմ նյարդավիրաբույժ - Ակադեմիկոս Ս․Ավդալբեկյանի անվան առողջապահության ազգային ինստիտուտ  ամբիոնը Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ բժշկական կենտրոն 

Աշխատանքային փորձ

2009-2011թ- Նյարդավիրաբույժ, Սուրբ Աստվածամայր ԲԿ-ի մանկական  նյարդավիրաբուժության բաժանմունքում, ղեկավար Մ․Մ․Մարտիրոսյան 

2012-2014թ -  Նյարդավիրաբույժ, ՀՀ ՊՆ զինված ուժերում, ԼՂՀ ք․ Ստեփանակերտի կենտրոնական զինվորական հոսպիտալ 

2015-2017թ -  Նյարդավիրաբույժ,  Նաիրի ԲԿ - էնդոսկոպիկ   նյարդավիրաբուժության և ողնաշարային վիրաբուժության կենտրոնում, ղեկավար Ա․Պ, Հակոբյան 

2017-2018թ․-  Նյարդավիրաբույժ,Վ․Ա ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանական կենտրոնի նյարդաուռուցքաբանական բաժանմունքում, ղեկավար Լ․Ռ․Հարությունյան

2019թ -  Նյարդավիրաբույժ,Միքաելյանի անվան վիրաբուժության ինստիտուտում

Անդամակցություններ

2014թ - ից հանդիսանում եմ Ողնաշարի մինիմալ ինվազիվ  վիրաբուժության Եվրոպական ասոցիացիայի անդամ

2016 թ - ից  Ողնաշարի մինիմալ ինվազիվ  և էնդոսկոպիկ Հայկական  վիրաբուժության ասոցիացիայի անդամ

2019թ - ից  Ողնաշարային վիրաբուժների  Ռուսական ասոցիացիայի անդամ

29.09-14.11.2014թ կատարելագործման գործընթաց`  ԿՆ Հ ուռուցքների ախտորոշումը և բուժումը  թեմայով

9 th Black Sea Neurosurgical Congress. 8-10 october, 2015, Yerevan, Armenia

Актуальнуе  проблемы  травматологии   и  ортопедии. 3-4 уюня, 2016, г. Бухара, Узбекистан

15^th international symposium minimal invasive and instrumented surgery of the spine           workshop/technical exhibition. Ukraine, Kharkiv 2016, May26

Էպիլեպսիայի օրեր Հայաստանում, հայ-ֆրանսիական միջազգային գիտակրթական սեմինար, Դեկտեմբերի 4-5, 2016

Clinical Workshop of  Endoscopic Neurosurgery. November 3-4, 2016 in Homburg-Saar/ Germany

International Conference on Pediatric Surgery and Neurosurgery, September 6-7, 2018, Yerevan

International Conference  BRAIN 2018 , September 28-30, 2018, Yerevan, RA

Միջազգային գիտաժողով ցավի բուժում` ողնուղեղի ստիմուլյացիա. Հոկտեմբեր 2, 2018թ.,    ք. Երևան. ՀՀ

12-րդ ամենամյա օստեոպորոզի սիմպոզիումը Հայաստանում. 2018թ. հոկտեմբերի 24

X Сьезд Ассоциации хирургов-вертебрологов , 30 мая-01июня 2019 г, Москва, Россия

Հուլիս 3,2019  «Oստեոպորոզի և հարակից հիվանդությունների բուժման նորագույն մեթոդները» թեմայով գիտաժողով

Հուլիսի 5,2019 - Սուր կաթված նյարդաբանական գիտաժողով 5 - րդ Միջազգային բժշկական Համագումարը Հայաստանում

Վաղ դիմելությամբ կարող ենք ավելի վաղ հայտնաբերել զարգացող ուռուցքային հիվանդությունները եւ տալ ախտորոշում ու համապատասխան բուժում      

 Բնականաբար շատ է խոսվում քաղցկեղ հիվանդության մասին, լինի դա կրծքագեղձի, թոքի, մաշկի կամ այլ օրգանի: Բայց, թերեւս, քչերը գիտեն, թե իրականում ինչ է իրենից ներկայացնում այն: Քաղցկեղը  մոտ 100 տարբեր հիվանդությունների ընդհանուր անվանումն է: Չնայած գոյություն ունեն քաղցկեղի բազմաթիվ տարատեսակներ՝ բոլոր քաղցկեղներն առաջանում են, երբ ոչ նորմալ բջիջները սկսում են անկանոն բազմանալ: Չբուժվելու դեպքում քաղցկեղը կարող է  առաջացնել ծանր բարդություններ եւ մահվան պատճառ դառնալ:

Շատ բան կարող ենք անել, որպեսզի պաշտպանվենք քաղցկեղի որոշ տեսակներից՝ չծխել, խուսափել արեւի տակ երկար մնալուց, փորձել չշնչել կամ չկլանել չափազանց շատ քիմիական աղտոտիչներ օդում և սնունդի մեջ: Սակայն գիտնականները միշտ էլ ընդունել են, որ դա քաղցկեղի առաջացման պատմության միայն մի մասն է: Կա նաեւ ժառանգականության գործոնը, որը կազմում է քաղցկեղի մոտ 5-10%: Ճշմարտությունն այն է, որ որոշ ուռուցքներ պատահաբար են առաջանում: Սակայն պարզ չէ, թե որքանով այն կարող է չարորակ լինել:

Վերջին տասնամյակների ընթացքում, քաղցկեղով հիվանդությունների մակարդակը նվազել է՝ շնորհիվ ակտիվ ջանքերի, որոնք ուղղված են մարդկանց կրթելուն. նրանք սկսել  են քայլեր ձեռնարկել` կանխելու քաղցկեղը: Դրանցից են ծխելը թողնելն ու արեւի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթներից խուսափելը, զգոնություն ցուցաբերել եւ առաջին իսկ նշանների ի հայտ գալուն պես վաղ դիմել բժշկին, հիվանդությունը հայտնաբերել եւ փրկել  մարդկային կյանքեր: Իրականում չպետք է ջանք ու փող խնայել՝ հիվանդության ավելի վաղ փուլում հայտնաբերման համար, որ հետագայում չհայտնվենք ավելի դժվար իրավիճակի առաջ:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է «Ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանության ազգային կենտրոն»-ի ուռուցքաբան, քիմիաթերապեւտ Դիանա Ասլանյանը, ում հետ զրույցը ծավալվեց հասարակության ուշադրությունը եւս մեկ անգամ սեւեռելու  չարորակ ուռուցքների կանխարգելման եւ բուժման խնդիրներին: 

-Տիկի՛ն Ասլանյան, ամբողջ աշխարհում քաղցկեղի երիտասարդացման տենդենց կա: Հայաստանում պատկերն ինչպիսի՞ն է: 

-Ամբողջ աշխարհում տենդենց կա քաղցկեղի երիտասարդացման: Մեր երկրում նույնպես քաղցկեղը երիտասարդանում է.  երիտասարդների մոտ հանդիպում են այնպիսի հիվանդություններ, որոնք նախկինում հանդիպում էին 60-65 տարեկանի շեմը հատած մարդկանց մոտ, օրինակ՝ ստամոքսի, ձվարանների, կրծքագեղձի քաղցկեղը: Չեմ կարող ասել, թե որոնք է առաջացման դրդապատճառները: Իհարկե նպաստող պայմանների մեջ կարող ենք թվարկել անառողջ սնունդը, ապրելակերպի փոփոխությունը, ախտոտված օդը, ստրեսային իրավիճակները: Չապացուցված տեղեկություններով  համակարգիչներն էլ կարող են ազդել ուռուցքային գոյացությունների առաջացմանը:

-Ինչպիսի՞ն է դիմելիության կուլտուրան: Հիմա մարդիկ ավելի շատ են դիմո՞ւմ հետազոտության, թե՞ ոչ: 

-Չեմ կարող ասել, որ այսօր մեր հասարակությունը ուղղակի դիմում է՝ առաջնային օղակ հետազոտություն անցնելու համար:  Իրականում մեր հանրապետությունում դեռեւս լավ զարգացած չէ սկրինգային ծրագրի կիրառելիությունը (մարդը  հարկադրված գնա հետազոտության՝ հետագայում հիվանդություններից խուսափելու համար): Իհարկե կան նաեւ սոցփաթեթի շահառուներ, որոնք պարբերաբար, տարին մեկ անգամ գալիս են հետազոտման: Սրանով էլ պայմանավորված է դրական տեղաշարժը, բայց սա չի բերում  նրան, որ հիվանդությունը հայտնաբերվի ավելի վաղ փուլում. հիմնականում հիվանդները մեծ մասամբ մեզ դիմում են հիվանդությունների արդեն 3-4-րդ փուլերում :

-Հիմնականում քաղցկեղով հիվանդացությամբ ո՞ր օրգան-համակարգներն են ներգրավված: 

-Կարող են բոլոր օրգան-համակարգները ներգրվված լինեն քաղցկեղածին գործընթացին, բայց ինչպես ամբողջ աշխարհում, այնպես է Հայաստանում ավելի հաճախ հանդիպող հիվանդությունները, օրինակ՝ տղամարդկանց մոտ թոքի, շականակագեղձի, ստամոքսաղիքային համակարգի քաղցկեղն է , իսկ կանանց մոտ` կրքագեղծի, ձվարանների, ստամոքսաղիքային համակարգի քաղցկեղը: Ուրախալի փաստ է, որ վաղ դիմելությամբ կարող ենք ավելի վաղ հայտնաբերել զարգացող ուռուցքային հիվանդությունները եւ տալ ախտորոշում ու համապատասխան բուժում:

-Ինչպիսի՞ն են քաղցկեղի դեպքում արդի բժշկության մեթոդները:

-Բուժուման մեթոդներն են  վիրահատական միջամտությունը, քիմոթերապիան, ճառագայթային բուժմը, որոնք արդի բժշկության մեջ լավ զարգացած են: Մեր կլինիկայում առկա է նոր սարքավորումներ՝ ճառագայթային բուժում իրականացնելու համար: Մեզ մոտ բուժումը իրականացվում է միջազգային ուղեցույցներով եւ գործելակարգերով, որը միջազգային բազմաթիվ փորձարկումներ  ացնելուց հետո է դրվել կիրառության: Գործելակարգում հստակ նշվում է, թե հիվանդության որ  փուլում ինչ մոտեցում պետք է ցուցաբերել, որ  հիվանդների կյանքի երկարեցվի:

-Կարծիք կա, որ քաղցկեղը դատավճիռ է, ինչ կասեք այդ կարծրատիպի մասին:

-Բնականաբար քաղցկեղը չի կարող համարվել դատավճիռ, քանի որ արդի բժշկությունը բավական  զարգացել է: Քաղցկեղի ժամանակին հայտնաբերման դեպքում կատարվում է ճիշտ բուժում,  կան անհրաժեշտ դեղամիջոցները, ուղղակի դրանց մեծ մասը դժվարամատչելի են մեր հասարակության համար, ոչ բոլորին է հասնելի, այդ պատճառով էլ այդ կարծրատիպը մեր երկրում առաջացել է, որ քաղցկեղը չի բուժում: 

- Ըստ Ձեզ, ո՞րն է քաղցկեղի արդյունավետ բուժման գլխավոր պայմանը: 

-Գլխավոր պայմանը վաղ հետազոտվելն է: Պետք է իրականացվի սրինինգային ծրագիր, որ հիվանդության ավելի վաղ փուլերի հայտնաբերման մեջ առաջընթաց ունենանք: Ավելի վաղ դիմելու դեպքում բուժման արդյունավետությունը շատ բարձր է լինում, ուստի, բնականաբար, վաղ փուլերում բուժման տակտիկան ավելի դյուրին  է,  քան բարդացած փուլերում: 

- Խոսենք բժիշկ-պացինետ հարաբերության մասին:

-Բնականաբար, մենք՝ քիմիաթերապեւտներս, ավելի հաճախ եւ ավելի երկարատեւ ենք շփվում պացինտների հետ: Մեզ համար  բավականին դժվար գործընթաց է, քանի որ մենք իրենց հետ ապրում ենք իրենց հիվանդությանը, հիվանդության առաջընթացը եւ հիվանդոթյան հետընթացը, իսկ երբ ունենում ենք դրական արդյունք, իհարկե մենք մեր կատարած աշխատանքից շատ բավարարված ենք լինում, երբ իրականում բուժման ավարտից հետո գիտակցում ենք, որ այդ մարդու կյանքն ենք  փրկել կամ երկարացրել: Հետագայում մեր հիվանդները պարբերաբար գալիս են մեզ մոտ. մինչեւ 5 տարի  նրանք բուժման ավարտից հետո հսկվում են, իսկ եթե հանկարծ նկատվում է, որ հիվանդությունը արագ տեմպերով նորից գլուխ է բարձրացնում, ապա աշխատանքեր են տարվում այդ ուղղությամբ՝ հիվանդության հետնահանջը ապահովելու համար:  Բնականաբար խնդրի կրկին առաջացման դեպքում մենք՝ բժիշկներս, հոգեբանորեն ծանր ենք տանում, իսկ երբ արդեն կրկնվելու   հավականակությունը զրոյանում  է, ուրախության գիտակցումը, որ փրկել ես մարդուն ճգնաժամից, աներևակաելի է: 

-Բժշկուհի՛, չարորակ գոյացության հայտնաբերման մասին ինչպես եք փորձում այդ լուրը հայտնել հիվանդին:

-Մեր հասարակության մտածելակերպի  մեջ դեռեւս լիովին ձեւավորված չէ այդ կուլտուրան. հիվանդի հարազատները իրենք չեն թողնում հիվանդին հայտնել հիվանդության մասին: Յուրանքաչյուր հիվանդ յուրովի է ընդունում այդ լուրը: Ես կարծում եմ, որ բոլոր հիվանդներն էլ գիտաքցում են, թե ինչի համար են գալիս բուժում ստանալու, ուղղակի ցույց չեն տալիս հարազատներին՝ նրանց  էլ ավելի վատ վիճակի մեջ չդնելու համար: Կարծում եմ՝ պետք է հիվանդը տեղեկանա հիվանդության մասին, որ կարողանան պայքարել հիվանդության դեմ՝  իր բժշկի օգնությամբ անցնելով այդ դժվարին ուղին:

-Ունենալով երկար տարիների աշխատանքային փորձ՝ ո՞րն եք համարում Ձեր ամենամեծ ձեռքբերումը:

-  Իմ ամենամեծ ձեռքբերումը մեզ մոտ բուժված հիվանդներն են: Դրանից մեծ ձեռքբերում, չեմ կարծում՝ կլինի որեւէ բժշկի համարի, քանի որ նախկինում դժվար ճանապարհ անցած հիվանդը այսօր առողջ կանգնած է դիմացդ: 

- Ուռուցքաբանության  մեջ ո՞ւմ եք համարում Ձեր ուսուցիչը:

Վստահ կարող եմ ասել, որ Ուռուցքաբանության ազգաին կենտրոնի յուրաքանչյուր մասնագետ յուրովի եղել էն ինձ համար ուսուցիչ իմ վերապատրաստման տարիներին, սակայն մեր նախորդ տնօրենը՝ պրոֆեսոր Հ. Մ. Գալստյանը, իր գիտելիքներն է փոխանցել յուրաքանչյուրիս նեղ մասնագիտացմանը հմտանալու  գործում: Մենք մինչ օրս էլ ավագ սերնդի բոլոր բժիշկների խորհուրդները ընդունում ենք, կիրառում մեր պրակտիկայում: Բժիշկը կայանալու համար պետք է մշտապես պրպտի, կուտակի գիտելիքների մեծ պաշար: Պետք է մշտապես լինի նորարությունների կենտրոնում: Ի դեպ, մեկ տարի էլ վերապատրաստվել եմ Ֆրանսիայում ՙՙԳուստավ Ռուսի՚՚ ուռուցքաբանական կենտրոնում: Նրանց աշխատելաոճը, նրանց մոտեցումը հիվանդներին ինձ համար կյանքի մեծ փորձ եղավ: Այնտեղ ներկա եմ եղել մի շարք լաբորատոր հետազոտությունների: Հետազոտությունների ժամանակ հայտնաբերել ենք  համապատասխան գեներ (mi-RNA), որոնք կարող են պատճառ դառնալ վահանաձեւ գեղձի ուռուցքի առաջացամանը. հետազոտություն, որը կարելի է իրականացնել պրոֆիլակտիկ նպատակներով եւ, ինչու չէ, բուժման ընթացքում հիվանդության ագրեսիվությունը ցույց տալու համար: Այն բավականին հետաքրքիր դիպլոմային աշխատանք էր: 

-Իսկ, որպես վերջաբան, Ձեր մաղթանքը հայ հասարակությանը:

- Իրականում կցանկանամ, որ մեր հասարակությունը ավելի տեղեկացված լինի հիվանդությունների մասին: Կարծում եմ, որ այդ ուղղությամբ ԶԼՄ-ներն ու ինտերնետ պորտալը բավականին մեծ տեղեկություն է տալիս: Իհարկե ինտերնետ տիրույթում ամեն տեղեկություն ստույգ չէ. մարդիկ պետք է ավելի շատ խորհրդակցեն բժիշկների հետ, որ ճիշտ պատկերացում կազմեն հիվանդությունների մասին: Կցանկանայի, որ նրանց մոտեցումը հիվանդությունների  նկատմամբ փոխվի, փորձեն վստահել բժիշկներին, որ միասին հաղթահարեն չարաբաստիկ հիվանդությունը: Իսկ որպես վերջաբան  բոլորին կցանկանամ, որ միշտ   առողջ լինեն, երջանիկ, եւ ինչքան հնարավոր է սթրեսներից հեռու մնան՝ իրենց  առօրյան դարձնելով ավելի ուրախ եւ հետաքրքիր:

Մեր երկրում կան ժամանակակից սարքավորումներ եւ լավագույն մասնագետներ

Ուռուցքներն ախտաբանական հյուսվածքների տարաճումներ են, եւ դրանց աճը շարունակվում է նույնիսկ ուռուցքային գործոնի ազդեցության ընդհատումից հետո: Ուռուցքների առաջացումն ընթանում է աստիճանաբար` մի քանի փուլերով: Չարորակ ուռուցքին անմիջապես նախորդող տարաճումները կոչվում են նախաուռուցքային կամ նախաքաղցկեղային: Հայտնի է ուռուցքների ավելի քան 500 տեսակ, որոնց անվանում են հյուսվածքի, օրգանի կամ բջջի տեսակի անվանը հունարեն «ոմա» (ուռուցք) բառն ավելացնելով, oրինակ՝ լիպոմա, ֆիբրոմա, սարկոմա, կարցինոմա եւ այլն:

 Առանձին խումբ են կազմում արյան չարորակ ուռուցքները՝ լեյկոզները, որոնց առանձին ձեւերի ժամանակ նկատվում է սպիտակարյունություն, այսինքն՝ արյան մեջ փոփոխված լեյկոցիտների (սպիտակ մարմնիկներ) խիստ ավելացում:

  Տնտեսապես զարգացած երկրներում ուռուցքային հիվանդությունները զբաղեցնում են 2-րդ տեղը՝ զիջելով սիրտ-անոթային համակարգի հիվանդություններին: Ուռուցքների առաջացման պատճառների 90%-ը արտաքին միջավայրի վնասակար գործոններն են, 10%-ը՝ ժառանգական գործոններն ու վիրուսները: 

 ՀՀ-ում կատարվում է չարորակ ուռուցքներով հիվանդների պարտադիր գրանցում, ինչը հնարավորություն է տալիս ուսումնասիրել  դրանց տարածվածությունը հանրապետության տարբեր շրջաններում: Վաղ շրջանում հայտնաբերված ուռուցքների բուժումն ավելի արդյունավետ է:

Ուռուցքների բուժման հիմնական եղանակը վիրաբուժականն է, որը գրեթե մշտապես լրացվում է ճառագայթային, դեղորայքային (քիմիաթերապիա), հորմոնային եւ իմունաբանական եղանակներով:

 http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է Միքայելյանի անվան վիրաբուժության ինստիտուտի ուռուցքաբան-քիմիաթերապեւտ ԱՆՆԱ ԱՎԻՆՅԱՆԸ, որը, չնայած իր երիտասարդ տարիքին, հաստատուն քայլերով իր տեղն է զբաղեցնում ուռուցքաբանության ոլորտում:
-Բժշկուհի´, ի՞նչ դինամիկա է գրանցվում այսօր ուռուցքաբանության մեջ, ավելի շատ ո՞ր օրգան-համակարգերն են ներգրավված ուռուցքային պրոցեսների մեջ:

-Ուռուցքաբանությունն ամբողջ աշխարհում, այդ թվում նաև, Հայաստանում ամենաարդիական մասնագիտություններից մեկն է բժշկության մեջ: Ցավոք պետք է նշեմ, որ վերջին տարիներին մարդկանց ավելի զգալի զանգվածի մոտ է հայտնաբերվում ուռուցքային հիվանդությունները: Հիվանդություն, որը իր տարածվածության առումով զբաղեցնում է երկրորդ տեղը սիրտ-անոթային հիվանդություններից հետո, չնայած,  Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում միտում կա, որ այն կարող է դառնալ առաջինը: Եթե խոսենք սոլիդ ուռուցքների մասին , ապա ՀՀ-ում  ամենահաճախակի հանդիպողներից են` Թոքի, Կրծքագեղձի և Հաստ աղու ուռուցքնրը:

-Ձեր կարծիքով` այսօր քաղցկեղը դատավճի՞ռ է համարվում:

Պետք է նշեմ, որ ուռուցքաբանության ոլորտը շատ մեծ քայլերով առաջ է շարժվում և տիրապետելով ժամանակակից բուժման մեթոդներին, ուղեցույցներին և իհարկե պարբերաբար վերապատրաստումները արտերկրում մեզ թույլ են տալիս հասնել հիանալի արդյունքների: Վստահաբար կարող եմ ասել,որ քաղցկեղը դատավճիռ չէ, իհարկե եթե պացիենտը ժամանակին է դիմում  բժշկական օգնության, ոչ թե ժողովրդական լեզվով ասած “դանակը ոսկորին հասնելուց անց”:

- Ո՞ւմ եք համարում Ձեր ուսուցիչը:

- Իմ կյանքում բավականին շատ ուսուցիչներ են եղել որոնցից ես գիտելիքներ և խորհուրդներ եմ ստացել և ինչու չէ ստանում եմ և դեռ կստանամ….  Ընտանիքումս շատ են մասնագիտությամբ բժիշկները և բոլորն էլ պրոֆեսիոնալներ են իրենց գործում, կարծում եմ նրանց դերը ամենամեծն է եղել : Բայց իհարկե ամենամեծ տպավությունս եղել  էր Պրոֆ. Մաշմայերից, որի հետ ծանոթացել էի Գերմանիայում, վերապատրաստումներից մեկի ժամանակ, որը բացի մեծ գիտելիքներից և փորձից, ուներ շատ յուրահատուկ վերաբերմունք թե իր  պացիենտների թե իր բժշկական անձնակազմի նկատմամբ:

- Ո՞ր օրգան-համակարգներն են առաջին տեղում ուռուցքային պրոցեսների ներգրավվածության առումով:

Դա կախված է թե որ երկրի մասին է խոսքը, քանի որ ամեն տեղ տարբեր է:  Եթե համեմատենք Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները և Հայաստանի Հանրապետությունը, ապա կտեսնենք որ , ԱՄՆ-ում առաջին տեղն է զբաղեցնում մաշկի քաղցկեղը և բոլորին հայտնի մելանոման, որը որ մաշկի քաղցկեղի ամենահաճախ հանդիպող ձևն է, իսկ Հայաստանի Հանրապետությունում ամենահաճախը հանդիպում են տղամարդկանց մոտ`թոքի իսկ կանանց մոտ կրծքագեղձի քաղցկեղի տեսակները:

-Բժշկուհի´, մասնագիտական ասոցիացիաների անդա՞մ եք:

Անդամակից եմ`  European Society of Medical Oncology(ESMO), American Society of Clinical Oncology(ASCO), European Association of Dermato Oncology(EADO), German Society of Hematology and Oncology (GSHO), European Association for Cancer Research (EACR) :Անդամակցությունները մեզ օգնում են որպեսզի տեղյակ լինենք սպասվող կոնֆերանսների, վերապատրաստումների և նորագույն ձեռքբերումների մասին և աշխատենք Ամերիկյան և Եվրոպական ամենանոր ուղեցույցներով:

-Իրականում, որքան գիտենք, Հայաստանում ոչ բոլորին է հասու քաղցկեղի դեմ բուժում ստանալը:

-Այո, ցավոք…

Կարծում եմ այդ խնդրին ևս լուծում կտրվի մոտակա ժամանակաշրջանում:

-Բժշկուհի´, խոսենք պացիենտ-բժիշկ հարաբերությունների մասին: Ի՞նչ մակարդակի վրա է այն:

Իմանալով սեփական ախտորոշումը , շարունակել զուսպ և հավասարակշռված մնալ, չտրվել հուզմունքին,   հավատացեք դա հեշտ չէ: Ճիշտ, պացիենտին մատչելի լեզվով բացատրելուց և բժիշկ-պացիենտ, ինչու չէ նաև հոգեբան, ահա այս շարունակական թիմային աշխատանքը բերում է հիանալի արդյունքների:

-Որպես վերջաբան Ձեր մաղթանքը  մեր հասարակությանը:

-Կմաղթեմ բոլորին քաջ առողջություն և կցանկանաի որպեսզի մարդիկ ավելի ուշադիր լինեն  իրենց`սեփական մարմնի նկատմամբ, ցավոք մեր ազգին բնորոշ է անհանգստանալ և ուշադիր լինել բոլոր  կողքին գտնվողների նկատմամբ, բացառությամբ իրեք իրենց:  Հաճախակի հետազոտվեք ,չէ որ այսօր Հայաստանում  առկա են ամենանորագույն սարքավորումները և համապատասխան մասնագետներ, որոնց միջոցով հիվանդության բացթողման հավանականությունը  հավասարեցվում է մինիմումի:

Ինչպես կասեր  հայտնի  խոսնակ և բիզնեսմեն Զիմ Ռոն

“Հոգ տարեք Ձեր մարմնի մասին, դա միակ վայրն է որտեղ կարող եք ապրել”:

_Take care of Your body. It’s the only place you have to live.

                                                                                                (Jim Rohn)

Յուրաքանչյուր հայ օջախում տան սյունը  կինն է, եւ նա պիտի լինի առողջ, սիրված, կենսունակ

Կինը եղել է, կա ու պետք է լինի մարդկային էության ավանդույթը կրողը, հիմքը ու շարունակողը: Գեղանկարչության մեջ նույնիսկ մոդեռնի, պոստմոդեռնի, իմպրեսիոնիզմի, աբստրակցիոնիզմի մեջ ես տեսնում եմ տրադիցիաների շարունակություն: Մարդկության գլուխգործոցը կինն է: 
  Մարդկանց մեծամասնությունը վստահ է, որ քաղցկեղի ախտորոշումը մահվան դատավճիռ է: Իմանալով քաղցկեղի մասին` հիվանդները կարող են շոկի մեջ հայտնվել, չհավատալ իրականությանը: Ժամանակ է պետք այս ամենին հարմարվելու, հուզական վիճակից հնարավորինս դուրս գալու եւ իրավիճակը սթափ դատելու համար, որոշ դեպքերում, ցավոք, հիվանդին ու նրանց հարազատներին այդպես էլ չի հաջողվում դուրս գալ այդ վիճակից: 
Բժշկության զարգացմանը զուգահեռ քաղցկեղի բուժման, շատ դեպքերում քաղցկեղ ունեցող մարդու լիակատար ապաքինման հնարավորությունները գնալով էլ ավելի են մեծանում: Եթե անգամ բժիշկը ապաքինման որեւէ հույս չի տալիս, պետք չէ հուսալքվել: Անգամ եթե այլեւս փրկության որեւէ հնարավորություն չկա, կարելի է տարբերակներ գտնել` հիվանդության հետ մնացյալ կյանքը հնարավորինս անցավ, երկար ու երջանիկ ապրելու համար: Գինեկոլոգի մասնագիտությունը մի կարեւոր առանձնահատկություն ունի, որով այն տարբերվում է մյուս բժշկական մասնագիտություններից: Կինը շարունակաբար շփվում է գինեկոլոգի հետ ե՛ւ պրոֆիլակտիկ, ե՛ւ բուժման նպատակներով կյանքի տարբեր  փուլերում՝ սեռական հասունացման շրջանից մինչեւ ծերություն: Ցանկացած կնոջ համար իր գինեկոլոգը ուղղակի բժիշկ չէ. նա կնոջ օրգանիզմի ու խնդիրների մասի գիտի ավելին, քան  շատ հարազատ մարդիկ: 
  http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է Ա. Ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնի պոլիկլինիկական եւ դիսպանսեր ծառայության  բժիշկ-մանկաբարձ-գինեկոլոգ Անահիտ Գրիգորյանը, ում հետ զրուցեցինք  գինեկոլոգիական ամենատարածված հիվանդությունների, պրոֆիլակտիկ բուժզննման անհրաժեշտության, գինեկոլոգիական ոլորտի նորությունների ու ձեռքբերումների, լավ բժիշկ լինելու նախադրյալների եւ այլ թեմաների մասին: Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, թե կանայք հո՞գ են տանում իրենց առողջության մասին, գինեկոլոգը դրական առաջընթաց է տեսնում։ Ինչպես բոլոր ոլորտներում, այնպես էլ գինեկոլոգիայում կան որոշակի անելիքներ, որոնց թվում առաջնային է հաճախորդների տեղեկացվածությունը: Բժշկուհին ունի երկար տարիների մասնագիտական փորձ, վճռականություն, ուղղամտություն, խղճի թելադրանքով առաջնորդվելու հատկանիշ, հրաշալի պատկերացնում է իր մասնագիտության ամբողջ բարդությունն ու պատասխանատվությունը:

- Տիկին Գրիգորյան, ընտրել եք շատ ռիսկային և պատասխանատու  աշխատանք, ի՞նչու որոշեցիք գնալ այդ քայլին։                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

-Բժշկի մասնագիտությունը ընտրեցի, քանի որ դա եղել է իմ մայրիկի երազանքը։ Փոքր տարիքից նա իմ մեջ սերմանել է սերը դեպի բժշկությունը: Ես սիրում եմ իմ մասնագիտությունը, ապրում իրենով, եւ եթե հանկարծ նորից ինձ հնարավորություն տրվի կրկին  ընտրություն կատարել մասնագիտության ընտրության հարցում, ապա միանշանակ կընտրեմ բժշկի մասնագիտությունը: 

- Բժշկուհի՛, հիմնականում ի՞նչ հիվանդություններով են Ձեզ դիմում, եւ ո՞ր հիվանդություններն են երիտասարդանում: 
-Լինելով բժիշկ-գինեկելոգ՝ հիմնականում զբաղվում եմ գինեկոլոգիական հիվանդությամբ տառապող հիվանդների հետ։ Ելնելով ծառայության բնույթից՝ որպես առաջնային օղակի եւ ամբուլատոր, դինսպանսեր ծառայության բժիշկ, զբաղվում եմ բոլոր առաջնային հիվանդներով, որոնց աշխտորոշումը հաստատված է կամ կասկածելի: Հիվանդները, դիմելով մեր կենտրոն, անցնում են կրկնակի ախտորոշում՝ հետագա բուժման տակտիկան որոշելու համար։ Կլինիկան հետեւում է  կենտրոնում բուժում ստացած բոլոր պացինտներին, ովքեր հետագայում ունենում են  դիսպանսեր հսկողության  անհրաժեշտություն: Մեր կլինիկայում թիմային մեծ աշխատանքն է կատարվում բարձր որակավորում ունեցող մասնագետների կողմից, որոնց միջավայրում աշխատելով ես օր-օրի կատարելագործվում  եմ։ Դրան նպաստում է նաեւ  մեր կենտրոնի տնօրենի շատ խստապահանջ եւ լուրջ մոտեցումը։ Յուրաքանչյուր խնդիր եւ իրավիճակ շատ լուրջ քննարկվում է մասնագիտական խմբի կողմից, հաշվի  է առնվում յուրաքանչյուրի կարծիքը, եւ այս քննարկումների արդյունքում գտնում ենք լավագույն լուծումը մեր հիվանդների համար՝ հաշվի առնելով յուրաքանչյուր հիվանդի հիվանդության պատմության առանձնահատկությունը։ Այս համախմբվածությունը եւ հիվանդին մոտեցման յուրահատկությունն է  ապահովում մեծ արդյունք։ 
-Ասոցիացայի անդա՞մ եք: Ըստ Ձեզ այսօր ասոցացիաներն ի՞նչ են տալիս: 
-Այո՛, ես հանդիսանում եմ ասոցիացիայի անդամ: Ասոցացիաները մեզ տալիս են բոլոր հնարավորությունները, որ հետեւենք  նորարարությունների  ընթացքին, բուժման  նորագույն մոտեցումներին, միշտ տեղյակ լինենք  նորագույն տեխնոլոգիաներից։ 
- Կա՞ փոփոխություն մեր քաղաքացիների  դիմելության մշակույթի  մեջ: 
 - Իհարկե։ Սկզբնական շրջանում մեր հասարակության մեջ բացակայում էր պրոֆիլակտիկ մոտեցումը, ինչի հետեւանքով հիվանդությունը ախտորոշվում էր  ուշ  փուլում։ Իսկ վերջին տարիներին ԶԼՄ-ի ակտիվությունը, առողջապահության նախարարի նոր նախաձեռնությունները նպաստեցին, որ մարդիկ դիմեն բժշկական առաջնային օղակներ` պոլիկնիկաներ, որ  սրինինգային ծրագրերն ավելի ակտիվ կազմակերպվեն Հայաստանում։ Սա է պատճառը, որ հիվանդների հոսքը շատացել է, ինչն էլ նպաստել է հիվանդության վաղ հայտնաբերմանը՝ հնարավորություն տալով  ավելի արդյունավետ բուժում կազմակերպել։  
-Բայց ամեն դեպքում մեր հանրության մեջ կա թերհավատությունը բժշկության առաջնային օղակի հանդեպ. բավականին դժվար է այդ կարծրատիպը կոտրել: 
- Թերհավատություն կա ամեն ոլորտների հանդեպ, բացառություն չէ  նաեւ բժշկությունը: Մենք ունենում ենք հիվանդներ, որոնք, ունենալով հիվանդության ախտորոշում, գալիս են մեր կլինիկա, որ կրկնեն հետազոտությունը՝ համոզվելու իրենց ախտորոշման մեջ։  Այս երեւույթը ավելի հաճախ կրկնվող դարձավ հատկապես հեղափոխությունից հետո։  Մենք՝ բժիշկներս, ըմբռնումով ենք մոտենում սրան, քանի որ հասկանում ենք հիվանդների իմպուլսիվության   եւ լարվածության պատճառը։ Լարվածությունը ամեն հերթական այցերի ընթացքում աստիճանաբար մեղմանում է: 
- Բժշկուհի՛, չարորակ գոյացության հայտնաբերման դեպքում Դուք կարո՞ղ եք  հայտնել հիվանդին:  
-Իհարկե մոտեցումը տարբերվում է եվրոպական երկրներից, որտեղ ընդունված է հիվանդին տեղեկացնել հիվանդության մասին հենց բուժող բժշկի կողմից: Իհարկե մեզ մոտ այլ մոտեցումը է։ Հաշվի առնելով մեր հասարակության մտածելակերպը, ինչպես նաեւ նրանց բարեկամների եւ մերձավորների խնդրանքը՝ փորձում ենք պարզ եւ ակնհայտ չասել ախտորոշման լրջությունը։ Բայց ժամանակի ընթացքում, միեւնույն է, հիվանդը տեղեկանում է։ Բուժման հավանականությունը, իհարկե, հիվանդության  սկզբնական փուլերում բավական բարձր է եւ նկատելի է թե՛ մեր կատարած աշխատանքը, թե՛ հիվանդի ջանքերը։ Չմոռանանք, որ յուրաքանչյուր հիվանդի օրգանիզմ յուրովի է պատախանում հիվանդության ընթացքին: 
-Որպես վերջաբան Ձեր մաղթանքը մեր հասարակությանը: 
- Նախ մեր հայ կանանց ցանկանում եմ առողջություն, սեր։ Իմ կողմից  խորհուրդ եւ հորդոր, որ  իրենք շատ ժամանակ տրամադրեն իրենց առողջությանը, կանխարգելիչ  նպատակով այցերը բժիշկների մոտ լինեն շատ ակտիվ, քանի որ յուրաքանչյուր հայ օջախում տան սյունը  կինն է, եւ նա պիտի լինի առողջ, սիրված, կենսունակ, որ  հայ ընտանիքն էլ լինի ավելի ամուր եւ երջանիկ: