Առողջությունից ավելի կարեւոր ու անգնահատելի բան չկա

Մարդու ամենաթանկ ու անդառնալի արժեքն առողջությունն է, եւ ցանկացած հիվանդության ճիշտ բուժումը սկսելուց առաջ անհրաժեշտ է այն ախտորոշել: Այդ իսկ պատճառով ժամանակակից բժշկությունն ունի ախտորոշիչ հետազոտությունների բազմաթիվ եղանակներ եւ մեթոդներ, որոնք բավականին պարզ են ու հիվանդի մոտ տհաճ զգացողություններ չեն առաջացնում: Շատ խնդիրներ ախտորոշվում են հետազոտության միջոցով, որը առավել ինֆորմատիվ, մատչելի, ճշգրիտ մեթոդ է եւ հնարավորություն է տալիս ստանալ տեղեկություն  օրգանների   ու համակարգերի օրգանական փոփոխությունների մասին:  Դրա միջոցով կարելի է ստանալ տվյալների ինչպես որակական, այնպես էլ`քանակական բնութագիրը:

 Նման մոտեցումը հնարավորություն է տալիս ճիշտ մեկնաբանել հետազոտվող օրգանների վիճակն ըստ հիվանդի գանգատների եւ հիվանդության կլինիկական պատկերի: Հետազոտության շնորհիվ հնարավոր է սահմանել բոլոր օրգանների բացարձակ չափերը, նկարագրել նրանց կառուցվածքը, բացահայտել բորբոքային օջախների եւ նորագոյացությունների առկայությունը:

Վ. Ֆանարջյանի անվան Ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնը հագեցած է բարձր եւ փորձագիտական դասի ժամանակակից սարքավորումներով եւ ժամանակակից տեխնոլոգիաներով (ճառագայթների լայնաշերտ ձեւավորում, գերհստակ պատկերի ստացում, գերբարձր թույլատրելիություն, երկրորդ հյուսվածքային հարմոնիկա, հյուսվածքային դոպլեր): Բուժհաստատություն, որտեղ աշխատում են գիտակ, փորձառու եւ բարեհամբույր մասնագետներ, որոնք սերտորեն համագործակցում են կենտրոնի բոլոր մասնագետների հետ, ճշգրիտ ախտորոշում ստանալու համար անհրաժեշտության դեպքում մանրակրկիտ քննարկում յուրաքանչյուր այցելուի տվյալները: Փորձագիտական դասի սարքավորումների ժամանակակից տեխնոլոգիաների շնորհիվ կարելի է հայտնաբերել նույնիսկ բավականին փոքր գոյացություններ, ճշգրիտ ուսումնասիրել դրանց ներքին կառուցվածքը, ստանալ փոքրագույն գոյացությունների եւ շրջակա հյուսվածքների առավել հստակ պատկերներ: Այսպիսով, բարձրանում է ախտորոշման եւ տարբերակիչ ախտորոշման արդյունավետությունը, հիվանդություններն ավելի վաղ շրջաններում են հայտնաբերվում, հնարավորություն է ստեղծվում պլանավորել բուժումը կոնկրետ կլինիկական պահանջներին համապատասխան:

Հետազոտությունը կիրառվում է հիվանդությունների ախտորոշման, ախտաբանական գործընթացի պարբերական հսկողության եւ բուժման արդյունքների գնահատման նպատակով: Հետազոտությունները թույլ են տալիս  նախ հայտնաբերել ու ախտորոշել պաթոլոգիան, հետո որոշել տվյալ  փոփոխությունների տեղակայությունը եւ բուժման ընթացքի  դինամիկան:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է ռադիոլոգների հայկական ասոցիացիայի անդամ, Վ. Ֆանարջյանի անվան ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնի բժիշկ-ճառագայթաբան ԱՐՄԻՆԵ ԲԱԴԵՅԱՆԸ, ում հետ  մեր զրույցը ծավալվեց ոլորտի մեթոդների կարեւորության եւ դրանց կիրառության շուրջ: 

Շատ հաճելի կին եւ զրուցակից, ու չնայած բավականին երիտասարդ տարիքին, իր ամուր եւ հաստատուն քայլերով նպատակասլաց առաջ է ընթանում ընտրած ճանապարհով:  

-Տիկի´ն Բադեյան, Ձեր կարծիքով ի՞նչ մակարդակ ունի արդի ճառագայթաբանության ճյուղը:

-Ռադիոլոգիան` ճառագայթաբանությունը, ժամ առ ժամ զարգանում է, այսինքն` ի հայտ են գալիս նորագույն մեթոդներ, նոր սարքավորումներ, որոնք ավելի են հեշտացնում դիագնոստիկ գործընթացները: Հայաստանում ճառագայթային ախտորոշումը բավականին բարձր մակարդակ ունի, որովհետեւ վերջին տարիներին ավելի շատ են ներդրվում նորանոր սարքավորումներ, բժիշկներն էլ բավական մեծ ժամանակ են տրամադրում իրենց վերապատրաստմանը, որպեսզի տեղում չդոփեն: Մի խոսքով` ամեն ինչ արվում է, որպեսզի համապատասխանեցնենք մեր չափանիշները եվրոպականին:

-Բժշկուհի´,  ձեր բաժանմունքում ախտորոշման ի՞նչ մեթոդներ են կիրառվում:

-Մեր բաժանմունքը կոչվում է <<Համալիր ախտորոշման բաժանմունք>>, այսինքն` մեզ մոտ իրականացվում են բոլոր դիագնոստիկ մեթոդները, որպեսզի պացիենտը ստանա վերջնական եւ ճշգրիտ ախտորոշում: Բաժանմունքում գործում են ռենտգեն հետազոտման բոլոր մեթոդները, սոնոգրաֆիկ, էլաստոգրաֆիկ, դուպլեքս, ՀՇ հետազոտությունները, մամոգրաֆիան: Ի դեպ, մեր մամոգրաֆիայի սարքը լավագույններից մեկն է Հայաստանում: Հպարտությամբ կարող եմ ասել, որ բաժանմունքը համալրվել է իր տեսակի մեջ եզակի նորագույն SPECT GAMMA խցիկով սցինտիգրաֆիկ հիբրիդ սարքավորումը իր CT կոմպոնենտով, որը թույլ է տալիս մոլեկուլյար ֆունկցիոնալ մակարդակի վրա ստանալ պատկերներ, համադրել դրանք ՀՇ անատոմիական պատկերների հետ` այդպիսով ստանալով ավելի մանրամասն եւ ճշգրիտ տեղեկատվություն հիվանդության մասին: Այն թույլ է տալիս հետազոտել ոսկրային, սիրտ-անոթային, երիկամային, լիմֆատիկ համակարգերը: Այս տարի Հայաստանում ներդրվել է ամենաարդիական վիրահատություններից մեկը, որը թույլ է տալիս հատուկ իզոտոպների միջոցով անոթափոսում հայտնաբերել փոփոխված լիմֆատիկ հանգույցը կրծքագեղձի վիրահատության ժամանակ, հեռացնել միայն փոփոխված հանգույցները` պահպանելով առողջները: Դա ավելի հեշտացնում է հիվանդների վերականգնողական գործընթացը, հնարավորություն է տալիս հետագայում նրանց կյանքի որակը բարձր սանդղակում պահել: Շատ շուտով` մինչեւ Ամանոր, մեր բուժհաստատությունը համալրվելու է եւս մեկ գերժամանակակից ծառայությամբ, որը նույնպես միակն է Հայաստանում: Մեր կլինիկայում բացվելու է յոդաթերապիայի համար նախատեսված ծառայություն, որը թույլ է տալու այն հիվանդներին, ովքեր տարեկան կտրվածքով մոտավորապես 250 հոգի են, արտերկրի փոխարեն բուժումներն ու ախտորոշումները ստանալ Հայաստանում` մեզ մոտ: Մի քանի ամիս առաջ մեր բաժանմունքը համալրվեց եւս մեկ նորագույն սարքավորումով` վերջին սերնդի բարձր մակարդակի համակարգչային տոմոգրաֆով, որը նույնպես բարձրացնում է դիագնոստիկ ախտորոշման բոլոր գործընթացների արդյունավետությունը: Մեր հիվանդանոցն այն եզակիներից է, որը, պահպանելով իր հին ավանդույթները, ապավինում է նաեւ երիտասարդ կադրերի ակտիվությանը:

-Բժշկուհի´, ախտորոշման մեջ կա՞ն հակացուցումներ:

-Համակարգչային տոմոգրաֆով հետազոտությունը հակացուցված է հղիության, ինչպես նաեւ հղիության կասկածի դեպքերում, մնացած բոլոր դեպքերում հակացուցումները հարաբերական են: Օրինակ, ՀՇ հետազոտությունը հարաբերականորեն հակացուցված է մինչեւ 18 տարեկան երեխաների համար: Այն հակացուցված է նաեւ ոչ ադեկվատ պացիենտների համար, քանի որ վերջիններս չեն կարող անշարժ պառկել հետազոտման սեղանի վրա: Հետազոտություն կատարելու համար նրանց ներարկվում են հատուկ `սեդատիվ նյութեր: Հարաբերական հակացուցումներից է նաեւ մետաղական պրոթեզների առկայությունը,  քանի որ դրանց առկայությունը վատացնում է վիզուալիզացիան: Կոնտրաստային մեթոդներով հետազոտության պարագայում ալերգիան կոնտրաստ նյութի հանդեպ նույնպես համարվում է հակացուցում: Երիկամային լյարդային անբավարարությունն էլ է հակացուցում, այդ իսկ պատճառով մինչ ախտորոշումը կատարվում են մի շարք այլ անհրաժեշտ հետազոտություններ: Հարաբերական հակացուցում է համարվում նաեւ շաքարային դիաբետով տառապող հիվանդների մոտ մեթֆորմինային շարքի դեղորայքների ընդունումը: Սովորաբար մենք հիվանդնեին խորհուրդ ենք տալիս 3 օր չխմել մեթֆորմին եւ փորձել իջեցնել շաքարը այլ դեղամիջոցներով: Ապա կատարում ենք հետազոտությունը, որից հետո կրկին 2-3 օր պետք չէ ընդունել այդ դեղամիջոցը: Եվ միայն հետազոտությունից հետո պացիենտը կարող է վերադառնալ իր սովորական դեղորայքային բուժմանը: ՀՇ ընդհանրապես այն հետազոտությունն է, որ պետք է ցուցված լինի, նշանակվի բժշկի կողմից, եւ պացիենտը չպետք է ինքնուրույն, առանց ցուցումի գնա այդ հետազոտմանը:

-Տեղյակ ենք, որ ասոցիացիայի անդամ եք, դա, Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է տալիս:

-Ասոցիացիաները իրականում օգնում են բժիշկներին, նրանց գիտելիքների մեծ պաշար են տալիս, մեր ասոցիացիան շատ ակտիվ զբաղվում է մասնագետներ կրթելու գործունեությամբ, արտերկրից հրավիրվում են մասնագետներ, որոնք կազմակերպում են դասընթացներ: Վերջերս Հայաստանում տեղի ունեցավ եզակի իրադարձություն` եվրոպական դպրոցը «տեղափոխվեց» Հայաստան, այսինքն` մի քանի օր մենք հնարավորություն ունեցանք լսելու Եվրոպայի լավագույն ռադիոլոգներին, ծանոթանալու հետազոտման մեթոդներին, մոտեցումներին, դիագնոստիկ առանձնահատություններին: Դասախոսությունները, գործնական դասընթացները իրականում շատ օգտակար եւ արդյունավետ դաշտ են համարվում գիտելիքների պաշար ձեռք բերելու համար: Արտերկրում եւս մասնակցում ենք շատ վերապատրաստումների, եւ հենց մեր ասոցիացիան է, որ բավականին շատ է աջակցում մեզ այդ հարցում: Ասոցիացիան ստեղծել է նաեւ շատ լավ ընկերական միջավայր, ռադիոլոգ բժիշկների շփումները դարձել են ավելի ամուր, ամրապնդվել են ինչպես գործնական, այնպես էլ ընկերական մակարդակով: Եվ, ինչու ոչ, շատ ավելի հեշտացվում է աշխատանքը մեր անընդմեջ կապի միջոցով, փորձի փոխանակությամբ:

-Բժշկուհի´, ո՞ւմ եք համարում Ձեր ուսուցիչը:

-Իրականում իմ ուսուցիչները շատ են եղել, քանի որ շատ հիվանդանոցներում եմ ՀՇ-ի համար վերապատրաստվել: Շատ մեծ երախտագիտությանս խոսքը պետք է հայտնեմ Կոնստանտին Ղալումյանին` մեր ասոցիացիայի նախագահին, ինչպես նաեւ Նելլի Համբարձումյանին, Աննա Ֆրանգուլյանին, Անի Ալբերտի Վարդանյանին, ով մեր բաժանմունքի ղեկավարն է: Ես բոլորից ինչ-որ բան սովորել, ինչ-որ բան քաղել եմ ու շատ շնորհակալ եմ իմ մասնագիտական կայացման համար: 

-Որպես վերջաբան ի՞նչ խորհուրդ կտաք մեր հասարակությանը:

-Մարդկանց հորդորում եմ ավելի լուրջ վերաբերվել իրենց առողջությանը, ավելի լավ ճանաչել օրգանիզմը եւ ինչ-որ ֆիզիոլոգիական փոփոխություններ նկատելիս ավելի վաղ շրջանում դիմել բժշկի: Կցանկանամ, որ երիտասարդությունը ավելի իրազեկված լինի, դիմի բժշկի կանխարգելիչ բուժօգնության նպատակով: Փորձը ցույց է տալիս, որ ավելի հեշտ է կանխարգելել հիվանդությունը, քան հետագայում բուժել այն: Ցավոք սրտի, ինտերնետաբուժությունը ավելի շատ է ակտիվացել, մարդիկ գտնում են իրենց ցանկացած ինֆորմացիան եւ փորձում ինքնաբուժությամբ զբաղվել, որը վնասում է եւ խոչընդոտում բժիշկների աշխատանքին: Ինտերնետ պորտալը պետք է օգտագործվի խելամիտ սահմաններում: Պետք է հասարակության մեջ ձեւավորվի այն գիտակցումը, որ դեղորայքային բուժումը նշանակվում է միայն բժշկի, այլ ոչ թե հարեւանի, բարեկամ-հարազատի կողմից: Մարդկանց մաղթում եմ լինել առողջ, քանի որ առողջությունից ավելի կարեւոր ու անգնահատելի բան չկա:

Ճշգրիտ ախտորոշում ստանալու համար պետք է կատարվի համալիր հետազոտություն

Ժամանակին արված հետազոտությունը թույլ է տալիս հայտնաբերել հիվանդությունը վաղ փուլերում եւ  կանխել դրա հետագա զարգացումը: Բոլորս Էլ գիտակցում ենք, որ առավել հեշտ է հիվանդությունը կանխարգելելը, քան բուժելը: Այսօր մեր բժշկության մեջ ամենաինֆորմատիվ մեթոդներն են կիրառվում տարբեր հիվանդությունների ճիշտ ախտորոշման համար, ինչին նպաստում են հետազոտման արդյունքների ճշգրտությունը, մեթոդի մատչելիությունը,  հակացուցումների բացակայությունը:

 http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է բժիշկ-ճառագայթաբան, բժշկական գիտությունների թեկնածու, ԵՊԲՀ-ի ճառագայթային ամբիոնի դոցենտ, «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնի դիագնոստիկ ծառայության ղեկավար  ՏԻԳՐԱՆ ՔՈՉԱՐՅԱՆՆ է: Բժիշկ լինել՝ նշանակում է ստանձնել շատ մեծ պատասխանատվություն, սիրել մարդկանց, ամեն հիվանդի մոտենալ յուրովի ու պատրաստ լինել սեփական ուժերի գերլարման հաշվին անել առավելագույնը։ Հենց այդպիսին է մեր զրուցակիցը, ինչի համար էլ վայելում է ինչպես հիվանդների, այնպես էլ ընդհանրապես հանրության սերն ու վստահությունը:

- Բժի´շկ, ճիշտ ախտորոշումը արդյունավետ բուժման առաջին գրավականն է: Ախտորոշման ի՞նչ նորագույն  մեթոդներ են կիրառվում Ձեր բաժանմունքում:

-Այո´, ախտորոշումը արդյունավետ բուժման հիսուն տոկոսից ավելին է կազմում: Նշեմ, որ մեր բաժանմունքը հիմնադրվել է 2002 թվականին, եւ այստեղ մշտապես կիրառվում են գերձայնային հետազոտությունների ամենաառաջատար մեթոդները:

«Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնն առաջինն էր, որ 2007 թվականին հանրապետություն ներմուծեց 4D ծավալային  ՈՒՁՀ սարքը, եւ այսօր էլ մեր բաժանմունքում ունենք ամերիկյան հանրահայտ <<General Electric>>  ընկերության 2018 թվականի արտադրության  <<Voluson E10>> սարքը, որն աշխարհում համարվում է լավագույնը եւ միակն է մեր տարածաշրջանում: 2017 թվականին ձեռք ենք բերել <<Toshiba>> ֆիրմայի գերժամանակակից համակարգչային շերտավոր տոմոգրաֆ, որը հնարավորություն է տալիս շերտավոր հետազոտել օրգան-համակարգերը` ընդհուպ մինչեւ սիրտ: Այն շատ քիչ ժամանակ է պահանջում, ավելի քիչ է ճառագայթում` մեզ տալով հնարավորությունների մեծ ծավալ եւ շրջանակ: Ունենք նաեւ <<Toshiba>> ֆիրմայի արտադրության ժամանակակից թվային ռենտգեն սարք, որը նույնպես բավականին լայն հնարավորություններ է տալիս, իսկ ճառագայթումը նվազագույն է:

- Բժի´շկ, Ձեր նշած սարքերը մեկը մյուսին լրացնո՞ ւմ են, թե՞ փոխարինում:

-Սարքերը մեկը մյուսին չեն լրացնում. ամեն մեկն իր գործառույթն է կատարում, միայն համակարգչային շերտավոր հետազոտությունը` տոմոգրաֆիան, որոշ չափով կարող է փոխարինել ռենտգեն հետազոտությանը: Ախտորոշման հարցում առաջին քայլերն անողը ռենտգեն սարքն է: Շերտավոր հետազոտությունն ավելի խորացված, մանրակրկիտ է կատարվում… Ամեն դեպքում ճշգրիտ ախտորոշում ստանալու համար պետք է կատարվի համալիր հետազոտություն: Չի կարելի մեկ մեթոդ ընտրել ու ասել, որ դա ամենակատարյալն է: Ապագայում ցանկանում ենք մեր բաժանմունքը հագեցնել մագնիսառեզոնանսային տոմոգրաֆիայով, որը ավելի շատ կիրառելի է նյարդաբանության, ողնաշարի, տրավմատոլոգիայի, օրթոպեդիայի, հոդերի, մկանների ախտահարումների դեպքում:

-Բժի´շկ, ե՞ րբ  Ձեր մեջ հետաքրքրություն առաջացավ դեպի բժշկությունը:

- Խորհրդային Միության տարիներին կար դասարանների մասնագիտացում, եւ դեռ դպրոցական տարիներից ես ընտրել էի կենսաբանություն ու քիմիա ուղղությունը: Դա, ինչպես նաեւ բարեկամների, հարազատների շրջանում բժիշկների առկայությունն ազդեցին իմ վերջնական որոշման վրա, եւ ես ընտրեցի բժշկի մասնագիտությունը:  

-Բժիշկ, ախտորոշման մեջ կա՞ն հակացուցումներ:

- Գերձայնային հետազոտությունները գրեթե հակացուցումներ չունեն: Դրանք բացարձակապես անվնաս են: Եթե այդպես չլինի, ՈՒՁՀ-ի միջոցով չի հետազոտվի պտուղը:

Բայց ռենտգեն ճառագայթման բազմակի կիրառումն անթույլատրելի է, գոյություն ունի որոշակի թույլատրելի սահման, որը պետք չէ խախտել: Լինում են դեպքեր, երբ հիվանդը նույն հետազոտությունն անցնում է մի քանի անգամ` մեկ ամսվա ընթացքում դիմելով տարբեր կլինիկաներ: Դա պետք է օրենքով սահմանվի, եւ հիվանդները խուսափեն կրկնակի, եռակի սթրեսի ենթարկել իրենց օրգանիզմը:

-Ի՞նչ կասեք դիմելիության կուլտուրայի մասին:

-Ցավոք, մեր հանրության շրջանում դա ցավալի թեմա է: Եթե հետազոտման համար մեզ դիմում են այլազգի պացիենտներ, եւ մենք նրանց զգուշացնում ենք, որ մեկ կամ վեց ամսից պարտադիր պետք է անցնեն կրկնակի հետազոտություն, նրանք պարտաճանաչ գալիս են: Իսկ եթե նույնն ասում ենք մեր հայրենակիցներին, ապա նրանք մեզ այցելում են, ասենք, մեկ տարի հետո, երբ արդեն բժշկությունը գրեթե անզոր է որեւէ բան անել: Իհարկե, դա խոսում է մեր հայկական յուրահատուկ մտածելակերպի, ինչպես նաեւ շատերի ֆինանսական ծանր վիճակի մասին:

- Լինո՞ւմ են դեպքեր, երբ հիվանդի մոտ  չարորակ ուռուցք հայտնաբերելու դեպքում հայտնում եք նրան այդ մասին։ Դա Ձեր իրավասությունների մեջ մտնո՞ւմ է:

-Առաջին լուրը հայտնում ենք մենք, բայց, իհարկե, ելնելով բժշկական եւ մարդկային էթիկայի կանոններից. գեղեցիկ չէ այդ մասին միանգամից պացիենտին ասելը: Հայաստանում դեռ այդ իրավական դաշտը չի գործում, դեռ բնակչությունն ու բժիշկները պաշտպանված չեն միմյանցից: Ռադիոլոգիայի բոլոր մեթոդները մեզ տալիս են նախնական վիճակի մասին պատկերը` ինֆորմացիան, բայց վերջնական արդյունքը կարող ենք ստանալ մի շարք հետազոտություններ անցկացնելուց հետո միայն: Հատկապես ուռուցքաբանության մեջ մեծ տեղ է տրվում հյուսվածքաբանական քննությանը: Քանի որ մենք ընդամենը կասկած ենք ունենում գոյացության` չարորակ լինելու վերաբերյալ, պարզապես հիվանդին տեղեկացնում ենք այդ մասին եւ անպայման հավելում, որ վերջնական ախտորոշման համար պետք է անհապաղ դիմենք մի շարք հետազոտությունների իրականացմանը:

- Ամեն լավ մասնագետ պետք է ունենա լավ ուսուցիչներ, իսկ ո՞ւմ եք համարել եւ մինչ օրս համարում Ձեր ուսուցիչը:

- Ես ինձ շատ բախտավոր մարդ եմ համարում, որովհետև ունեցել եմ շատ լավ ուսուցիչներ, որոնց էլ միշտ շնորհակալ եմ իմ մասնագիտական ուղու ու հասած արդյունքների համար: Ինչ վերաբերում է գերձայնային հետազոտություններին, ապա իմ առաջին ուսուցիչը Ռուզաննա Լեւոնի Խոջոյանն է, ով ինձ, բժշկական այբուբենից սկսած, սովորեցել է ամեն ինչ: Նա մինչ օրս աշխատում է <<Դիագնոստիկա>> բժշկական միավորում ԲԲԸ-ում: Բուժմիավորումն ունի արդեն 30 տարուց ավելի պատմություն, այն առաջին բաժնետիրական ընկերությունն էր ՀՀ-ում, որը ոչ միայն բժշկության մեջ, այլ նաեւ որպես կրթօջախ կրթել է եւ շարունակում է կրթել ապագա բժիշկներին: Այնտեղ իրականացվում էին այնպիսի հետազոտություններ, որոնք այդ ժամանակաշրջանում միակն էին: Եվ անչափ ուրախալի է, որ այդ կենտրոնը ոչ թե փակվեց, այլ շարունակում է կրթօջախ մնալ՝ տալով բժիշկների նորանոր սերունդներ:

    Հայկ Արայի Նիկողոսյանը 1982 թվականից <<Դիագնոստիկա>> բժշկական միավորման կազմակերպիչներից էր եւ հիմնադիր ղեկավարը, 1982-1987 թվականներին՝ նախկին ԽՍՀՄ տարածքում առաջին հանրապետական ախտորոշիչ կենտրոնի ղեկավարը, 1988-1992 թվականներին՝ միավորման գլխավոր տնօրենը: Այն ժամանակ հենց նա ստեղծեց ախտորոշման ամբիոնը եւ դարձավ դրա վարիչը: Հետագայում պարոն Նիկողոսյանը դարձավ իմ թեկնածուական ատենախոսության գիտական ղեկավարը:

Պարտադիր ուզում եմ նշել նաեւ, որ օրդինատուրան ավարտելուց հետո իմ մասնագիտական զարգացման գործում մեծ դեր է ունեցել Արմեն Կարպի Ղազարյանը, ով բժիշկ-ճառագայթաբան է, բժշկական գիտությունների դոկտոր եւ ղեկավարում է <<Ասպեռա-Սկան>> բժշկական գիտական կենտրոնը:

-Երիտասարդ կադրերի հետ շփվելով՝ ի՞նչ ապագա կարող եք կանխատեսել մեր բժշկության համար:

-Ես դասավանդում եմ համալսարանում, մասնակցում բարեգործական ծրագրերի, մարզային բժիշկների վերապատրաստմանը եւ, շփվելով երիտասարդ կադրերի հետ, կարող եմ ասել, որ մեր երիտասարդները շատ տարբեր են: Ես լավատես եմ ու շատերի մեջ տեսնում եմ ձգտում գիտելիքների նկատմամբ: Ընդ որում, նրանց հնարավորությունները շատ ավելի մեծ են, քան մեր ժամանակներում, երբ մենք հիմնականում կրթվում էինք մեր դասախոսների գիտելիքներով, հոդվածների եւ գրականության, դժվարությամբ հայթայթած ամսագրերի միջոցով: Իսկ այսօր ինտերնետ պորտալն այնքան ծավալուն է, լի տեղեկատվությամբ, որ ձգտող եւ պրպտող մարդը կարող է անսահման հնարավորություններ ստանալ: Կան խելացի եւ բանիմաց երիտասարդներ, եւ հույս ունեմ, որ նրանց անունները մեր ապագա բժշկության մեջ լավագույնս հնչելու են:

-Բժի´շկ, Դուք հայկական մասնագիտական ասոցիացիաների անդա՞մ եք:

-Ես Հայաստանի ռադիոլոգների ասոցիացիայի եւ մանկաբարձությունում եւ գինեկոլոգիայում գերձայնային հետազոտությունների հայաստանյան ասոցիացիայի անդամ եմ: Ցանկանում եմ նշել, որ այդ ասոցիացիաները նորաստեղծ են եւ մեծ քանակով գիտաժողովներ ու մասնագիտական հավաքներ են կազմակերպում Հայաստանում, որոնք մեծ ուսուցողական դեր են կատարում: Ես նաեւ մանկաբարձությունում եւ գինեկոլոգիայում գերձայնային հետազոտությունների համաշխարհային ու ռադիոլոգիայի եվրոպական ասոցիացիաների անդամ եմ:

-Ձեր մաղթանքը մեր հասարակությանը:

-Կմաղթեմ, իհարկե, քաջ առողջություն, կցանկանամ, որ մեր երկրում դիմելիության մակարդակը, կուլտուրան բարձրանա, քանի որ բժշկությունը շատ արդյունավետ կարողանում է բուժել եւ պայքարել հիվանդությունների դեմ միայն այն դեպքերում, երբ դրանք վաղ փուլերում են ախտորոշվում: Խորհուրդ կտամ կանխարգելիչ նկատառումներից ելնելով` տարեկան գոնե մեկ անգամ դիմել իրենց բժշկին:

ԲԺԻՇԿ ԼԻՆԵԼԸ Ե´Վ ԿՈՉՈՒՄ Է, Ե´Վ ՄԱՍՆԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ

Մարդու աչքերի գեղեցկությունը գնահատվել է բոլոր ժամանակներում, եւ իզուր չեն ասում, որ աչքերը հոգու հայելին են, նրանցում ամբարվում են տրամադրությունն ու բնավորությունը, աչքերով հնարավոր է ճանաչել ու զգալ մարդու խառնվածքն ու մտադրությունները: Աչքերը կարող են վկայել նաեւ հիվանդությունների հանդեպ հակվածության մասին, նույնիսկ հնարավորություն տալ ախտորոշելու արդեն իսկ զարգացող հիվանդությունը:

Քիչ չեն նաև աչքերի հետ կապված հիվանդությունները: Եվ ծագում է շատերին հուզող հարցը՝ ինչպե՞ս պայքարել դրանց դեմ, ո՞ւմ դիմել: Նման դեպքում անչափ կարեւոր է ընտրել ոչ միայն հիվանդանոցը, այլեւ դրա մասնագիտական կազմը: Աչքերի բորբոքային հիվանդությունները շատ տարածված են, սակայն ոչ բոլորն են կարողանում տարբերել դրանք միմյանցից ու ճիշտ բուժել: Մեր հանրապետությունում առաջնային դիրքում է Ս. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնը, որը կազմավորվել է 1978 թվականին՝ կլինիկայի ղեկավար Սերգեյ Մալայանի անմիջական նախաձեռնությամբ եւ ջանքերով: Ներկայումս այն բազմապրոֆիլային ակնաբուժական ամենամեծ բուժհաստատությունն է, որտեղ կատարվում են աշխարհում առկա գրեթե բոլոր վիրահատական միջամտությունները: Կենտրոնը հագեցած է գերժամանակակից սարքավորումներով, իսկ բարձրակարգ եւ սրտացավ բժիշկ-մասնագետներն իրենց գործի նվիրյալներն են: Ս.Վ. Մալայանի անվան ակնաբուժական կենտրոնի աչքի բորբոքային հիվանդությունների բաժանմունքը զբաղվում է ոչ միայն բժշկական, այլեւ գիտական գործունեությամբ, որին ակտիվորեն մասնակցում են այնտեղ ուսուցանող կլինիկական օրդինատորները՝ կոնֆերանսներում իրենց ելույթներով եւ տպագրված հոդվածներով:

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է ակնաբուժական կենտրոնի աչքի բորբոքային հիվանդությունների բաժանմունքի ակնաբույժ, բժշկական գիտությունների թեկնածու, Աչքի բանկի տնօրեն ԱՆԻ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆԸ: Բժշկուհին 1996 թվականից հայկական ակնաբուժության ասոցիացիայի անդամ է, 24 գիտական աշխատությունների ու հրապարակումների հեղինակ եւ համահեղինակ: Հաճելի կին ու հետաքրքիր զրուցակից է, ով մարդկանց լիարժեք տեսողություն պարգեւելու, կյանքը լիաթոք վայելելու շնորհակալ գործն է անում` իր բազմավաստակ աշխատանքային փորձով ու բացառիկ գիտելիքների շնորհիվ Կենտրոնում իրականացնելով ակնաբուժական մի շարք բարդագույն վիրահատություններ:  

-Բժշկուհի´, բժիշկ լինելը կոչո՞ւմ է, թե մասնագիտություն:

-Բժիշկ լինելն առաջին հերթին մասնագիտություն է, բայց եթե, իհարկե, զբաղվում ես քո սիրած գործով եւ անձդ նվիրում մասնագիտությանը, ապա դա արդեն նաեւ կոչում է: Երբ գրագետ մասնագետ ես, ամբիցիաներդ դնում ես մի կողմ, հիվանդի նկատմամբ ուշադիր ես, հոգատար, ամեն մեկին յուրովի ես մոտենում, մատչելի բացատրում խնդիրները, պացիենտը, բնականաբար, գնահատվում է այդ ամենը:

–Ինչպե՞ս ընտրեցիք ակնաբույժի մասնագիտությունը, եւ ինչքանո՞վ եք Ձեզ ինքնաբավ զգում, երբ ամեն անգամ մի նոր պացիենտի վերադարձնում եք, թերեւս, ամենաթանկ բանը՝աչքի լույսը:

-Մասնագիտությունս ժառանգաբար փոխանցվել է մայրիկիցս: Չնայած, ճիշտն ասած, ի սկզբանե չէի ցանկանում ակնաբույժ դառնալ, բայց այսօր շատ գոհ եմ մասնագիտության ընտրությունից: Այդ փոքրիկ օրգանում` աչքում, բազում հիվանդություններ, առանձնահատկություններ կան, եւ աչքի հիվանդությունները ի հայտ են գալիս ոչ միայն հենց աչքի մեջ, այլ նաեւ կարող են զուգակցվել մեկ այլ հիվանդության հետ: Իսկ դա նշանակում է, որ ճիշտ որոշում կայացնելու համար համապարփակ բժշկական գիտելիքներ պետք է ունենաս, չպետք է բավարարվես միայն նեղ մասնագիտացումով:

-Ի տարբերություն այլ օրգանների, աչքերի դերը մարդու կյանքում առանձնահատուկ կարեւորություն ունի. առանց տեսողության մարդու կյանքի որակը կիսով չափ ընկնում է: Ի՞նչ հնարավորություններ կան այսօր ժամանակակից ակնաբուժության մեջ մարդու տեսողությունը պահպանելու, կուրությունը կանխելու համար: 

-Իհարկե, աչքի լույսը մարդուն վերադարձնելը մեծագույն պարգեւ է, եւ, եթե նույնիսկ հիվանդը բժշկին շնորհակալություն չի հայտնում տեսողությունը վերականգվելուց հետո, նրա ուրախ, բարձր տրամադրությունը հուշում է, որ մարդը երջանիկ է:  Եվ դա այդպես է, քանի որ աչքի միջոցով ընկալվում են կյանքի հրաշալիքները: Իհարկե, ամեն օրգան ունի իր կարեւոր դերն ու գործառույթը, բայց առանց տեսողության մարդը կրկնակի օգնության կարիք ունի  թե´ սնվելու, թե´ քայլելու, թե´ բազում այլ հարցերում, եւ ինքնըստինքյան կյանքի որակը կտրուկ ու անդառնալի իջնում է:

-Տարիների ընթացքում ի՞նչ ձեռքբերումներ ունեցավ ձեր բաժանմունքը:

-Մալայան բժշկական կենտրոնում իրականացվում է բոլոր, այսպես ասած, բուժելի հիվանդությունների բուժման գործընթացը: Բայց, ցավոք, կան հիվանդություններ բոլոր ոլորտներում, որոնց բուժելու հարցում բժշկությունն արդեն անզոր է լինում: Եվ մենք դիմում ենք պացիենտներին, որպեսզի նրանք համբերատար լինեն, քանի որ գիտությունն արագ տեմպերով առաջընթաց է ապրում, եւ գուցե մի օր կկարողանանք օգնել նաեւ իրենց: Հիվանդին պետք չէ իզուր հույս տալ, եւ այդպես են վարվում արտերկրի կլինիկաներում՝  հիվանդին միանգամից ասելով, թե նա ինչ խնդիր ունի, որպեսզի նա  հասկանա իր խնդրի լրջությունը եւ հոգեբանորեն պատրաստ լինի հետագա քայլերին:

- Ձեր անմիջական մասնակցությամբ ինչպիսի՞ նորագույն մեթոդներ են կիրառվում բաժանմունքում:

-Մեր բաժանմունքը եղջերաթաղանթի եւ բորբոքային հիվանդությունների բաժանմունք է, որտեղ կատարվում են եղջերաթաղանթի հետ կապված բոլոր տեսակի փոխպատվաստումները: Հիմնականում իրականացվում է թափանցող կերատոպլաստիկա, բայց լինում են նաեւ շերտավոր կերատոպլաստիկայի հազվադեպ դեպքեր, որի ժամանակ փոխվում են եղջերաթաղանթի ներքին կամ արտաքին շերտերը: Եվ, իհարկե, պետք է  նշեմ, որ մեր բաժանմունքում արդեն 7-8 տարի է, ինչ կատարվում է ամիոտիկ մեմբրանի տրանսպլանտացիա:

-Ո՞րն է Ձեր էներգիայի աղբյուրը:

-Իմ էներգիայի աղբյուրը ընտանիքս ու երեխաներս են: Որպես մայր  կցանկանամ իմ զավակներին իրենց նպատակներին ու իղձերին հասցնել:

-Ընտանիքն ազգի հենասյունն է, յուրաքանչյուր մարդու հիմնական հարստությունը,  մի փոքր կպատմե՞ք Ձեր ընտանիքի մասին:

-Իհարկե, միանշանակ ընտանիքն ազգի հենասյունն է, եւ մարդ երջանիկ ու կայացած է իր ընտանիքով: Թե´ կենցաղային, թե´ ֆինանսական, թե´ այլ հարցեր լուծելի են ընտանիքում, ուղղակի պետք է լինել երջանիկ եւ ամուր պահել ընտանիքի հիմքերը: Իսկ աշխատավայր պետք է մշտապես գնաս ժպիտով,  այնտեղ չտանես ընտանեկան հոգսերը: Ամուսինս զինվորական է` գնդապետ, ունենք երկու զավակ, որոնք պատրաստակամ են ծառայելու հայոց բանակում:

-Ձեր մաղթանքը մեր ընթերցողներին:

-Կմաղթեմ, որ լինեն առողջ, իսկ եթե հիվանդանան էլ,  ապա միայն բուժելի հիվանդություններով: Մեր երկրին մաղթում եմ խաղաղություն, հասարակությանն էլ՝ ներքին խաղաղություն, որ մեզ գերլարված հոգեվիճակով պացիենտներ չայցելեն: Կցանկանամ, որ հասարակության մեջ զարգանա շփվելու, դիմացինին հարգելու կուլտուրան, եւ մարդիկ ինչ-որ չափով շնորհակալ լինեն, գնահատեն իրենց բժշկի աշխատանքը:

Կմաղթեմ, որ բոլոր կանայք մայրանան, վայելեն ծնող լինելու բերկրանքը

Վերարտադրողական առողջությունը մարդու առողջության կարեւորագույն բաղադրիչներից է: Անպտուղ ամուսնությունը կարեւոր հիմնախնդիր է սոցիալական ու բժշկական առումներով: Ժամանակակից բժշկությունն իր զինանոցում ունի անպտղության բուժման համար անհրաժեշտ բոլոր միջոցները: Սակայն, ցավոք, կան այնպիսիները, որոնք, չնայած հանդիսանում են մայրանալու եւ հայրանալու միակ միջոցը զույգերի մի մեծ խմբի համար, բայց հասու չեն շատերին իրենց թանկ լինելու պատճառով (օրինակ` արտամարմնային բեղմնավորումը): Նշենք, որ առաջին արտամարմնային բեղմավորումն իրականացվել է 1978 թվականին` Քեմբրիջի համալսարանի գիտնական-ֆիզիոլոգ Ռոբերտ Էդվարդսի կողմից, ում շնորհիվ հիմք է դրվել արտամարմնային բեղմնավորման տեխնոլոգիայի առաջացմանն ու կիրառմանը:

Անպտղությունը ռազմավարական նշանակություն ունի, այն ժողովրդագրական, վիճակագրական խնդիր է, որը հասարակության, մեր պետականության առջեւ է ծառացած: Ամբողջ աշխարհում պետական, հասարակական եւ մասնավոր ընկերություններն այս հարցին հատուկ ուշադրություն են դարձնում…

http://bestgroup.am/ կայքի զրուցակիցն է «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնի վերարտադրողական առողջության բաժանմունքի գինեկոլոգ-ռեպրոդուկտոլոգ ԱՆՆԱ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ: Կայացած կնոջ կերպարը որքան գրավիչ, այնքան էլ երբեմն վախեցնող է թվում, քանի որ հակասում է կարծրատիպային մտածողությանն ու արժեքներին: Սակայն 21-րդ դարի կինը կոտրեց այդ մոտեցումը` ապացուցելով, որ հնարավոր է լինել նվիրված կին, մայր, սիրել ընտանիքն ու երեխաներին, բայց ընտանիքից դուրս ունենալ նաեւ սեփական աշխարհը, ուր դրսեւորվում եւ նյութական են դառնում կնոջ մասնագիտական երազանքները: Մեր զրուցակիցն այդ կանանցից մեկն է` երիտասարդ հայուհի, ով, առաջնորդվելով մարդկանց աջակցելու մարդասիրական մղումներով, ընտրեց գինեկոլոգ-ռեպրոդուկտոլոգի բարդ ու պատասխանատու մասնագիտությունը:

 -Տիկին Խաչատրյան, այս օրերին Հայաստանում անպղության ի՞նչ ցուցանիշներ են գրանցված:

- Պետք է նշեմ, որ անպտղությունը Հայաստանում կազմում է բավականին մեծ տոկոս. յուրաքանչյուր հինգերորդ ընտանիքն ունի անպտղության խնդիր, այսինքն` Հայաստանում անպտղությունը կարող է շատ լուրջ դեմոգրաֆիկ խնդիր առաջացնել: Եթե ամուսնությունից մեկ տարի հետո կինը չի հղիանում, ամուսինները պետք է դիմեն բժշկի: Իսկ 35 տարեկանի շեմը հատած կանայք պետք է դիմեն բժշկի վեց ամիսը լրանալուց հետո: Ըստ առողջապահության նախարարության հաշվարկների, 2009 թվականից սկսած` անպտղության ցուցանիշը իջել է մոտ 2.5 տոկոսով: Ի դեպ, նշեմ, որ, ըստ եվրոպական ռեպրոդուկտոլոգների ասոցիացիայի կողմից կատարվող հետազոտությունների, Հայաստանն իր անպտղության դեմ բուժման ցուցանիշով բոլոր եվրոպական երկրների ցուցակում գրավել է երրորդ տեղը: Դա այդպես է, որովհետեւ Հայաստանում անպտղության դեմ բուժումն իրականացվում է բարձր մակարդակով: Այս տարի լրանում է արտամարմնային բեղմնավորման մեթոդի կիրառման 40-ամյակը, եւ այդ ոլորտը մեր երկրում շատ արագ տեմպերով զարգացում է ապրում, քանի որ նորարարություններ կան թե դեղորայքային, թե տեխնիկական, թե նոր բժշկական մոտեցումների ուղղություններով: Ըստ վիճակագրական տվյալների, Հայաստանում անպտղության տոկոսներն ավելի բարձր նիշ են կազմում Երեւանում, Արտաշատում, Գեղարքունիքի եւ Շիրակի մարզերում: Դա պայմանավորված է տղամարդկանց` արտագնա աշխատանքի մեկնելու հանգամանքով. նրանք, բացի ինֆեկցիաներից, բերում են սեռավարակներ, իր դերն է խաղում նաեւ մրսածությունը: Ու հենց այդ պատճառով անպտղության հարցում տղամարդիկ հիսուն տոկոսից ավելի են կազմում: Կա նաեւ տարիքային շեմ, եւ, օրինակ, 90-ականներին ծնված ամուսնական զույգերի մոտ ավելի բարձր են անպտղության ցուցանիշները:  

 -Բժշկուհի, ի՞նչ մասնագիտական ուղի եք անցել մինչ օրս:

-2004-2010թթ. սովորել եմ Երեւանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի ընդհանուր բժշկության ֆակուլտետում, 2010-2014թթ.՝ բժշկական համալսարանի կլինիկական օրդինատուրայի՝ մանկաբարձություն եւ գինեկոլոգիա մասնագիտությամբ: 2014-2015թթ. հետդիպլոմային կրթություն ստացել եմ սոնոգրաֆիա մասնագիտությամբ: Վերապատրաստումներ ստացել եմ 2015-ին՝ մասնակցելով ԵՊԲՀ-ի «Ուլտրաձայնային ախտորոշումը մանկաբարձության եւ գինեկոլոգիայի մեջ», 2017-ին Մոսկվայում՝ ակադեմիկոս Վ.Ի. Կուլակովի անվան գիտահետազոտական կենտրոնի «Վերարտադրողական օժանդակ տեխնոլոգիաները էմբրիոլոգների համար՝ գործնական կուրսով» թեմաներով դասընթացներին: Ես ընդհանրապես անչափ կարեւորում եմ  վերապատրաստումները եւ նոր մոտեցումներից ու սկզբունքներից տեղեկացված լինելու համար տարեկան մի քանի անգամ մասնակցում եմ միջազգային կոնֆերանսների:

Նշեմ, որ մանկաբարձություն եւ գինեկոլոգիայի օրդինատուրան 4 տարի անցել եմ «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում` Աշոտ Սիրունյանի գլխավորությամբ: Աշխատել եմ նրա հետ, այնուհետեւ հետդիպլոմային կրթությունս մեկ տարի ստացել եմ ուլտրաձայնային հետազոտության ոլորտում, իսկ նեղ մասնագիտացումս մեկ տարի ստացել եմ մեր ռեպրոկտոլոգիայի բաժանմունքի նախկին վարիչ Կարինե Կիրակոսյանի մոտ:

Ներկայումս «Ավանդական բժշկություն» բժշկական համալսարանում դասավանդում եմ, օտար լեզվով ներկայացնում ռեպրոդուկտոլոգիա մասնագիտության բոլոր առանձնահատկությունները:

-Դասավանդելիս, բնական է, շփվում եք երիտասարդ կադրերի հետ, ի՞նչ ապագա եք տեսնում մեր բժշկության մեջ:

-Կարծում եմ՝ այդ առումով դրական տեղաշարժ է նկատվում. կան երիտասարդներ, որոնք ձգտում են հմտանալ իրենց մասնագիտության մեջ, ու դրա վառ ապացույցը «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում ուսանող օրդինատորներն են, որոնք ջանքեր չեն խնայում եւ իրենց ղեկավարող բժշկի հսկողությամբ իրականացնում են միջամտություններ թե գինեկոլոգիայի, թե մանկաբարձության մեջ:

 -Բժշկուհի, Ձեր կարծիքով հայ կանայք ինչպե՞ս են վերաբերվում իրենց առողջությանը:

-Ցավոք սրտի, հայ կանայք չեն սիրում հետեւել իրենց: Իհարկե, հարգում եմ նրանց մեծ նվիրվածությունը ընտանիքին, բայց պետք է առաջինը իրենք իրենց սիրեն եւ չդիմեն բժշկի արդեն լուրջ առողջական խնդիրներ ունենալու դեպքում:  Հետագա բարդություններից խուսափելու համար կինը պարտադիր տարին մեկ անգամ պետք է անցնի կանխարգելիչ հետազոտություններ:

 -Ի՞նչ կասեք զույգերի անհամատեղելիության մասին:

-Մեր հասարակության կարծրատիպերից մեկն էլ այն է, որ շատերը անպտղության խնդիրը վերագրում են կանանց, մինչդեռ խնդիրը հավասարապես թե կանանցն է, թե տղամարդկանցը: Եվ տղամարդկանց, եւ կանանց մոտ խնդիրը հիմնականում 40 տոկոս է կազմում, իսկ մնացած 20 տոկոսի պատճառներն անհայտ են: Օրինակ, դեռ բժշկության կողմից չի բացահայտվել, թե ինչու զույգերի մոտ ամեն ինչ նորմալ է, բայց երեխա ունենալ չի ստացվում: Անպտղության պատճառներից մեկը պարանոցային անպտղությունն է, օվուլյացիայի օրերին, ինչպես գիտենք, տեղի է ունենում սերմի ներթափանցում արգանդի պարանոցից դեպի արգանդի խոռոչ եւ արգանդափող: Այդ դեպքում կնոջ լորձում համապատասխանաբար հակամարմիներ են սինթեզվում, որոնք սերմը «սպանում» են, եւ այն չի կարողանում հասնել ձվարաններ: Ներկայումս գործում է բուժման ներարգանդային սերմանավորման մեթոդը, երբ տղամարդու սերմը հատուկ մշակման, կատետրի միջոցով ներարկվում է արգանդի խոռոչ:

 -Բժշկուհի, իսկ առողջապահության նախարարության կողմից ֆինանսավորվո՞ւմ է այդ ծրագիրը:

-Այո, կան ծրագրեր: Պետությունը պետք է ավելի մեծ ուշադրություն դարձնի անպտղության խնդրին, քանի որ այն ոչ միայն բժշկական, այլ նաեւ դեմոգրաֆիկ խնդիր է: Նախկինում գործող «Արագիլ» ծրագիրը լավագույններից մեկն էր, որն այժմ, ցավոք, չի գործում: Այսօր մեծ հույս է ներշնչում  «Հայ մանուկ» ծրագիրը, որը ֆինանսական աջակցության կարիք ունի:  

 -Ի՞նչ նորագույն մեթոդներ են իրականացվում ձեր կենտրոնում:

-Նորագույն մեթոդը նախաիմպլանտացիոն գենետիկ հետազոտությունն է: Զույգերի մոտ հանդիպում են գենետիկորեն փոխանցվող մի շարք հիվանդություններ, ու, երբ արտամարմնային բեղմնավորման ընթացքում ստանում ենք սաղմը, դրա որոշակի մաս վերցվում եւ ուղարկվում է գենետիկ հետազոտության լաբարատորիա: Ու եթե տվյալ սաղմը չի ունենում գենետիկ խնդիր, այն արդեն տեղադրվում է արգանդի խոռոչում: Այդ գործընթացն  իրականացվում է մեր կենտրոնի վերապատրաստված մասնագետների կողմից, այն հուսադրող միջամտություն է համարվում տարիքավոր անպտուղ զույգերի, բազմաթիվ անհաջող էկոների արդյունքում եւ գենետիկ խնդիրներ ունեցող կանանց համար:

 -Իսկ որպես վերջաբան ի՞նչ կմաղթեք մեր հայ զույգերին:

-Նախ կցանկանամ, որ հետեւեն իրենց առողջությանը ու նաեւ այն նորարարություններին, որոնք կատարվում են վերարտադրողական բժշկության մեջ… Պետք է նշեմ, որ հայ տղամարդիկ նույնպես ուշադիր չեն իրենց առողջության նկատմամբ, հաճախ առողջ ապրելակերպ չեն վարում, չեն հետեւում սննդին, ալկոլոհոլն ու ծխախոտն են չարաշահում, ժամանակին չեն դիմում բժշկին հետազոտություններ անցնելու համար: Կմաղթեմ, որ բոլոր կանայք մայրանան, վայելեն ծնող լինելու բերկրանքը: Կցանկանայի, որ  այն ընտանիքները, որտեղ դեռ չի լսվել մանկան ճիչ, ապրեն ծնող դառնալու բերկրանքով: