Կան վարժություններ, որոնք կտրականապես չի կարելի անել

Այսօրվա խելահեղ կյանքի օր օրի արագացող տեմպին զուգահեռ նվազում է մարդկանց ֆիզիկական ակտիվությունը: Գրասենյակային նստակյաց աշխատանքը, ամենուր մեքենայով տեղաշարժվելը և շատ այլ գործոններ սահմանափակում են մարդկանց շարժողունակությունը, ինչի հետևանքով առաջանում են հենաշարժական համակարգի հետ կապված բազում խնդիրներ: Հաճախ, դրանք վերացնելու կամ պարզապես գեղեցիկ կազմվածք ունենալու համար, շատերը, մեծ գումարներ վատնելով, հաճախում են մարզասրահ: Մասնագետները փաստում են, որ ցավոք, այդ կերպ ոչ միայն դժվար է ցանկալի արդյունքի հասնել, այլև հնարավոր է լրջորեն վնասել և նույնիսկ ավելի խորացնել ունեցած խնդիրները:

Գուցե քչերին է հայտնի, որ գոյություն ունեն մասնագիտացված կլինիկաներ, որտեղ հնարավոր է կանխարգելել նոր սկսվող խնդիրները և շտկել արդեն ի հայտ եկածները: Ոլորտի առաջատարներից է «Աքսիոմեդ» վնասվածքաբանական-վերականգնողական կլինիկան, որն իր բարձրակարգ մասնագետների և ժամանակակից սարքավորումների շնորհիվ վերականգնում է մարդկանց շարժողականությունը:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է վնասվածքաբան-օրթոպեդ, վերտեբրոլոգ, օստեոպատ, «Քանաքեռ-Զեյթուն» բժշկական կենտրոնի վնասվածքաբանության բաժանմունքի վարիչ, «Աքսիոմեդ» վնասվածքաբանական-վերականգնողական կլինիկայի տնօրեն Հակոբ Հովհաննիսյանի հետ:

­- Պարոն Հովհաննիսյան, ինչպիսի՞ բուժական մեթոդներ են կիրառվում կլինիկայում և ինչպիսի՞ խնդիրների դեպքում կարող են դիմել ձեր օգնությանը:

- Մենք կիրառում ենք կինեզիոլոգիա, բուժական մերսում, բուժական ֆիզկուլտուրա, տարբեր ուղղություններով ռեֆլեքսոթերապիա, օրինակ` ակուպունկտուրա (ասեղնաբուժություն), վակուում թերապիա: Ունենք ֆիզիոթերապիայի բոլոր տեսակները: Վերջերս ձեռք բերեցինք BTL աշխարհահռչակ ֆիրմայի հարվածալիքային թերապիայի նոր գերհզոր մեքենա, որն իր շարքի ամենաբարձր հզորություն ունեցողն է և բավական արդյունավետ է:

Կլինիկա կարող են դիմել հենաշարժիչ համակարգի հետ կապված ցանկացած խնդրի դեպքում: Կատարվում է նախնական ախտորոշում, մշակվում է բուժման պլան և սկսվում աշխատանքը պացիենտի հետ: Եթե վիրաբուժական միջամտության անհրաժեշտություն է լինում, հիվանդին ուղղորդում ենք համապատասխան վիրաբուժական կլինիկա:

 - Ողնաշարը հենաշարժիչ համակարգի առանցքն է, որի ոչ ճիշտ «շահագործումը» կարող է բազում այլ խնդիրների պատճառ դառնալ: Ինչի՞ հետևանքով այն կարող է վնասվել:

- Մկանային սխալ աշխատանքի արդյունքում: Ողնաշարի դիրքն ապահովում է մեր հարողնաշարային մկանային ապարատը: Սխալ զարգացած մկանային ապարատի պայմաններում խախտվում է ողնաշարի դիրքը, տեղի է ունենում ողնաշարի բնականոն կորությունների խորացում կամ հարթեցում:

Ողնաշարը պետք է ունենա ճիշտ ստատիկա և ճիշտ բիոմեխանիկա, որպեսզի երկար ծառայի և խնդիրներ չառաջացնի: Բիոմեխանիկան մարմնի շարժողականությունն է: Ողնաշարի սխալ ստատիկայի հետևանքով խախտվում է բիոմեխանիկական աշխատանքը, որի ժամանակ ծանրաբեռնվածությունները հոդամակերեսների, միջողային դիսկերի վրա նշանակալիորեն փոխվում են:   

- Օստեոխոնդրոզն ի՞նչ է իրենից ներկայացնում և ի՞նչից է առաջանում:

 - Օստեոխոնդրոզ ախտորոշումը այսօր արդեն չի կիրառվում: Դրանք մարդու հենաշարժիչ համակարգի դեգեներատիվ-դիստրոֆիկ փոփոխություններն են, որոնք պրակտիկապես անխուսափելի են: Առավել ևս մեր այսօրվա վարած պասիվ կյանքի պայմաններում, երբ ամենահեռու տարածությունը, որը քայլում ենք` գրասենյակի աթոռից մեքենայի աթոռին հասնելու ճանապարհն է: Իսկ շարժումը կյանքի, կենսակերպի համար խիստ պարտադիր պայման է, քանի, որ հենց շարժումն է ապահովում օրգանիզմի բազմաթիվ գործառույթները, որոնց բացակայությունը տարբեր հիվանդությունների պատճառ է հանդիսանում:

Ինչ վերաբերվում է օստեոխոնդրոզ ասվածին, կան մարդու օրգանիզմում գործընթացներ, որոնք տարիքի հետ կապված ավելանում են, դա բնականոն ընթացք է համարվում, որը ոչ միայն հետ տանել, այլև կանգնեցնել հնարավոր չէ: Այլ հարց է, թե ինչպես այդ գործընթացը դանդաղեցնել, վերացնել ցավային սինդրոմը, այնպես անել, որ առկա փոփոխությունները մարդու կյանքի որակի վրա չազդեն, և վերջինս կարողանա լիարժեք կյանքով ապրել:

 - Ժամանակի թելադրանքով մարդիկ իսկապես այսօր նստակյաց կյանք են վարում, բայց չէ՞ որ շատերը փորձում են դա կոմպենսացնել մարզասրահներ հաճախելով կամ տանը մարզվելով:

- Այստեղ շատ կարևոր են ճիշտ վարժությունների կոմպլեքսները, որովհետև, ցավոք մեզ մոտ գալիս են մարդիկ, ովքեր տուժել կամ վնասվել են ոչ ճիշտ վարժություններ կատարելուց թե' տանը, թե' մարզասրահներում` նույնիսկ մարզչի հետ աշխատելով:

Գոյություն ունեն շատ տարածված և անմեղ թվացող վարժություններ, որոնք կտրականապես չի կարելի անել: Օրինակները բազմաթիվ են: Օրինակ`շատ տարածված ռոտացիոն (պտտվող) դիսկը, որը դրվում է հատակին, մարզվողը կանգնում է վրան և կատարում պտտողական շարժումներ աջ և ձախ: Դա սարսափելի վատ մարզասարք է, որի հեղինակի համար կարելի է պատիժ սահմանել:

- Իսկ որո՞նք են ձեր կլինիկայում և մարզասրահներում կատարվող վարժությունների տարբերությունները:

- Մարզասրահում հիմնականում աշխատում են մարդու արտաքին տեսքի և արտաքին մկանների վրա, փորձում են մարդուն դարձնել գեղեցիկ (իրենց չափանիշներով, իհարկե): Մենք աշխատում ենք խորանիստ, հարողնաշարային մկանային համակարգի հետ:

- Ողնաշարի սխալ դիրքից կարո՞ղ են առաջանալ գլխապտույտներ:

- Այո: Հատկապես պարանոցային լորդոզի հարթեցման հետևանքով կարող են լինել գլխացավեր, գլխապտույտներ, աղմուկ ականջներում, ճնշման տատանումներ: Սակայն այդպիսի խնդիրներով շատ հաճախ զբաղվում են նյարդաբանները, քիթ-կոկորդ-ականջաբանները, և արդյունքները միշտ չէ, որ լավն են լինում:

- Ի՞նչ կասեք լողի մասին: Լողն օգտակա՞ր է օրգանիզմի համար:

- Մեր ողնաշարը վնասողը երկրի գրավիտացիան (ձգողականություն) է: Իսկ ջրում մարմինը գտնվում է անկշռելիության վիճակում, մկանային ապարատն աշխատում է, հոդերի վրա ծանրաբեռնվածություն չկա:

- Խոսենք երիտասարդ մայրիկներից: Ինչպե՞ս է հղիությունն ազդում կնոջ ողնաշարի վրա:

- Սկսենք նրանից, որ հղիությունն ինքնին բավականին լուրջ սթրես է կնոջ օրգանիզմի համար: Այն ծանրաբեռնվածություն է ամբողջ օրգանիզմի համար, որովհետև ծնվում է նոր կյանք, որը սնվում, ձևավորվում, կառուցվում է ի հաշիվ մոր օրգանիզմի: Իհարկե, դա ազդում է նաև ողնաշարի վրա, քանի որ հղիության ժամանակ ծանրության կենտրոնը շեղվում է և ողնաշարի ծանրաբեռնվածությունը կտրուկ ավելանում է: Այս դեպքում ևս, շատ կարևոր է մկանային կարկասի հետ խելամիտ աշխատանքը, որը կատարվում է բուժական ֆիզկուլտուրայի միջոցով: Շատ կարևոր է նշել, որ ծանրաբեռնվածությունը ծննդաբերությունից հետո ոչ միայն չի վերանում, այլև շարունակում է ավելանալ, քանի որ առաջ են գալիս երեխայի խնամքի հետ կապված խնդիրները` գրկել, կերակրել, լողացնել, որոնք կրկին ծանրաբեռնում են ողնաշարը: Այս դեպքում ևս պետք է լուրջ աշխատանք տարվի մայրիկի հետ: Ի դեպ, վերջին տարիներին շատ գովելի տենդենց եմ նկատում: Գալիս են երիտասարդ կանայք, որոնք որևէ առողջական խնդիր չունեն և ցանկություն են հայտնում իրենց կմախքը բերել պատշաճ վիճակի, քանի որ պատրաստվում են հղիանալ:

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք մեր ընթերցողներին:

- Խորհուրդ կտամ, որ մարդիկ ավելի ակտիվ կյանք վարեն, չծուլանան, շատ շարժվեն, հետևեն սննդակարգին և չչարաշահեն օրգանիզմի ռեսուրսները: Կարևոր է պահել ֆիզիկական ճիշտ պատրաստվածությունը:

Պացիենտը տուն է գնում պրոցեդուրայից հետո 

Յուրաքանչյուր մանկան լույս աշխարհ գալով աշխարհը հարստանում է նոր գույներով, նոր նրբերանգներով, եւ անչափ կարեւոր է, որ նորածինը լինի առողջ: Ու  այդ հարցում մարդկանց օգնում է բժիշկը, մանկաբույժը: http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնի մանկաբարձ-գինեկոլոգ ԱՆԱՀԻՏ ՍԻՐՈՒՆՅԱՆԸ: 

-Հղիների մոտ ո՞ր հիվանդություններն են ավելի շատ հանդիպում:

-Դրանք բազմաթիվ են, ու առանձնացնելը բարդ է: Երկար չծավալվելու նպատակով խոսենք ակտուալ որոշ պաթոլոգիաների, օրինակ, հղիների մոտ հաճախ հանդիպող ժառանգական թրոմբոֆիլիաների մասին, ինչը որոշակի բացասական ազդեցություն կարող է ունենալ (վիժում, արնահոսություն,  թրոմբոզներ), եթե հղին չգտնվի մասնագիտական հսկողության տակ: Նման դեպքում հղիությունը վարվում է արյունաբանի հետ միասին: Երբեմն կանայք մեզ դիմում են հաճախակի վիժումներից հետո, ու հաճախ պարզվում է, որ որեւէ վարակի, հորմոնալ խանգարումների բացակայության պարագայում վիժումների պատճառը ժառանգական թրոմբոֆիլիան է: Ախտորոշումից հետո այդ հղիները հսկողության տակ են վերցվում, եւ նրանց վարում ենք  արյունաբանների հետ: Նրանք ստանում են համապատասխան դեղորայքային բուժում, պարբերաբար կրկնակի հետազոտվում են, արդյունքները քննարկվում են մասնագետների կողմից, բուժման մեջ շտկումներ են մտցվում:  

Նման խնդիր ունեցող կանայք հետագայում եւս պետք է հետեւեն իրենց առողջությանը, քանի որ թրոմբոֆիլիաները հղիությունից հետո ինքնաբերաբար չեն բուժվում եւ կարող են սիրտ-անոթային այլ պաթոլոգիաների զարգացման պատ֊֊ճառ դառնալ:

Հաճախ հղիների մոտ գրանցվում են արգանդի վզիկի անբավարարության դեպքեր, երբ անսպասելի «հարթանում» է արգանդի վզիկը, որը 15-16-ից մինչեւ  23-25 շաբաթական հղիության ժամանակ բերում է վիժման: Այս պաթոլոգիան զարգանում է հորմոնալ խանգարումների, «սովորական վիժումներ»-ի, հաճախակի աբորտների եւ այլ խնդիրների պատճառով:

Բազմապտուղ հղիությունների դեպքում նույնպես կարող են տարաբնույթ խնդիրներ առաջանալ: Ընդհանրապես բազմապտուղ հղիությունները գործնականում չեն հասնում մինչեւ ժամկետի ավարտը, երեխաները ծնվում են վաղաժամ: Նման դեպքերում նախապատրաստում ենք պտղի թոքերը, ստեղծում այլ պայմաններ, որ այդ երեխաները շնչառական խնդիրներ չունենան:

-Ձեր կլինիկայում մանկաբարձության, գինեկոլոգիայի մեջ նոր տեխնոլոգիաներ կիրառվո՞ւմ են: 

-Այո, իհարկե: Ավելի շատ՝ գինեկոլոգիայի մեջ: Օրինակ, հետծննդյան շրջանում պացիենտները որոշակի բաների շտկման կարիք ունենում են, եւ նման դեպքերում հաճախ լազերային տեխնոլոգիաների միջոցով իրականացվում են բուժական կամ կոսմետիկ միջամտություններ: Ես զբաղվում եմ նաեւ այդ պաթոլոգիաների բուժմամբ: Նախկինում դրանք վիրահատական եղանակով էին վերացվում, իսկ հիմա շատ խնդիրներ լուծվում են լազերային տեխնոլոգիայի միջոցով, ցավազրկման կարիք հաճախ չի էլ լինում, պացիենտը տուն է գնում պրոցեդուրայից րոպեներ հետո: 

-Ի՞նչ է էսթետիկ գինեկոլոգիան:

- Դա միջամտություն է, որն իրականացվում է տեսանելի այս կամ այն թերությունը շտկելու նպատակով: Օրինակ, լաբիապլաստիկան՝ չափից դուրս մեծ կամ այլ խնդիրներով սեռական շուրթերի ուղղումը, կարճեցումը, նախածննդյան, հետծննդյան, ժառանգական խնդիրներով պայմանավորված այլ դեֆեկտները շտկելը: Օրինակ, լազերի միջոցով նեղացվում է հեշտոցը, սպիտակեցվում է պտուկների, արտաքին սեռական օրգանների հարակից մաշկը, բուժվում է, ասենք, սեռական ակտի ժամանակ անմիզապահության խնդիրը, բարելավվում է սեռական կյանքի որակը, եւ վերացվում են այլ խնդիրներ:

-Շատե՞րն են ձեզ դիմում:

-Շատերը դիմում են ծննդաբերությունից հետո, ոմանք՝ դրանից անկախ: Հետծննդաբերական շրջանում ակտիվ սեռական կյանքի վրադառնալիս նկատում են, որ զգացողությունները փոխված են, չորություն, սառնություն են զգում, հեշտոցի առաձգականության անկման պատճառով լարվում են, բարդույթներ են ձեռք բերում: Այդ ամենը բացասաբար կարող է ազդել նաեւ ամուսինների հարաբերությունների վրա:

-Բժիշկ-պացիենտ հարաբերություններում ի՞նչն եք կարևորում: Կարծես թե մարդիկ այսօր ավելի պահանջկոտ են դարձել:

- Այո, ավելի պահանջկոտ են, եւ դա հասկանալի է: Բայց հանդուրժող չեն, ու հաճախ պահանջկոտության հիմքում օբյեկտիվ բան չկա: Պացիենտները կարող են դժգոհել, որ երկար սպասում են խորհրդատվության նույնիսկ այն դեպքում, երբ որեւէ պայմանավորվածություն նախապես ձեռք չեն բերել: Դժգոհում են, որ բժիշկը զանգին չի պատասխանել, դժգոհում են նման այլ բաներից՝ չմտածելով, որ բժիշկը «զանգերի կենտրոն» չէ, կարող է վիրասրահում կամ ծնարանում լինել… Սակայն, անկախ այդ ամենից, աշխատում եմ պացիենտին հատկացնել բավարար ժամանակ, ուշադիր լինել նրա խնդիրների նկատմամբ: Ընդհանուր առմամբ պետք է հետեւել դեոնտոլոգիայի կանոններին:

-Հայաստանում Ձեր ոլորտը զիջո՞ւմ է եվրոպական չափորոշիչներին:

-Չափորոշիչները կամ մասնագիտական պռոտոկոլները գրեթե չեն տարբերվում, քանի որ դրանք ժամանակի ընթացքում տեղայնացվել են: Զիջում ենք մասնագիտական որոշ հմտություններով, տեխնիկական հագեցվածությամբ: Դա իրականությունն է: Բայց մենք աշխատում ենք հնարավորինս շատ մասնակցել միջազգային կոնֆերանսների, դասընթացների, օնլայն ամենատարբեր միջոցառումների,  որպեսզի հնարավորինս լավ կատարենք մեր մասնագիտական պարտավորությունները: Համենայն դեպս, մեր մասնագիտությունում վիճակը այդքան վատ չէ:

-Վերջին անգամ ե՞րբ եք եղել վերապատրաստման:

-Կորոնավիրուսով պայմանավորված՝ վերապատրաստման գործընթացը խաթարվել է, եւ ես վերջին անգամ մեկ տարի առաջ՝ նոյեմբեր ամսին եմ գնացել վերապատրաստման:

-Կորոնավիրուսով հիվանդներ ունենո՞ւմ եք: Ինչպե՞ս են հղիները հաղթահարում այդ հիվանդությունը:

-Կորոնավիրուսով վարակված հղիները, որպես կանոն, ծանր չեն տանում, բայց, քանի որ նման դեպքերում հղիներն ուղղորդվում են այլ, հատուկ կլինիկաներ, ես մանրամասնորեն չեմ պատասխանի այս հարցին:

-Ի՞նչ է բարտոլինյան գեղձի բորբոքումը:

-Բարտոլինյան գեղձերը արտաքին սեռական շրթերում առկա գեղձեր են, որոնք տարբեր պատճառներով կարող են բորբոքվել, ցավերի ու արտահայտված դիսկոմֆորտի պատճառ դառնալ: Բուժումը հաճախ վիրաբուժական է:

-Երիտասարդ կադրերը համապատասխան պատրաստություն անցնո՞ւմ են:

-Իհարկե, մենք փորձում ենք մեր երիտասարդ գործընկերներին աջակցել, բայց, գլոբալ առումով, դա բուժկենտրոնների խնդիրը չէ: Երիտասարդ (եւ ոչ միայն նրանց) կադրերի շարունակական կրթությունը պիտի պատշաճ կերպով պլանավորվի եւ իրականացվի լիազոր մարմինների ջանքերով:

-Աշխատանքային ծանրաբեռնվածությունը ազդո՞ւմ է ընտանեկան հարաբերությունների վրա:

-Կինը պետք է հետեւի իրեն, ինչպես ասում են՝ քիչ աշխատի եւ արքայադստեր տեսք ունենա: Իմ պարագայում դա այնքան էլ չի ստացվում, քանի որ շատ եմ աշխատում: Իհարկե կինը պետք է հիմնականում լինի ընտանիքում: Կինը պետք է ամուսնու հետ միասին ապահովի տան հարմարավետությունը, երեխաների՝ կուշտ, խնամված եւ դաստիարակված  լինելը: Ի վերջո, տունը պետք է մաքուր լինի, իսկ երբ տղամարդը տուն գա, կինը պետք է նրան լավ դիմավորի… Ու նման մի քանի կարեւոր մանրուքներ:   

-Ի՞նչ կմաղթեք ընթերցողին:

-Խաղաղություն եւ առողջություն: Քանի որ հիմնականում գործ եմ ունենում հղիների հետ, նրանց մաղթում եմ ունենալ առողջ բալիկներ, լինել երջանիկ:

Անպտղությունը դատավճիռ չէ

Երջանիկ է այն կինը, ով կատարել է կյանքի ամենակարևոր առաքելություններից մեկը՝ զավակ է լույս աշխարհ բերել։ Ցավոք, ոչ բոլորն են կարողանում վայելել մայր դառնալու բերկրանքը։ Մերօրյա լարված իրականությունը՝ սթրեսները, նյարդային ապրումները և բազմաթիվ այլ գործոններ իրենց բացասական ազդեցությունն են ունենում կանանց վերարտադրողական համակարգի վրա և հաճախ անպտղության պատճառ են դառնում։ "Աստղիկ" Բժշկական Կենտրոնի Արտամարմնային բեղմնավորման հայ-իսրայելական կենտրոնում հաճախ է անհնարինը հնարավոր դառնում։ Այստեղ բարձրակարգ մասնագետների շնորհիվ երազանքներ են իրականանում. տարիների ընթացքում երեխա չունեցող կինը դուրս է գրվում կենտրոնից իր ծնած զավակին կրծքին ամուր սեղմած։

Այդ ամենն իրականություն է դարձել իսրայելցի պրոֆեսոր Ռաուլ Օրվիետոյի շնորհիվ, ով 30 տարվա փորձ ունենալով արտամարմնային բեղմնավորման ասպարեզում, երկու տարի անընդմեջ վերապատրաստելով կլինիկայի բժիշկներին դարձրեց նրանց գիտակ մասնագետներ։

http://bestgroup.am/  կայքի զրուցակիցն է Արտամարմնային բեղմնավորման հայ-իսրայելական կենտրոնի ռեպրոդուկտոլոգիայի բաժանմունքի կլինիկական ղեկավար Մարինա Մկրտչյանի հետ։

- Տիկին Մկրտչյան, մեզ մոտ ձևավորվե՞լ է այն մշակույթը, որ անպտղության խնդրով պետք է դիմել համապատասխան մասնագետին՝ ռեպրոդուկտոլոգին։

- Ամբողջ աշխարհում ընդունված է, որ կինը նախ հետազոտվում է գինեկոլոգի մոտ, այնուհետև, երբ գինեկոլոգը հասկանում է, որ գործ ունի անպտղության խնդրի հետ, ուղարկում է ռեպրոդուկտոլոգի մոտ։ Անշուշտ, գինեկոլոգը կարող է շատ լավ մասնագետ լինել, բայց նա կարող է չունենալ նեղ մասնագիտական կրթություն և չտիրեպետի անպտղության բուժման մանրամասներին։ Ճիշտ կլինի, որ անպտղության խնդրով զբաղվի ռեպրոդուկտոլոգը, քանի որ վերջինս հատուկ պատրաստվածություն և փորձառություն ունի։ Ինքս աշխատել եմ Պրոֆեսոր Օրվիետոյի ղեկավարության ներքո, վերապապատրաստվել եմ Մոսկավայում, "Ակադեմիկ Վ.Կուլակովի անվան մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի կենտրոնում", որտեղ սովորեցնում են վերարտադրողականությանը վերաբերող բոլոր անհրաժեշտ գործողություններին տիրապետելու հմտությունները, անցել եմ վերապատրաստումներ Բարսելոնայում, Վիեննայում և շարունակում եմ ինքնակրթությունս այդ ոլորտում։

- Որքա՞ն ժամանակ հետո երեխա չունեցող ամուսնական զույգը պետք է դիմի բժշկի ։

- Երբ երիտասարդ կինն ամուսնանում է, նա կես տարի հետո պետք է այցելի գինեկոլոգին։ Ըստ Առողջապահության Համաշխարհային Կազմակերպության, եթե կինը մեկ տարվա ընթացքում ամեն ամիս կանոնավոր (ոչ թե ամիսը կամ մի քանի ամիսը մեկ) սեռական կյանք վարելու արդյունքում չի հղիանում, պետք է դիմի գինեկոլոգին։ Կինը վերարտադրողականության համար երիտասարդ է համարվում մինչև 35 տարեկանը, հենց այդ պատճառով խորհուրդ չի տրվում երկար ժամանակով հետաձգել բժշկին դիմելու գործընթացը: Տարիները մեծ նշանակություն ունեն, շատ կան ամուսնական զույգեր, որ մեկ տարի և ավելի երեխա չեն ունենում և չեն էլ դիմում, դա ճիշտ չէ։ Անգամ եթե վեց ամսվա ընթացքում չի ստացվում հղիանալ, անհրաժեշտ է գնալ բժշկի և գոնե նախնական հետազոտություն անցնել։ Հնարավոր է՝ ոչ խորքային այնպիսի պատճառ է, որը բուժման միջոցով կարելի է հեշտությամբ լուծել։ Առաջնայինն ինչ պետք է՝ հետևել՝ ձվազատում լինում է, թե ոչ, ամուսնու սերմը հանձնել հետազոտման՝ պարզելու՝ խնդիր կա, թե ոչ։ Կան դեպքեր, երբ ամուսինն ինչ-որ խնդիրների պատճառով անպտուղ է լինում։ Նման իրավիճակում մեկ տարի սպասելն անիմաստ է, գումարած այն սթրեսը, որը կինն ունենում է այդ ընթացքում ամեն ամիս, ամեն դաշտանի հետ։ Մինչդեռ ժամանակին մասնագետին դիմելով ժամ առաջ կարելի է լուծում գտնել։

Այսօր կան երիտասարդ զույգեր, որոնք մեծ պատասխանատվությամբ են մոտենում ընտանիք կազմելու իրենց մտադրությանը։ Օրինակ, քաղաքացիական ամուսնությամբ ապրող մի երիտասարդ զույգ էր եկել մեզ մոտ։ Նրանք հայտնեցին, որ պատրաստվում են ամուսնանալ և ցանկանում են անցնել բոլոր անհրաժեշտ հետազոտությունները։ Գալիս են զույգեր, երբ տղան ասում է, որ ամուսնությունից առաջ հետազոտվել է, հետո նոր ամուսանցել։ Չնայած նման դեպքերը հազվադեպ են, բայց դա շատ գրագետ մոտեցում է։

- Ո՞ր պատճառները կարող են հանգեցնել անպտղության։

- Անպտղության հանգեցնող պատճառները կարող են լինել և հորմոնալ խանգարումները, և վարակների առկայությունը:

Սկսենք հորմոնալ խանգարումերից, օրինակ` վահանագեղձի խնդիրը Հայաստանում շատ տարածված է, քանի, որ յոդ-նեգատիվ գոտում ենք գտնվում։ Վահանագեղձի բարձր ցուցանիշի հետևանքով կարող է ձվազատում չլինել կամ ձվաբջիջը նորմալ չզարգանա։ Երբ կինը վահանագեղձի բարձր ցուցանիշով է հղիանում և այն չի կարգավորվում, ապա վտանգ կա, որ երեխան կարող է թերզարգացած ծնվել։ Սակայն, երբ բժշկի կողմից դեղեր են նշանակվում և ցուցանիշը կարգավովում է, ապա ոչ մի խնդիր չի առաջանում։ Մի կարևոր հանգամանք նշեմ, քանի որ կանանց խորհրդատվության (կոնսուլտացիաներում) մեջ չի մտնում վահանագեղձի անալիզի պարտադիր հանձնումը, ես խորհուրդ եմ տալիս, որ բոլոր կանայք իրենց նախաձեռնությամբ անպայման հանձնեն այն։ Այն կանայք, որոնք ռեպրոդուկտիվ շրջանում են և ունեն վահանագեղձի խնդիր, թիրեոտրոպ հորմոնի (ԹՏՀ-ի)  ցուցանիշը պետք է պահեն՝ մինչև 2,5, ավելի լավ է դրանից ցածր, քան բարձր։ Հղիանալուց հետո ևս պետք է ներզատաբանի (էնդոկրինոլոգի) հսկողության տակ գտնվեն, քանի որ հղիության ընթացքում ցուցանիշը բարձրանում է։

Անպտղության կարող են հանգեցնել սեռավարակների հետևանքով առաջացած բարդությունները։ Այս հարցում մեծ է տղամարդու գործոնը։ Մեր հայ աղջիկների 90 տոկոսը մինչև ամուսնությունը կույս է լինում և առաջին հարաբերությունն ունենում է ամուսնու հետ։ Եթե ամուսինը մինչ այդ այլ կյանք է վարել, ապա կինը վարակվում է բոլոր հնարավոր վարակներով և չի իմանում այդ մասին։ Անցնում է որոշակի ժամանակ նրա փողերը փակվում են, կամ այլ խնդիրներ են առաջանում։ Տղամարդը պետք է մինչև ամուսնությունն անպայման հետազոտվի, կնոջը վարակից զերծ պահելու համար և գիտակցի, որ ինքն է պատասխանատու իր ապագա ընտանիքի համար։

Անպտղության պատճառ կարող է հանդիսանալ նաև տղամարդու սերմի գործոնը, երբ սթրեսներից կամ փոքր ժամանակ տարած հիվանդություններից սերմի տոկոսը շատ ցածր է լինում և հանգեցնում է անպտղության։

- Որո՞նք են այն փուլերը, որ պետք է անցնեն զույգերը։

- Առաջնային օղակ է համարվում պոլիկլինիկայում գինեկոլոգի մոտ հետազոտվելը։

Այնտեղ բուժում են արդեն իսկ առկա վարակները, փորձում են հղիացնել, արվում են բոլոր անհրաժեշտ գործողությունները։

Հաջորդը, դա ներարգանդային սերմնավորման (ինսեմինացիայի) փուլն է, որը ցանկալի է իրականացնել վերարտադրողական կլինիկաներում։ Ինսեմինացիան դա գործընթաց է, որի ժամանակ տղամարդու սերմը մշակվում է, ապա ներարկվում կնոջ արգանդի մեջ: Եթե 3-6 անգամ կատարված ինսեմինացիաները արդյունք չեն տալիս, ցուցվում է արտամարմնային բեղմնավորում (ԱՄԲ) կատարելը, որը լայնորեն տարածված է որպես ԷԿՈ։ ( ЭКО - Экстракорпоральное оплодотворение)։

ԱՄԲ-ն բեղմնավորման այն գործընթացն է, որի ժամանակ կատարվում է կնոջ ձվարաններում գտնվող ֆոլիկուլների խթանումը հատուկ դեղորայքներով, որից հետո կատարվում է ֆոլիկուլների պունկցիա և ձվաբջիջների հավաքում: Այնուհետև ստացված ձվաբջիջները ուղարկվում են սաղմնաբանական լաբորատորիա, որտեղ ձվաբջիջը մարմնից դուրս միացվում է սերմնաբջջին։ Սերմնաբջջին միացնելուց հետո ձևավորվում է սաղմ, որը մի քանի օրվա ընթացքում շարունակում է զարգացումը, ապա պատրաստի սաղմը տեղադրվում է կնոջ արգանդ։

- Այսօր կա՞ արդեն զույգերի մոտ այն գիտակցությունը, որ ինքնուրույն չհղիանալու դեպքում կարելի է դիմել այլ եղանակի։

- Այո, գիտակցությունն արդեն ձևավորվել է, պարզապես ԱՄԲ-ն բավականին թանկ գործողություն է։

Կան մարդիկ, ովքեր երեխա չունեն տարիներ շարունակ, սակայն չեն կարող իրենց թույլ տալ օգտվել ԱՄԲ-ից` ելնելով ֆինանսական վիճակից:

Այսօր պետպատվերի շրջանակներում անպտղությունը բուժելու և զույգերին ֆինանսապես աջակցելու ծրագրեր կան։

- Իսկ որքա՞ն է արտամարմնային բեղմնավորման արդյունավետությունը։

- Ամբողջ աշխարհում ԱՄԲ-ի արդյունավետությունը 25-30 տոկոս է կազմում։ Ամեն ինչ արվում է, սաղմը 100 տոկոսով պատրաստվում է և 3-րդ կամ 5-րդ օրվա էմբրիոնը տեղադրվում է արդեն այդ գործընթացին պատրաստ կնոջ արգանդում։ Մնացածը կախված է կնոջ օրգանիզմից, ինչպես ասում են Աստծո գործոնն է՝ կամ չի հղիանում կամ հետագայում վիժում է սկսվում։ Այսօր աշխարհի բոլոր կոնգրեսներն ու կոնֆերանսները փորձում են հասկանալ՝ ինչո՞ւ, բայց դեռևս պատասխանը չեն գտել։

Բացի այն, որ "Աստղիկ" ԲԿ-ի Ռեպրոդուկտոլոգիայի կենտրոնը տեխնիկապես հագեցած է ամենաբարձր մակարդակով՝ հետազոտման և բժշկական միջամտությունների առաջադեմ սարքավորումներով, պրոֆեսոր Ռաուլ Օրվիետոյի շնորհիվ, մեր բժիշկները տեղյակ են այս ոլորտում տեղի ունեցող աշխարհի բոլոր նորություններից։ Դա ևս նպաստում է, որ մեր կենտրոնը հղիության բավականին հաջող տոկոս է գրանցում: Կարևոր է, որ մինչև ծննդաբերությունը, հղիությունը վարվի նույն հիվանդանոցում, նույն բժիշկի հսկողության ներքո, քանի որ վերջինս ի սկզբանե գիտի տվյալ կնոջ հիվանդոււթյան պատմությունը: Կան կլինիկաներ, որտեղ արվում է արտամարմնային բեղմնավորում, ծննդաբերական բաժանմունք չկա, և կինը ԱՄԲ-ի 12-րդ շաբաթից հետո պետք է գնա այլ հիվանդանոց, որտեղ կշարունակվի հղիությունը մինչև ծննդաբերություն։

Աստղիկ ԲԿ-ի Ռեպրոդուկտոլոգիայի բաժնում հաջողությամբ իրականցված հղիությունները մենք վարում ենք առաջին փուլից մինչև ծննդաբերության շրջան: Ինչպես նաև "Աստղիկ" բժշկական կենտրոնն ունի անհրաժեշտ սարքավորումներով հագեցած ծնարան, հմուտ մանկաբարձ գինեկոլոգներ և նեոնատոլոգներ։ Մեր առաջին ԱՄԲ-ի բալիկը ծնվել էր ժամանակից շուտ, ցածր քաշով՝ 890 գրամ, բայց մեր նեոնատոլոգների վարպետորեն աշխատանքի շնորհիվ, բալիկն այսօր` երկու տարեկան է։

- Իսկ գենետիկ հետազոտություններ արվո՞ւմ են, որպեսզի ի սկզբանե բացառվեն շեղումները։

- Եթե պարզվում է, որ ծնողները խնդիրներ ունեն գեների հետ կապված, ուղարկում ենք "Գենետիկայի կենտրոն", որտեղից համապատասխան տեղեկանք են բերում։ Կան դեպքեր, երբ կինն ունենում է մի քանի վիժում, այդ դեպքում ևս գենետիկ հետազոտություն ենք նշանակում, որպեսզի պարզենք, թե պատճառն ինչում է։
Բացի այդ կատարվում է սաղմի գենետիկ նախիմպլանտացիոն հետազոտություն (PGD)

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք երիտասարդ զույգերին։

- Խորհուրդ կտամ, որ խնդիրն աչքաթող չանեն ու ավելի նախաձեռնող լինեն։
Եթե փորձել են բոլոր հնարավոր տարբերակները և չի ստացվել հղիանալ, ապա ճիշտ կլինի դիմել ռեպրոդուկտոլոգին` ԱՄԲ փորձելու նպատակով։ Եղել են դեպքեր, երբ զույգը եկել է, որ կատարվի արտամարմնային բեղմնավորում, մենք հետազոտել ենք իրենց, գտել ենք պատճառը, բուժում ենք նշանակել, և նրանք ինքնուրույն, առանց ԱՄԲ-ի բալիկ են ունեցել։ Հրաշքներ ևս լինում են։ Մեր կենտրոնի լավագույն մասնագետներից բաղկացած թիմը բոլոր զույգերի կողքին է՝ հղիանալուց մինչև երեխայի ծնունդը։
Հիմնական խորդհուրդս է՝ երբեք չհուսահատվեք, եղեք լավատես և լիահույս, իսկ մենք ձեզ կօգնենք:

Ամեն օր այս շենք մտնելիս լրացուցիչ էներգիա եմ ստանում

Արտաքին աշխարհի մասին տեղեկատվության մոտավորապես 90 տոկոսն ընկալվում է​ տեսողությամբ, որի շնորհիվ մարդը տարբերում է շրջապատի առարկաները, երեւույթները, ընկալում՝ սեփական մարմինը: Մարդու աչքերն իրականում ավելի բարդ ու զարմանալի են, քան կարող է թվալ առաջին հայացքից:​
Տեսողության ամբողջական կամ մասնակի կորուստը զգալիորեն վատթարեցնում է մարդու կյանքի որակը, ուստի, բնական է, անչափ կարեւորվում է ակնաբույժի դերը առողջապահական համակարգում: http://bestgroup.am/  կայքի զրուցակիցն է Ս.Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնի մանկական բաժանմունքի ղեկավար, բժշկական գիտությունների թեկնածու, ԵՊԲՀ ակնաբուժության ամբիոնի դոցենտ ՌՈՒԶԱՆՆԱ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ: Նա բազմափորձ, հմուտ ակնաբույժ է եւ բարձր պրոֆեսիոնալիզմի շնորհիվ շատ երեխաների է վերադարձրել լավ տեսնելու, լիարժեք կյանքով ապրելու երջանկությունը:

-Ի՞նչ ակնային խնդիրներով են հիմնականում Ձեզ դիմում:

-Հաճախ դիմում են օպտիկական շեղումներով՝ կարճատեսություն,​ հեռատեսություն, դրանց հետեւանքներով, ինչպես նաեւ աստիգմատիկ խնդիրներով: Այսօր, ցավոք, երեխաները չարաշահում են ժամանակակից տեխնոլոգիաներից օգտվելը, դպրոցում չեն հետեւում ճիշտ տեսողական լուսային կանոններին, ճառագայթումը, արտանետումներն են շատացել, եւ այս ամենի արդյունքում տեսողական պաթոլոգիայի համար պարարտ պայմաններ են ստեղծվում: Ու հաճախ լինում են դեպքեր, երբ ծնողներն ակնոց չեն կրում, տեսողական խնդիր չունեն, սակայն ընտանիքի երկու-երեք երեխաները խնդիր են ունենում: Ի վերջո, կա դպրոցական կարճատեսություն հասկացողությունը:

-Կմանրամասնե՞ք:

-Օրինակ, երեխաները հաճախ ֆիզիկապես շատ քիչ են ծանրաբեռնվում, ոչ ճիշտ կեցվածք են ընդունում՝ դեմքով իջնելով դեպի գիրքը, տետրը, որը բերում է ոչ միայն ողնաշարի դեֆորմացիաների, այլեւ երկրորդային օպտիկական արհեստական շեղումների, կեղծ կարճատեսության, աչքի լարվածության… Եվ այդ ամենն ի վերջո հանգեցնում է կարճատեսության: Ծնողներին միշտ խորհուրդ ենք տալիս երեխաների համար պայմաններ ստեղծել, որպեսզի զարգանա նրանց ֆիզիկական ակտիվությունը, կարողանան շարժվել, իրենց բաժին ֆիզիկական էներգիան կորցնեն, նյութափոխանակությունը ճիշտ ընթանա, օրվա ընթացքում տեսահորիզոն ունենան: Երեխան պետք է ե՛ւ աշխույժ լինի, ե՛ւ ունենա տեսահորիզոն, որպեսզի աչքը՝ որպես օպտիկական համակարգ, կարողանա գործել, այսինքն՝ ամենամոտ եւ շատ հեռու  գտնվող իրերը, առարկաները տեսնելու բնության տված ունակությունը կարողանա անընդհատ աշխատեցնել, որպեսզի այն չծուլանա, հետ չզարգանա:

Մեր ուշադրության կենտրոնում են նաեւ վաղաժամ ծնված երեխաների ակնաբուժական խնդիրները, որոնք շատ վաղ ախտորոշվում են, եւ ձգտում ենք ժամանակին կանխարգելել հնարավոր վերահաս տեսողական շեղումները:

Մյուս խնդիրը ոսպնյակի բնածին եւ ձեռքբերովի պղտորումներն են ու աչքի բորբոքային հիվանդությունները, որոնք կարող են զուգորդվել համակարգային հիվանդությունների հետ (օրինակ, հոդերի բորբոքումներ, պարբերական հիվանդություններ եւ այլն): Դրանք կրկնվող են, յուրաքանչյուրին ցուցաբերվում է անհատական մոտեցում, եւ​ այդ խնդիրների լուծման նպատակով համագործակցում ենք նաեւ համապատասխան մասնագետների հետ:

-Կանխարգելիչ բուժումն ի՞նչ մակարդակի վրա է:

-Ծնողների դիմելիությունը, անկախ նրանց սոցիալական վիճակից, բավականին բարձր է: Եթե տեղամասային բժիշկը չի կողմնորոշվում ախտորոշման հարցում, պացիենտին ուղեգրում է կենտրոնացված խոշոր կլինիկաներ: Բայց ամենամեծ պատասխանատվությունը մեր՝ մանկական ակնաբուժական կենտրոնի ծառայությանն է, որտեղ բուժվում են ցանկացած փոքրիկ ռեֆրակցիոն շեղումներից մինչեւ տարբեր օրգանական ակնային շեղումներ, բնածին գլաուկոմա, ձեռքբերովի գլաուկոմա եւ այլ հիվանդություն ունեցողները: Ու շատ հազվադեպ է պատահում, որ ուշացած են դիմում, ընդ որում, երեխաներն էլ են աչալուրջ այդ հարցում: Մենք բարեգործական ծրագրերով հասնում ենք նույնիսկ մինչեւ ծայրամասային գյուղեր,​ կամ այնտեղի մասնագետների, բնակչության համար կազմակերպվում են կոնսուլտացիաներ: Այնպես որ՝ բավականին քիչ են հիվանդության բարձիթողի վիճակում դիմողները, երբեմն պարզապես վախից չեն բերում: Չպետք է մոռանալ, որ աշխարհն է փոխվել, մարդկանց կենցաղը, եւ երեխայի հիվանդությունն էլ (սկսած նրա բեղմնավորումից մինչեւ ծնվելը, մեծանալը) ընտանիքի, ընտանեկան պայմանների, նյարդային, հոգեբանական վիճակի հայելային արտացոլումն է: Կան ծնողներ, որ երեխային պարտադրում են ինչ-որ ծավալի աշխատանք կատարելուց հետո միայն դուրս գալ տնից, ինչի պատճառով երեխան հայտնվում է սթրեսային վիճակում, դիմադրողականությունն ընկնում է, տարբեր նեւրոլոգիական դրսեւորումներ է սկսում ձեռք բերել: Ուստի ծնողներին խորհուրդ ենք տալիս պահանջկոտ լինել երեխաների նկատմամբ, սակայն նրանց չզրկել իրենց ամենամեծ թանկ բանից՝ մանկությունից:

-Ի՞նչ եք առաջարկում՝ ակնո՞ց կրել, թե ոսպնյակ:

-Առաջին հերթին՝ ակնոցային կորեկցիա, իսկ հետո, անհրաժեշտության դեպքում՝ կոնտակտային կորեկցիա: Ընդ որում, վերջինիս համար շատ խիստ ցուցումներ կան:

-Աչքի հիգիենայի մասին ի՞նչ կասեք:

-Առաջին հերթին պետք է օգտվել ընդհանուր հիգիենայի կանոններից. աչքը մաքուր պահել,​ չտրորել, որովհետեւ դա կարող է ինֆեկցիա առաջացնել: Պետք է հետեւել միջավայրի, անձնական մաքրությանը, աշխատել գերազանցապես քթով շնչել, ճիշտ լուսավորվածություն, ժամանակին ու հանգիստ քուն ապահովել: Չպետք է հեռուստացույցի, բջջային հեռախոսի, ընդհանրապես որեւէ լուսավոր էկրան լինի մութ տարածության մեջ:

-Մանկական կուրություն գոյություն ունի՞:

-Անվերադարձ կուրություն լինում է, եթե կա լուրջ խնդիր, եթե տեսողական նյարդի  բորբոքման բուժումը հապաղում են կազմակերպել, եթե ունեն տեսողական նյարդի գանգուղեղային տրավմաներ:

-Ըստ Ձեզ, ո՞րն է առողջության բանաձեւը:

-Առողջության բանաձեւը ձգտելն է ճիշտ, առողջ կենսակերպի, նաեւ բարձր տրամադրությունն է, բնության տվածը գնահատելը, պահպանելը: Ինչպես Թումանյանն է ասում. «Ամեն անգամ Քո տվածից երբ մի բան ես Դու տանում, Ամեն անգամ, երբ նայում եմ, թե ի՜նչքան է դեռ մնում,- Զարմանում եմ, թե` ո՜վ Շռայլ, ի՜նչքան շատ ես տվել ինձ, Ի՜նչքան շատ եմ դեռ Քեզ տալու, որ միանանք մենք նորից»։

-Կնոջ համար դժվար չէ՞ համատեղել աշխատանքը ընտանիքի հետ:

-Առայժմ ստացվում է, քանի որ գիտեմ՝ տանը ինձ սպասում են, ու ձգտում եմ, որ դա շարունակական լինի:

-Ո՞րն է Ձեր մասնագիտական ամենամեծ ձեռքբերումը:

-Իմ ամենամեծ ձեռքբերումն այն է, որ իմ գործին մոտենում եմ ոչ թե զուտ որպես մասնագիտություն, այլ սիրում եմ այն: Ամեն օր (եւ այդպես՝ երեսուն տարուց ավելի) նորովի եմ մտնում շենք, եւ այն լրացուցիչ էներգիան, որ ստացել եմ քսանհինգ տարեկանում, հիմա էլ ստանում եմ:

-Որպես վերջաբան Ձեր մաղթանքը հանրությանը:

-Քանի որ երեխաների հետ եմ աշխատում, նրանց մաղթում եմ առողջ, պայծառ հայացք, գեղեցիկ, ժպտացող, փայլուն աչքեր: Իսկ դրա համար պիտի աշխատեն ե՛ւ բժիշկները, ե՛ւ ծնողները:​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​